Diamentowy wodospad

Nikita

Weszła i spojrzała na oddalającą się piękną brązowo-białą wilczycę .
Wskoczyła do wody i zaczęła w niej pływać .

Kina

Przyszła powolnym krokiem.Czekała na Katarę,czy przyjdzie?

Betty

Skromna sylwetka Betty wkroczyła na teren.Jej ślepia lustrowały zgromadzone wilki po kolei.Przysiadła sobie przy wodospadzie ,machając ogonem.Postawiła delikatnie uszy w strone szmeru wody.

Kina

Zauważyła ją .
-jestem Kina.A ty?-spytała wilczycę

Betty

Betty obróciła głowe do czarnej wadery.
-Miło mi..Jestem Betty.
Powiedziała w miare uprzemie uśmiechając się do wilczycy.Jej sierść wyginała się delikatnie pod wpływem wiejącego wiatry.A długi ogon wykonywał rytmiczne ruchy.

dyzio101

Garadiel przyszła i usiadła naprzeciwko wodospadu wpatrując się w niego uważnie. Kątem oka jednak śledziła pozostałe wilki. Miała ochotę wskoczyć do wody lecz zawahała się...

Sarima

Nie słysząc odpowiedzi wilka grzecznie przeprosiłam i oddaliłam się. Usiadłam na dużej skale przy wodospadzie.
- Ciekawe, czy w tej krainie wszyscy są tacy niemili? - powiedziałam sama do siebie. Rozejrzałam się. Pełno było tu wilków, ale po tej wpadce bałam się kogokolwiek poprosić o pomoc.

Katara

Zobaczyłam ciemnom wilczycę.Usiadłam i przyglądałam się jej.Po kilku minutach wstałam i podeszłam do niej.
-Cześć, jak masz na imię?-zapytałam wilczycę.

Sarima

Przez chwilę zawahałam się z odpowiedzią, ale po chwili odrzekłam: - Sarima... A... A ty?
Zeskoczyłam ze skały i wtedy zauważyłam młody wiek wilczycy.

Katara

-Ja nazywam się Katara-odrzekłam i patrzyłam jak wielka wilczyca zeskakuje.Nigdy nie widziałam takiej wielkiej wilczycy.

Sarima

Chrząknęłam pod nosem i zapytałam: - Czy wiesz może, gdzie mogę znaleźć... no... jakiś nocleg? Na kilka dni. - nie liczyłam na żadną odpowiedź.

Yakari Sevile

Sevile miał nadzieję że, zamaszyście przyciśnięte uszy do potylicy, i drętwy, nieruchomy ogon, ciągnący się gdzieś za basiorem, są odbierane jako niechęć lub tez wstręt przez rozmową czy też obcowaniem z kimś innym oprócz własnej samotności.
Stawiając pierwsze, ślamazarne, kroki na wilgotnym podłożu, rzucił posępne spojrzenie waderom.Na jego pysk wstąpił cień lubieżnego uśmiechu.
Powłóczył się się do wodospadu, wstępując do lodowatej wody z cichym warknięciem.Ponaciągane ścięgna, paliły żywym ogniem , a przy tym bolały niemiłosiernie...

Katara

-No nie wiem może jak by ktoś cię zaprosił do swojego legowiska-odpowiedziałam i uśmiechnęłam się do wilczycy.

Sarima

- Aha... - powiedziałam. Niezbyt podobała mi się ta odpowiedź. Kto by chciał? - Nie znasz nikogo takiego?

Jaina

Z pomiędzy zarośli powoli wyłoniła się sylwetka żółtej wadery. Widać było jej silne łapy, które dzielnie kroczyły po nierównym terenie, a także jej smutny wyraz pyska. Pozwoliła, aby jej serce spętała tęsknota za najbliższymi. Chciałaby móc radować się z ukochanym każdym dniem, a teraz widzi go tylko piąte przez dziesiąte. Wszystko wyparowało do atmosfery.
Pląsała lekko po śliskich kamieniach, nie przejmując się zgromadzonymi. W końcu przystała na jednym z większych, usiadła.

Katara

Znam może ja zaprzyjaźnimy się co?-zapytałam się ciesząc tylko trochę bo chce, żeby powiedziała tak wtedy będę szczęśliwa.Myślałam i patrzałam się na wilczycę uśmiechając się i merdając ogonem.

Yakari Sevile

Jego wyczulony słuch, ostrzegł YS o nadchodzącym czteronożnym stworzeniu.Jego mimika zmieniła się, skrzywił się z goryczą.
Z przyzwyczajenia odwrócił gwałtownie łeb ilustrując miejsce, z którego docierały do niego bodźce dźwiękowe. Zauważywszy drobnej budowy żółtą wilczycę, na wpół przymrużył złoto bursztynowe ślepia..Na po chwili ponownie spuścił łeb, wzdrygnął się.
Chłód już w wszerz i wzdłuż przenikł przez jego cielsko, dając o sobie dotkliwie znać.
Westchnął żałośnie i w ślimaczym tempie skierował się ku brzegu.

Katara

Zobaczyłam wilka, który szedł w stronę brzegu, nachyliłam się żeby mnie nie dostrzegł i przyglądałam się mu z za wysokiej trawy.

Jaina

Lekki wietrzyk smagał jej sierść, dając uczucie ukojenia. Położyła się wygodnie, układając łeb między łapami. Westchnęła przewracając oczyma. Nie lubiła sytuacji, kiedy nie wiedziała czy ma się przywitać, czy odpuścić sobie i następnym razem powiedzieć "skąd my się znamy?". Z nudów zaczęła liczyć ile włosów ma na jednej łapie. Jeden, dwa, trzy.. milion..

xd

Yakari Sevile

Zakończywszy krótką kąpieli, łagodnie wytrzasnął się z nadmiaru cząsteczek wody.Zakończył ten akt przeciągłym ziewnięciem.Był to początek zapowiedzianej niespokojnej drzemki.Niespokojniej, ponieważ często budził się z piskiem, oblany zimnym potem.Powodem tych meczących i nieustannych "śpiączek" była oczywiście narkolepsja.
Nie unikając na przekór nieuniknionego, rozejrzał się na wygodnym miejscem do "odpoczynku".Ostatecznie wybrawszy ciepłe nagrzane i suche kamulce, ruszył utykającym krokiem w ich stronę.