Diamentowy wodospad

Dasty

- Skoro jesteś szpiegiem to możesz mi coś powiedzieć o Kriku? - spytała ciekawa. Położyła się na brzegu chcąc się schłodzić w zimnej wodzie wodospadu.

Wasp

- Jasne, jasne... - mruknął cicho. Ziewnął przeciągle, rozkładając się wygodnie na stercie liści. Teraz miał całe to legowisko tylko dla siebie.

Carly

Podrapałam się łapką po łebku.
- A co chcesz wiedzieć? - zapytałam - Szczerze, to o nim nie dużo wiem.
Machnęłam ogonem i zaśmiałam się cicho.

Dasty

- Najwięcej jak się tylko da. - powiedziała. Informacje o Kriku bardzo jej się przydadzą. Usiadła teraz pod drzewem i czekała na jej odpowiedź.

Carly

Zrobiłam charakterystyczną dla mnie pozycję do zastanowień //czytaj ucho oklapnięte, ucho stojące, oko zamnięte xD// i zaczęłam myśleć.
- Ma partnerkę Hekate, jest dowódcą wojowników, jest dość cichy, waleczny, pf, co tam jeszcze... - moje rozmyślania się urwały - Chyba tyle. Nie znam go zbyt dobrze. Wiesz jak jest dużo wilków w tej krainie.

Wasp

Patrzył na Carly zaskoczony jej odpowiedzią. Kiedy ona zbiera te wszystkie informacje? Miał ochotę powiedzieć, że z taką miną wygląda jakby nie była w pełni sprawna psychicznie, ale ugryzł się w język. - Dasty, uważaj, bo tobie też założy teczkę - powiedział.

Dasty

- Na mnie czas. - zaśmiała się i ruszyła w swoją stronę. - Miło było mi poznać. - rzuciła i zniknęła gdzieś w gęstwinie roślin.

Carly

Wróciłam do swojego dawnego stanu i podeszłam do Waspa.
- Wystarczy? - zapytałam - Na więcej chyba się nie wysilę - dodałam.

Machnęłam łapą na pożegnanie Dasty.
- Bywaj - krzyknęłam za nią.

Wasp

Wyskoczył z liści i otrzepał się by oczepić od siebie te, które najbardziej go polubiły. Przeciągnął się leniwie i spojrzał na Carly.

Shade

- Cześć. - podeszła do Carly i Waspa nieco niepewnie. Wiedziała, że przed chwilą poszła stąd Dasty. Na szczęście jej nie widziała. - Bardzo jest na mnie wściekła?

Carly

- Z mojej perspektywy, trochę - westchnęłam promiennym uśmiechem witając Shade - No tak, teraz będę źródłem informacji - zaśmiałam się.
Machnęłam ogonem, przypominając sobie poszczególne słowa Dasty.

Wasp

- Az mojej perspektywy trochę bardzo - powiedział, wyciągając z ogona kilka upartych liści. - Lepiej zbyt szybko nie zapoznawaj jej ze swym wybrankiem.

Shade

Westchnęła cicho i spuściła nisko łebek. Było jej przykro, że córka tego nie akceptowała. - Ja tylko chcę szczęścia... Smith odszedł... Musialam się z tym pogodzić... On by chciał, żebym była szczęśliwa ... A Tornado chce się mną zaopiekować. - powiedziała smutno.

Wasp

Spojrzał na przyjaciółkę. - Shade... nam nie musisz tego tłumaczyć. Ja doskonale cię rozumiem - powiedział. - Ale ty spróbuj zrozumieć ją. Dopiero straciła ojca, widziała jak rozpaczałaś po jego stracie, a tu nagle zobaczyła cię flirtującą z innym wilkiem... Miała prawo tak zareagować. Ale daj Dasty trochę czasu, przejdzie jej.

Shade

- Rozpaczałam nie dlatego, że Smith odszedł... Chociaż to było powodem przygnębienia. Rozpaczałam, bo byłam zła dla dzieci, nie radziałam sobie, a one jeszcze dołożyły kilka słów do tego. Dobiły mnie tym. - wyznała szczerze jak było naprawdę. - Pokazałam Wam wszystkim, że powodem była śmierć Smitha bo nie chciałam, żeby dzieci poczuły się źle z tym jak mnie potraktowały. - westchnęła.- Ona nawet nie znała Smitha...

Wasp

- Nie znała, ale wiedziała, że jej ojciec niedawno zginął - powiedział. - Shade, Dasty jest dorosłą wilczycą, inteligentną... gdy już wyzbędzie się emocji i spojrzy na to obiektywnie, na pewno cię zrozumie. Tylko daj jej czas, nie przejmuj się i bądź szczęśliwa.

Shade

- Dzięki Wasp. - Przytuliłą go. - Na Was zawsze mogę liczyć. Jasne, że dam jej czas... W końcu to całkiem nowy świat dla niej. Tym bardziej, że jakiś dużo starszy wilk, który ma córkę zaczał się do niej łasić i wyznał jej miłość. - przygryzła wargę.

Carly

- Każdy potrzebuje trochę czasu by zaakceptować zmiany - dołożyłam, po chwili ciszy.
Machnęłam ogonem. Faktycznie, Shade nie była w najlepszej sytuacji, a gdy się poprawiło, znów się kiepści.

Wasp

- Ale z tego co zauważyłem, on Dasty się nie podoba. A przynajmniej nie zamierza z nim być - powiedział. - A jemu pewnie szybko przejdzie. Miłość w tym wieku jest jak rozwolnienie. Przychodzi znienacka, ale za to szybko leci.

Shade

Zaśmiała się z perfekcyjnego porównania Waspa. - Przestań... Wiem, że sobie poradzi... Mam nadzieję, że jej się ułoży i zacznie się do mnie odzywać. - uśmiechnęła się.