Diamentowy wodospad

Legenda

Spojrzała na niego wzrokiem pełnym czułości. Lekki uśmiech pojawił się na jej pysku. Wilczyca wtuliła się w jego futerko kładąc łeb na jego umięśnionej piersi.

Aly

Gdy tylko zauważyła że ten na którego patrzyła nagle zatrzymał wzrok na niego. Speszyła się i szybko odwróciła wzrok. Spuściła szybko głowę i wbiła wzrok w ziemię. Zarumieniła się ... A grzywka pod wpływem wiatru zsunęła się jej na żółte oczy.

Djablo

Wilk uśmiechnoł się po nosem spojżał na wilczyce spokojnie.Uśmiechnoł się do niej ciepło przygladając się jej magiczno fioletowym oczom.Przejechał kątem pyska po jej uchu.

Beherit

Skoro wilczyca odwróciła od niej wzrok, on przestał na nią patrzeć. Położył się przy brzegu wody, rozkładając na ziemi skrzydła. Oparł pysk na przednich łapach i przymrużył turkusowe ślepia.

Legenda

Wilczyca na czując jego ruch zamruczała cicho zamykając wolno swoje ślepia. Czyżby znalazła wreszcie TĄ osobę? To się okaże.

Aly

Lekko uniosła oczy i spojrzała na niego z ukosa ... Uśmiechnęła się pod nosem. Nie miała zamiaru do niego podchodzić ... Za bardzo się wstydziła. Położyła się pod drzewem i zaczęła obserwować gałęzie drzew. Co chwilę jednak zerkała na nieznajomego ze skrzydłami.

Djablo

Zmróżyła ślepia i przytulił czyle łeb do wilczycy.Liznoł ją czule po pyszczku.Ostrożnie przejechał kacówką ogona po jej grzbiecie.Postawił uszy nasłuchując rytmicznego bicia serca wilczycy

Beherit

W końcu spojrzał na wilczycę, którą zerkała na niego co chwilkę. Skrzywił się z niezadowoleniem. Jakby nie było tu ciekawszych obiektów do obserwacji! - Wszystko w porządku? - zapytał, patrząc na nieznajomą.

Aly

Słysząc czyiś głos rozejrzała się ... Hym. Gdy już wiedziała od kogo ten głos jest spojrzała na nieznajomego.
- Ym ... Tak, jasne -. odparła. Lekko spuszczając łeb, dmuchnęła w grzywkę i znów na niego spojrzała. Dobra ... Przynajmniej się odezwał ... Aly postanowiła że jednak podejdzie do niego drugiej takiej okazji może już nie być. Powoli wstała i podeszła do niego siadając obok tylko trochę dalej.
- Przepraszam, że tak się na ciebie gapię ale zaciekawiły mnie twoje skrzydła ... -. powiedziała speszona ...

Beherit

Odruchowo zerknął na swoje skrzydła. - Nie widzę w nich niczego nadzwyczajnego. Z tego, co zdążyłem zauważyć, to po tej krainie kręci się mnóstwo skrzydlatych wilków - rzekł. Przeniósł wzrok na ciemną wilczycę. Koniec jego ogona wciąż poruszał się leniwie.

Aly

Westchnęła cicho.
- Ja jakoś jeszcze żadnego niestety nie widziałam ... -. odparła i wzruszyła ramionami.
- Poza tym ... To jestem Aly -. przedstawiła się i spojrzała na niego. Po tym tylko uśmiechnęła się kątem pyska. Poruszyła lewym uchem.

Boozer

Zielona smuga śmignęła przed oczami zdromadzonych. Nagle pisk opon i... Po chwili unosząc się nad ziemię Shaman podleciał do wilków, wilczyc i innych futrzastych bytów. Na mordzie widniał mu szeroki uśmiech - jak zawsze zresztą...

Helmi

Małe wilczątko z tęczowymi uszami spacerowało sobie akurat w okolicy, nucąc pod noskiem jakąś wesołą melodyjkę. Helmi kluczyła między pobliskimi drzewami, gdy nagle zauważyła blisko wodospadu spore zbiorowisko wilków i... czegoś zielonego i bardzo ciekawego, co nie było do końca materialne i bardzo wilka przypominało. Mała, zafascynowana widokiem tego dziwacznego stworzenia, wybiegła spomiędzy drzew, by lepiej mu się przyjrzeć.

Boozer

Owe zielone coś. Zauważyło przybycie mniej zielonego i mniejszego cosia, który dodatkowo był niebezpiecznie blisko. Shaman przyjął dramatycznie wyglądającą pozę obronną.
- A kysz złe moce!! - krzyknął do Helmi

Helmi

Usiadła. Na chwilę zdębiała zupełnie, zastanawiając się nad tym, o co może chodzić temu dziwacznemu stworowi. Po chwili gapienia się na niego z przekrzywionym łebkiem, stwierdziła, że ową "złą mocą" musi być ona sama. W mgnieniu oka poderwała się na równe łapki i w dwóch dużych susach jeszcze bardziej zbliżyła się do Shamana.

Boozer

Shaman z przerażeniem w oczach zaczął konać, "upadł" na ziemię, a następnie zaczął się trząść jakby był opętany. Po owym ataku zapadł się połowicznie pod ziemię. xD

Helmi

A Helmi znów klapnęła na cztery litery, ze zdumieniem przyglądając się wyczynom ducha. Nawet nie zauważyła, kiedy jej dolna szczęka samoczynnie opadła w dół. - Nauczysz mnie tak? - zapytała po dłuższym milczeniu.

Boozer

Shaman zapadł się calkowicie pod ziemię. Po chwili wystrzelił z niej jak gejzer. Opadł ku gruntowi, tak, że jego oczy były na poziomie Helmi, a zad zwisał nad jego głową.
- Przepraszam... Coś mówiłaś? - powiedział słodkim głosikiem, ze słodkim uśmieszkiem i słodko mrugając.

Helmi

- Tak! - wykrzyknęła podekscytowana tymi wszystkimi cudami, które wyczyniał Shaman. Powtórzyła pytanie. - Czy nauczyłbyś mnie tak fajnie zapadać się pod ziemię?

Boozer

Shaman zastanowił się chwilę. Przez krótką chwilę można było dostrzec błysk w jego oczach.
- Ach! Jak ja mógłbym odmówić takiemu słodziakowi! - westchnął - Jeśli chcesz wyczyniać takie cuda... Musisz... no, że tak powiem pozbyć się ciała :]