Diamentowy wodospad

Riven

Gdy usłyszał nieznany dla niego głos,szybko podniósł pysk .
-Hej-Odpowiedział ciepłym głosem,po czym przedstawił się krótko-Riven .
Nastawił uszy i spoglądał przez jakiś czas na nią .

Reika

Moim nowym obiektem zainteresowań stał się pan Riven. Podbiegłam do niego, po czym przeszłam dookoła.
- Duży pan jest - uśmiechnęłam się po wilczemu - Bardzo.

Akeli

Wilczyca położyła się w cieniu drzewa-Witam jestem Akeli-Powiedziała z uśmiechem na pysku

Aurameres

Podeszłam do wodospadu aby napić się wody, napiłam się, rozłożyłam skrzydła i przeleciałam przez wodospad, a potem znowu wylądowałam.
Szybki prysznic!- Powiedziałam ucieszona do siebie.

Beherit

Spojrzał na Yumi. Dlaczego tak długo się nie odzywała? Czyżby widok smoka zachwycił ją aż tak, że nie potrafiła wydusić z siebie słowa? Z tymczasowego braku zajęcia przeniósł wzrok na smoczycę.

Aurameres

Spojrzałam na niebo, potem zauważyłam Beherita.
Spojrzałam na swoje pazury, a potem położyłam se żeby odpocząć.

Beherit

Wilk zmarszczył delikatnie brwi, wciąż lustrując smoczycę badawczym spojrzeniem lodowatych, turkusowych ślepi. Aurameres była tak podobna do jego starej znajomej, że Beheritowi ciężko było oderwać od niej oczy.

Aurameres

Zwróciłam się zmieszana w stronę Beherita.
Ja was wilki nie rozumiem, co we mnie jest takiego nadzwyczajnego?-Powiedziałam ze śmiechem pokazując swoje wielkie kły.

Beherit

- Nic - odrzekł. Dla niego widok smoka nie był niczym nowym ani nadzwyczajnym. Dodał. - Po prostu do złudzenia mi kogoś przypominasz.

Hari

Młody wilczek spojrzał na wilka o jasnej sierści, który zdawał się nie przejmować obecnością smoka. A przynajmniej nie tak, jak inni. On sam jeszcze nigdy nie widział takiego wielkiego, skrzydlatego, na dodatek długowiecznego gada, więc ten zrobił na nim spore wrażenie. Nauka poruszania się bez wzroku odeszła na dalszy plan w zetknięciu się z kimś takim.

Aurameres

Ne, nie sądzę, żebyśmy się znali...
Po chwili spojrzałam na małego wilczka.
Cześć mały!- Powiedziałam z uśmiechem na twarzy.

Beherit

- Doskonale o tym wiem - rzekł. Widok smoka tak podobnego do przyjaciółki wzbudził jednak w Behericie pragnienie odnalezienia jej oraz wędrówki, którą przecież niedawno postanowił zakończyć.

Aurameres

Wydaje mi się, że albo masz jakiś kłopot, albo kogoś szukasz Beherit... Może Ci pomóc?- Zapytałam i pochyliłam się nad nim.

Beherit

Zaśmiał się. - Można powiedzieć, że szukam. Podejrzewam jednak, że znalezienie tej osoby wymagałoby odejścia za granicę krainy - powiedział. Przyjrzał się smoczycy. Smoków nie było zbyt wiele na świecie. - Chyba, że jest ci znajoma smoczyca, którą zwą Astaroth i jesteś w stanie wskazać mi, gdzie w tej chwili się znajduje.

Hari

Stulił lekko uszy, zostawszy przywitanym przez szmaragdowego smoka. Mimowolnie nastroszył sierść i wyszczerzył kiełki, spoglądając na niego z nutą nieufności. Oczywiście zdawał sobie sprawę, że w jakimkolwiek starciu przeciw temu gadowi przegra z kretesem.
- Cześć - odpowiedział z dystansem w głosie.

Aurameres

Hmm... możliwe, że ją kiedyś może widziałam... ale nie chyba... ale gdybym ją tylko zobaczyła, od razu wspomnę jej że jej szukasz... Wiem! Pomogę Ci, w nocy polatam po krainie i będę pytać każdego smoka o Astaroth.
Tym razem spojrzałam na młodego.
Co tam u Ciebie mały?

Hari

- Uczę się - odparł szczeniak, wskazując łapą na kawałek materiału, którym niedawno miał zasłonięte ślepka. Zastrzygł uszami, przekrzywiając łepek. - Da się zranić smoka? - zapytał z ciekawością, powoli zagłuszając nieufność.

Yuko

przyszłam nad wodospad napiłam się wody i spojrzałam na smoka po chwili spojrzałam w drugą stronę widziałam już nie raz smoki.Więc nie robiła na mnie wrażenia.-Hej-powiedziałam i usiadłam na śliskim kamyku przy wodospadzie.

Yumi

Yumi oderwała oczy od smoczycy... - Yyyy... Oj. Chyba się zamyśliłam. Przepraszam - Ze skruchą opuściła głowę w dół. - Czy coś mnie ominęło? - Zapytała już radosnym głosem.

Aurameres

Hm... ty mnie raczej nie zranisz ale inny smok z łatwością mógłby mnie zabić, wiesz dopiero niedawno stałam się dorosła, będę rosnąć jeszcze przez jakieś 2000 lat...- Uśmiechnęłam się.