Diamentowy wodospad

Katara

-Przyjaźń to dla mnie wiele to jest prawie jak miłość nie da się wyrazić tego słowami-powiedziałam i czekałam na odpowiedź.

Idalia

- No dobrze... to w inny sposób... - mruknęła Hekate. Według niej wszystko dało się wyrazić słowami. Zadała kolejne pytanie. - To co według ciebie robią jeszcze przyjaciele? Poza powierzaniem sobie sekretów?

Krystabell

Nudy ściskały wilczyce w krtani.Wstała i ruszyła do wyjscia.Morgan wzbił się w powietrze i zniknoł wilczycy z pola widzenia.Sapiąc złowrogo wilczyca warkneła pod nosem.Po chwili jej mroczna sylwetka znikła za cieniem drzew.

Katara

-Chodzą gdzieś razem, bawią się, nocują u siebie, pomagają sobie na wzajem w trudnych sytuacjach-powiedziała wesoło i czekała na odpowiedź wilczycy.

Idalia

Uśmiechnęła się lekko. - To, o czym mówisz, wymaga dużego zaufania i poznania drugiej osoby, prawda? - spytała. Dodała. - Dlatego właśnie uważam, że do prawdziwego zaprzyjaźnienia się z kimś potrzeba wiele czasu i wspólnie przeżytych chwil.

Katara

-To może razem coś porobimy-zapytała-żeby się zaprzyjaźnić i lepiej się poznać-dodała po chwili.

Idalia

Spojrzała na Ripe'a. Z chęcią zajęłaby się Katarą, ale nie chciała go tu zostawiać samego. Odniosła wrażenie, że Ripe jest zagubiony w tym miejscu, zapewne całkiem dla niego nowym. A nikt inny nie wiedział tak dobrze jak ona, jak ciężko jest niewidomemu w takiej sytuacji. - Co proponujesz? - zapytała Katary.

Katara

-Możemy tu zostać i pogadać, a twój przyjaciel, też morze z nami pogadać będzie raźniej, nie zostawimy go tu samego-odpowiedziała i spojrzała na nie widomego wilka a później na wilczycę i czekała na odpowiedź.

Idalia

- Mhm. A o czym chcesz rozmawiać? - zapytała. Znów spojrzała na ogon Katary, który zapleciony był w dziwną w oczach Hekate przeplatankę.

Katara

-O co chodzi?-zapytała wilczycy która wciąż patrzyła się na jej ogon.

Idalia

- O nic specjalnego - powiedziała i uśmiechnęła się lekko, przenosząc wzrok z ogona na oczy rozmówczyni. Dodała. - Bardzo ciekawe uczesanie.

Nikita

Nikita przybyła tu wykończona . Kiedy odwróciła się i zobaczyła utykającą waderę podbiegła do niej . Wrzuciła ją sobie bardzo delikatnie i powoli na grzbiet i podeszła z nią do brzegu . Położyła ją na brzegu tak aby wadera miała możliwość schylenia się do wody i napić się jej . Sama położyła się obok i zasnęła . Nie mogła się już podnieść . Wiedziała jednak że kiedy się wyśpi to będzie jak nowa i się zregeneruje .

Sammaria

Sammaria spojrzała pełnym podziękowania spojrzeniem na Nikitę.Na piła się łyk wody i położyła się obok śpiącej przyjaciółki.Bul w łapie nie pozwalał jej zasnąć więc weszła do zimnej wody i ochładzała łapkę.Gdy wyszła miała nadpuchniętą łapkę.Nie miała odpowiedniego zioła by ją obwiązać.Położyła się na piasku i rozmyślała.

Fedorra

Fedorra przybiegła , ufff była zmęczona . Podeszła do Sam i opatrzyła jej chorą łapkę , - Czekaj tu chwilę . - powiedziała zaglębiając się w krzaki i szukając czegoś do obwiązania łapki biednej Sam .

Sammaria

Sammaria usiadła nad brzegiem i czekała na Fedorrę.Miała nadzieje że znajdzie odpowiednie lekarstwo.Nagle przypomniała sobię o ważnej sprawię.Krzyknęła do Fedorry:Muszę iść nie martw się o mnię.I wyszła lekko utykając.

Fedorra

Fedorra wyszła z krzaków . W pysku trzymała lekarstwo , kiedy zobaczyła, że Sammaria wyszła , położyła się na ziemi .

Aronn

Przybiegł tu za wilczycami .
Kiedy zobaczył leżącą na ziemi jego partnerkę podszedł do niej i liznął ją w pyszczek . Pocałunek ten miał być dowodem na to , jak basior kocha Fedorre . Powiedział do niej - Będę tu jutro - Poszedł .
Jego ciało zniknęło za horyzontem .

Nikita

Nikita obudziła się . Była wypoczęta i chętna do zabawy . Kiedy zobaczyła Fedorre zaczaiła się na nią od tyłu i przygotowała się do skoku . - 3 2 1 Już ! - Pomyślała Nikita i wskoczyła na przyjaciółkę . Następnie rozbiegła się i zepchnęła wilczyce do wody . Sama wskoczyła na nią .
Machnęła ogonem w stronę wilczycy aby zwrócić jej uwagę na siebie . Następnie łapką wskazała kierunek płynięcia . Patrzyła chwilkę na waderę ale nie chciała tracić więcej czasu więc zaczęła płynąć pod wodospad . Przed jej oczyma przepłynęła piękna niebieska ryba . Nikita przymrużyła oczy i ruszyła za nią .
Po chwili Nikicie nie chciało się już ścigać ryby więc obejrzała się za przyjaciółką i płynęła do swojego 2 miejsca , w którym myślała nad swoimi problemami .
Wadera zaczęła wychodzić na powierzchnie po skałach które były ułożone jak schody .
Znajdowała się tuż za ścianą wodospadu na skale która była w miarę płaska aby można się na niej położyć . To też uczyniła Nikita . Myślała o Torresie .

Toboe

Przylecial z partnerka idzieckiem. Stanął dumny patrząc na śpiącego malca . Przypomniało się jego dzieciństwo. Jak matka tulila go i grzała. Wzruszył się.

Cleo

Mój miły -szepnęła do toboe i dziobnęła go żartobliwie w skrzydła. lubila go zaczepiać. delikatnie zaslonila skrzydlami maleństwo pod jej skrzydlami. Pocalowała go czyle swojego toboe., a on odwzajemnil pocalunek. Zauważyła nikitę i krzyknęła -Nikito witaj - i uciszyła się.