Diamentowy wodospad

Catherine.

Wadera wolno i ostrożnie kroczyła przy boku Katary.Głowe trzymała w górze i machała wolno ogonem.Jej króki był bardzo ostrożne wbijała pazurki w glebe by się nie przewrócić.Z lekko otawrtym pyszczkiem wczuwała się w delikatny szum wodospadu.
-Czy wodospad jest blisko?
Zapytała obróciwszy głowe do wadery.Wyczuwała jej jedwabistą sierść,i jej obecnośc.

Katara

-Tak, już jesteśmy-powiedziałam, nie odchodząc od wadery, nachyliłam się i zaczęłam pić powoli wodę, i zerkając od czasu do czasu na przyjaciółkę. Pilnowałam jej, bo się bałam o jej bezpieczeństwo.

Beherit

Duży samiec o jasnej sierści i wielkich skrzydłach wyłonił się zza drzew. Nie zwracając większej uwagi na zgromadzone wilki, szybkim krokiem podszedł do rzeki, w którą wpadał wodospad i pochylił łeb, by zgasić palące gardło pragnienie.

Kaji Meyit

Słyszała szum wody, słyszała duże pokłady cieczy rozbijające się o kamienie, co przyciągnęło tutaj jej skoczną osobę. Nie idąc normalnie, a skacząc wręcz, przywędrowała tutaj w nadziei na pozbycie się uporczywej jak rzep nudy. Zatrzymała się nad brzegiem rzeki, rozglądając dookoła jasnymi ślepiami.

Sempress

Sempress która nagle się obudziła, zdziwiła się że tyle wilków sobie poszło i przyszło. Lecz jej uwagę przykuła Filetowa, skacząca wilczyca - Co tobie tak skoczno? - Zapytała nieco szorstkim głosem, i opuściła swoje długie uszy, potem przylepiła swój wzrok na jej żółtych ślepiach.

Kaji Meyit

- Dzień dobry! - przywitała się, doskakując do nieznajomej wadery z wyraźnym entuzjazmem. Nuda poszła precz, nareszcie! - Życie jest za nudne na zwykłe chodzenie - powiedziała. - A tak w ogóle, jestem Kaji Meyit - przedstawiła się jeszcze, obdarzając wilczycę uśmiechem.

Sempress

- No nie wiem czy dobry, patrząc na ciebie, twoje szczęście i entuzjazm, chcę mi się wymiotować. - powiedziała teraz zimnym i nadal szorstkim głosem. - Poza tym, skakanie jest zbyt męczące, i też głupio wygląda... - dodała, a jej oczy zaświeciły się jak dwie żarówki.

Kaji Meyit

Z jej kufy nie zniknął uśmiech, radość nie zmniejszyła się nawet pod wpływem szorstkiego tonu wadery.
- W takim razie przebrniesz przez swoje życie strasznie nudno i flegmatycznie - powiedziała, siadając przed wilczycą i wpatrując się w nią, wręcz wgapiając. Ciekawym wydawało jej się to, iż ktoś mógł mieć takie podejście do istnienia.

Sempress

Wilczyca obrzuciła ją trochę dziwnym wzrokiem - Ja przynajmniej, użyje mój wolny czas na pożyteczne rzeczy. A nie na skakanie, wąchanie kwiatków, i beztroskie myślenie. - Sempress obrzydzała się tą ostatnią częścią zdania - Wiem jak to jest, kiedyś taka byłam, lecz dorosłam, ty też powinnaś dorosnąć. - Sem próbowała pouczać wilczyce, tak jakby była jakimś starym mądrym wilkiem, lecz obydwie były w takim samym wieku.

Kaji Meyit

Jej uśmiech wręcz się poszerzył, lecz w jasnych tęczówkach zamigotało coś dziwnego.
- Czasem trzeba oderwać się od ponurych myśli. Kiedy wędrowałam do tej krainy byłam wyłączona z otaczającego mnie świata, nie rejestrowałam praktycznie niczego. Chcę to uzupełnić, chcę poznać ten świat - odparł nad wyraz poważnie, przekrzywiając łeb. Takie było jej spojrzenie na sprawę, które usprawiedliwić miało często dziwne, nieodpowiednie dla dojrzewającego wilka zachowanie.

Sempress

- Jak go poznasz, to odkryjesz że pod cienką skorupą szczęścia, leży grupa warstwa zła, i okrucieństwa. - Sempress dokładnie wiedziała co mówi, pamiętała co przeżyła, jak została wyrzucona, i jak straciła całą rodzinę.

Kaji Meyit

- Dlaczego tak bardzo nienawidzisz świata? - zapytała, odwracając wzrok na szumiącą wodę spadającą do rzeki. Spoglądała na rozchodzące się kręgi, na odblaski światła, na ryby mknące pośród drobnych kamieni i pląsające wesoło naokoło siebie. Jak można tego nie lubić? Jak można traktować to jak przykrywkę czegoś podłego i okrutnego? Kaji nie miała pojęcia.

Sempress

- Czy ja powiedziałam że go nienawidzę? Tego nie powiedziała, powiedziałam że świat nie jest tym za co się podaje. - powiedziała i zaczęła machać ogonem - A możesz mi powiedzieć kiedy ostatnio ktoś ci powiedział, że kocha swoje życie, lub że się nim zachwycał? - te słowa były pwypowiedziane zimnym, bardzo szorstkim i niemiłym głosem.

Kaji Meyit

- Po Twoich słowach wywnioskowałam, że nie lubisz świata, wręcz go nienawidzisz. Takie mam odczucie - powiedziała, nachylając się do przodu, bliżej rozmówczyni. Bez mrugnięcia wlepiała swoje ślepięta w waderę. - Jestem tu od niedawna, spotkałam tylko jedną wilczycę i gryfa, które wyglądały na zadowolone z życia.

Sempress

- To znaczy że źle wywnioskowałaś. - Sempress była gotowa siedzieć tam dzień i noc, ale zawsze by stawiała na swoim - A one powiedziały ci że są zadowolone z życia? - zapytała kładąc się, lecz nadal miała głowę podniesioną.

Wolfik

Jego zapach był ledwo wyczuwalny.Wbiegłem i zobaczyłem wilczycę
-Wolfik ale mów Wolf-mówi wilk do różowej wilczycy.
Zobaczył jakąś drugą wilczycę.

Kaji Meyit

- Nie pytałam - wzruszyła ramionami, nie mogąc nadziwić się uporu, z jakim wadera trzymała się przekonania, iż świat jest okropny. - Dlaczego tak bardzo chcesz mi udowodnić, że nie znajdę zadowolonego osobnika? - zapytała, marszcząc nos, lecz nie odstępując od swojego uśmiechu.

Sempress

Sempress siedziała w miejscu i była zadowolona, uwielbiała takie rozmowy w których stawiała na swoim - Może znajdziesz, ale on na pewno jeszcze nie będzie znał złej strony świata. - powiedziała zimnym ale zadowolonym głosem.

ExtasyWolf

Zobaczył piekną wilczycę
-Jestem Extasywolf,a ty?-zapytał fioletową wilczycę.
Uśmiechnął się miło do wilczycy.

Sekai

Sekai przyszła nad wodospad.Nie było z kim pogadać i nic.Machnęła ogonem w powietrzu i podeszła do spadającej wody.Przystawiła pysk do niej i zaczęła wyłapywać pyskiem spadającą wodę.