Diamentowy wodospad

Baks

-Popatrz... nigdy mnie nie można znaleźć bo się szwendam. Boję się trochę tego że to moje zachowanie będzie miało wpływ na przyszłość malucha. Czasem robię głupie rzeczy i nie chce aby szczeniak został jakimś psychopatą-powiedział i dmuchnął wilczycy leciutko do uszka

Sherii

- Ale teraz nie uciekasz? Pamiętasz wcześniej też kilka dni pod rząd spędziliśmy tutaj tylko, że wtedy było lato, a teraz jest zima... Może ode mnie nie uciekasz, bo jest Ci ze mną dobrze co? Zastanów się jeszcze, pamiętaj mamy dużo czasu - powiedziała i pocałowała go w pyszczek.

Baks

-Ja zawsze byłem samotnikiem. No prawie zawsze...-wyznał
-Nigdy nie miałem prawdziwej rodziny.. Z tobą jest mi bardzo dobrze, jednak gdy sie nasza rodzinka powiększy nie wiem jak będzie...

Sherii

- Ja też nie miała, a jak już miała to ehh... Ale przynajmniej spróbujmy. Ja wierzę, że razem damy radę - powiedziała i uśmiechnęła się do niego.

Baks

-W kupie siła-zaśmiał sie i zamknął oczy tuląc się do niej
-Zmieńmy temat xd już mnie to nudzi..

Sherii

- Baksiu, a co Cię nie nudzi? - zapytała i zaczęła lizać go po uchu. Tak, tak ona lubiła robić komuś na złość, a szczególnie kochanej osobie.

Helmi

Zza niedużego krzaczka wyskoczyła małe, puchate wilczątko o kremowej sierści z patykiem w pyszczku. Na widok Baksa i Sherii wypuściła badyla z pyska i podeszła do nich, przyglądając się ze wszystkich stron. - Co za romantyczna scenka... - powiedziała, jak zwykle uśmiechając się szeroko.

Sherii

- Kogo moje oczyska widzą, Helmi! Gdzieś Ty się podziewała?! Tak długo Cię nie było nie ładnie, nie ładnie - powtarzała słowa "nie ładnie". Po chwili jednak od kleiła się od swojego ukochanego i podbiegła do małej. Spojrzała na nią z góry i tak jakby jej coś nie pasowało...
- Chyba urosłaś albo mnie wzrok zawodzi... - dodała po chwili namysłu.

Helmi

Zgarbiła się nieco, usłyszawszy to pytanie, a na jej pyszczku pojawił się smutny wyraz. - Wzrok cię zawodzi - odpowiedziała. Po chwili jednak wrócił jej dobry humor. Jednym susem wskoczyła Sherii na grzbiet i przytuliła się do niej uczepiając łapkami karku.

Sherii

- Heh no to będę musiała sobie kupić okulary... - odparła zmartwionym głosem. Sherii i okulary? To musi być głupi sen xD
- Ooo widzę, że się stęskniłaś - powiedziała i uśmiechnęła się szeroko, gdy poczuła, iż mała wskakuje jej na grzbiet.

Helmi

- Pewnie, że taaaak! - zawołała, jeszcze mocniej obejmując wilczycę swoimi małymi łapkami. - Tak długo mnie tu nie było...

Sherii

- No przecież wiem... Ale chciałabym jeszcze się dowiedzieć dlaczego Cię tu nie było tyle czasu? Ja i Baks się martwiliśmy - powiedziała i puściła mu oczko.

Helmi

- Zabłądziłam - odpowiedziała krótko i po chwili leżenia na karku Sherii delikatnie pacnęła ją łapką w głowę. - Martwiliście się? Phi! Teraz tak tylko mówisz, pewnie zapomnieliście o moim istnieniu!

Sherii

- Ałaaa... No może trochę, co ta miłość robi z wilkami. Zapomnieliśmy o bożym świecie - powiedziała jej brutalną prawdę. No, ale cóż tak na prawdę to wszystko przez Baksa, bo to on jej zwrócił w tej małej główce.

Helmi

- Naprawdę jesteście razem?! - zapytała uradowana, niemalże krzycząc Sherii do ucha. Dodała ze śmiechem. - No tak... wy zawsze się tak kochaliście. Te wszystkie wasze "weź się" i "spadaj" zawsze były takie przepełnione miłością...

Sherii

- No na prawdę, a on nie chce mieć szczeniąt... Kiś, kiś, kiś - powiedziała i zaczęła się śmiać z Baksa, że boi się odpowiedzialności. No, ale w sumie sama się bała, lecz jej wybranek serca powinien być mężczyzną takim prawdziwym i postawić sprawę jasno, bo są tylko dwie opcje TAK lub NIE.
- Wiem, że nie mieliśmy o tym rozmawiać, bo nudzi Cię ten temat, ale ja muszę wiedzieć, bo nie zasnę w nocy przez to! - krzyknęła i grzecznie czekała na reakcję Baksa.

Helmi

- Szczeniaki? - na to słowo jeszcze bardziej się ożywiła. Zeskoczyła z grzbietu Sherii i zaczęła podskakiwać dookoła niej. - Taak! Zróbcie sobie szczeniaki! Będę miała się z kim bawić!

Sherii

- Ale o tym decyduje tamten Pan - szepnęła małej słówko do ucha, a niech wie.
- Rozważaliśmy też adopcję, ale chyba żaden szczeniak nie chciałby być naszym szczeniakiem - powiedziała i uśmiechnęła się tak jakby bardziej ponuro.

Helmi

- A co on ma do gadania? Zgwałć go - odpowiedziała, siadając. Merdała ogonkiem niczym uradowany piesek. - Jak to żaden by nie chciał? A ja? - spytała i uszy jej oklapły smętnie. - Ale wy nie chcielibyście mnie, bo nie rosnę.

Sherii

- Helmi! Czy Ty się trochę nie za galopowałaś? Nie ładnie tak mówić... - powiedziała z powagą w głosie, niech ma pouczenie takie małe.
- Ty? No ja bym chciała, ale jeszcze Baksa musisz udobruchać - dodała po chwili namysłu. W sumie Helmi była całkiem fajnym szczeniakiem i w dodatku bez rodziców... Ta kwestia dała jej do myślenia.