Diamentowy wodospad

Richard

A Rich siedział, a raczej leżał, wpatrując się w małą wilczycę z szeroko otwartymi ślepiami. Ta to potrafi pogadać. Owinął łapy swym raczej bardziej przypominającym koński ogon, ogonem (xd) i myślał nad słowami małej.

Katara

Poszłam koło wodospadu, rozejrzałam się dookoła i zobaczyłam parę wilków i wilczyc, nie byłam za bardo zainteresowana nimi, ponieważ od jakiegoś czasu nie widziałam mojego ukochanego Ortanusa, bardzo mnie to zasmuciło.Położyłam się koło wodospadu, spojrzałam w niebo i zaczęłam płakać i rozmyślać gdzie on może być.

Kina

przytuliłam przyjaciółkę żeby ją pocieszyć
-Chodź nad wodospad Ślubny-powiedziałam zachęcająco

Katara

-Z chęcią bym poszła ale czekam na Ortanusa możemy tutaj pogadać-powiedziałam uśmiechając się do koleżanki.

Kina

-Dobra co robimy...?-spytałam i wtedy wyjęłam pudełeczko z naszyjnikiem w kolorze nocnego nieba w kształcie serca lśniło i zasiewiłam na szyji przyjaciółki po czym powiedziałam:
-przywraca on wiarę w powrót ukochanego-powiedziałam i usiadłam

Katara

Spojrzałam na naszyjnik.
-Bardzo dziękuję ale nie mogę go przyjąć-odpowiedziałam koleżance i spojrzałam na nią.
Czekałam na odpowiedź.

Kina

-Dlaczego?-spytałam

Katara

-Ponieważ nie jestem tego warta-powiedziałam przyjaciółce.I czekałam na odpowiedź.

Kina

-Dla mnie jesteś jak siostra,bo ciebie poznałam pierwszą.Jesteś moją wierną przyjaciółką i nigdy się nie rozstaniemy choćby smierć miałaby nas rozłączć-to mówiąc przytuliłam Katarę

Katara

Słysząc te słowa przytuliłam przyjaciółkę[siostrę] i zaczęłam płakać.

Kina

-Ja wiem,co czujesz.Ortanus na pewno wróci.-powiedziałam dając się przytulić.Więc mam siostrę.Ucieszyłam się.Usiadłam i uderzyłam wodę.
-Myślę że nakłonię go do powrotu.Pomogę ci.-rzuciła wilczyca

Katara

-Ale jak przecież nie wiesz kiedy będzie-odpowiedziałam ocierając łapą łzy.

Tiza

Tiza zamachała mocnymi skrzydłami podchodząc do lądowania. Usiadła na ziemi i złożyła skrzydła. Spojrzała na wilczyce.
-Witajcie.- Powiedziała i spojrzała na niebo.

Kina

-Witaj.Kataro to Tiza...Aha,jak wróci to zastanie ciebie całą zalaną łzami jak tak może być?-odrzekłam na słowa.Usiadłam ponownie.Położyłam się,..i ogrzewałam się w słoncu.

Tiza

- My z Katarą już się poznałyśmy.- Zaskrzeczała.- Ale nie miałyśmy okazji porozmawiać.- Grzebała w ziemi pazurem.

Kina

-porozmawiajcie.Idę coś kupić-powiedziałam iwyszłam

Ortanus

Wilk obudził się jak oparzony.Czyżbym zasnoł?Ach zmeczenie dobiaja..Wstał spokojnie machając wolno ogonem.Potrząsł łbem i postawił uszy.Jego ślepia lustrowały teren.Ruszył pod najblirzsze drzewo.Usiadł pod nim i zmróżył ślepia.

Sarima

Przyszłam nad Diamentowy Wodospad bardzo powoli, uważnie rozglądając się dookoła. Jak miło było posłuchać szumu wody... Podeszłam ostrożnie i napiłam się. Nie znałam tego miejsca, jak i całej krainy. Choć nie lubiłam zadawać się z nieznajomymi, musiałam w końcu poprosić kogoś o pomoc. Moją uwagę przykuł fioletowo-czarny wilk siedzący pod drzewem. "Cóż... raz kozie śmierć." - pomyślałam i ruszyłam w jego kierunku. Podeszłam do niego i nieśmiało powiedziałam ciche: - Cześć...

Torres

Nikita

Wadera popatrzyła na niego ze smutkiem na pysku .
Krystalicznie czysta łza spłynęła jej po policzku . Otarła ją i rzekła cichutko - Można tak powiedzieć - Ponownie odwróciła się od niego i ocierała kolejne łzy .
Nie wiedziała co ma robić .