Diamentowy wodospad

Heydi

Wilczątko spojrzało na Samante z ukosu.Widoczne Katara i Samana nie były ze sobą w najlepszych stosunkach.Wzruszyła ramionami,i doskoczyła do przyjaciółki.
-Co robimy?
Powiedziała lekko unosząc dolnom warge w grymasie.Nudy i długa cisza to nie było coś dla niej.Energiczna i ruchliwa wilczyca nie tolerował takich rzeczy.

Samanta

Samanta szybko i z zaskoczenia chwyciła łapą za kark malca - Co nie wierzysz mi ? - Zapytała go w takiej oto pozycji . Uśmiechnęła się szyderczo . Łapę przesunęła w bok , w ten sposób , że kiedy malec wyzwoli się z jej ,, macek '' spadnie z drzewa ( 6metrów ) . Czekała na słowo z jego strony . Z drugiej łapy wyszły czarne i ostre pazury .

Mu

Uśmiechnął się delikatnie - Takiej osobie jak ty? Nie!
Spojrzał na Heydi. Jego wzrok znów powędrował na Samantę - Puść mnie! - krzyknął próbując wyrwać się z uścisku wilczycy. Ale co on mógł zrobić? Mały szczeniak przeciwko dorosłemu łowcy?
- Poczekaj tylko aż podrosnę! - mruknął pod nosem.

Samanta

Łowczyni była wściekła . Przywaliła nim mocno o grubą gałąź i zostawiła . Zerwała pare liści i rzuciła mu je w twarz . Zeskoczyła i podeszła do Katary - Jak Ci leci z Rivenem ? - Zapytała . Na jej pysku jawił się szyderczy uśmiech . Wzrokiem , badawczy szybko obleciała posturę wadery . Nie była ona godna jej złości . Taki mały szczyl .

Heydi

Heydi jeszcze raz spojrzała w strone Samanty.To co widziała było dla niej równie śmieszne i straszne.Nie wiedziała że wilki z watahy noc są takie złe.Jednsk nie ruszyła się z miejsca.Dumnie zadarła łebek w strone królików.Króliki!Nie mogła powstrzymać się by na nie nie zapolować.Rzuciła się na burego królika.Goniła bo bez ustanku,aż do chwili gdy maluszek schował się w norce.
-Nie!To nie fair!
Włożyła pyszczek do nory warcząc na ofiare.

Mu

Warknął cicho. Był obolały. Spojrzał z pogardą na Samantę.
- Szczeniaka potrafisz atakować! Zaczekaj aż podrosnę! Zobaczymy czy będzie ci do śmiechu - warknął wolno schodząc z drzewa.
Usiadł na trawie obok Katary. Obserwował zieloną wilczycę, a kątem oka polującą na króliki Heydi.

Samanta

- Oj żebyś się czasem nie zdziwił - Powiedziała groźnie warcząc na szczeniaka . Zbliżyła się do niego i kontynuowała swą zabawę . Chwyciła go znów za kark i tak sobie z nim siedziała . Łapę uniosła tak aby male nie dosięgał gleby . Patrzyła na niego i śmiała mu się w prosto w pysk . Teraz nie chciała mu zrobić krzywdy tylko zobaczyć co malec teraz pocznie . Uśmiechnęła się zawadiacko . Ogon kiwał się na boki . Uszy stały jak radary . Ślepia zrobiły się czarne . Uczucia Samanty były mieszane .

Mu

- Ty! Ty! - ugryzł się w język by czegoś głupiego nie powiedzieć - Puszczaj mnie! - wydarł się zdzierając sobie gardło.
Wiercił się we wszystkie strony. Miał jej dość. Gdyby tylko mógł z miłą chęcią zrobiłby jej krzywdę. Ale był tylko szczeniakiem i nikim więcej...

Sempress

Samanta, szczeniaki są nietykalne, jeżeli coś im zrobisz [np. uderzysz] grozi ci ost.

Sempress nadal czekała na odpowiedź od Kaji, lecz jej uwagę przykuł mały zielony szczeniak. Nie zbliżała się do nich, tylko przyglądała się tej całej sytuacji.

Samanta

// Wiem . Ja mu krzywdy nie robię . //
Samanta uśmiechnęła się teraz o dziwo nie zadziornie i rzekła - Poproś ładnie to stanie się to o co prosisz - Rzekła do niego tonem normalnym . Polubiła tego szczeniaka i nie miała złym zamiarów na niego ani na nikogo innego .

Mu

- Robi mi się niedobrze! - krzyknął.
Nie lubił jak ktoś go trzyma w powietrzu. Czuł się wtedy niepewnie. Spojrzał na Samantę - Jak mnie nie puścisz zwymiotuję na ciebie! - mruknął

Samanta

- No to trudno . Nie puszczę cię puki nie poprosisz ładnie - Uśmiechnęła się zawadiacko i odsunęła od siebie szczeniaka . Tak aby w razie zwymiotowania do niej nie doleciało . Trzymała go wciąż jednak dalej niż przed chwilą .
Poczuła na sobie czyiś wzrok . Odwróciła łeb . Jej chłodne ślepia dostrzegły obserwującą ją waderę .
Popatrzyła jednak znów na szczeniaka i czekała aż raczy ją poprosić .

Sekai

Sekai przybyła ZNOWU nad wodospad.Napiła się spadającej wody i spojrzała na szczeniaka wiszącego w powietrzu.Szkoda go było fakt.Ale łowca to łowca robi to co musi.Ją nawet bawiło znęcanie się.Podeszła do łowczyni.-A może Ci pomóc?-zapytała patrząc ze złośliwy uśmieszkiem na szczeniaka.

Mu

Zaczął mamrotać coś niewyraźnie pod nosem. Przestał się szarpać.
- Zobaczymy kto dłużej wytrzyma! - bąknął.
Jego wzrok powędrował na nowo przybyłą wilczycę. Westchnął bo łapy zaczęły mu drętwieć i potwornie się nudził!

Samanta

- Oczywiście , że możesz . Ale nie rób mu krzywdy - Rzekła . Trzymała go bo również jej się nudziło . Po chwili jednak postawiła go . Niestety nie na długo bo po chwili chwyciła go zębami za kark i rozbiegła się . Wpadła razem z nim do wody . Obydwoje opadali na dno . Łowczyni wciąż trzymała go w pysku .

Sekai

Podeszła również do wody.I przyglądała się co wilczyca robi ze szczeniakiem.-Nie robić mu krzywdy..-powtarzała sobie.Wskoczyła do wody i podpłynęła od nich.Przyciskała łapą ogon szczeniaka do dona.

Sempress

Sempress po chwili wstała i wolnym krokiem zaczęła iść w stronę Sekai. Jak już doszła do miejsca w którym wcześniej stała, popatrzała na dno. ~ Co? Poco znęcać się nad młodszym od siebie? ~ pomyślała i włożyła gon do wody.

Mu

Zmrużył oczy. Nie lubił wody. Zaczął się szamotać. Mu zawsze miał szczęście. Przypisało wilkowi i teraz. Wyrwał ogon spod łapy Sekai i ledwo dosięgając podrapał Samantę w klatkę piersiową. Gdy ta go puściła szybko wypłynął i wyszedł z wody otrzepując się. Jego wzrok utkwił w norze lisa. Wilczyce były zbyt duże by się tam zmieścić a on nie! Pobiegł do dziury i schował się w niej.

Sekai

Wyskoczyła za chwilę na brzeg zaraz po nim.Podbiegła do lisiej nory.Włożyła łapę do nory.Poczuła tylko łapę szczeniaka.Złapała go za łapę i spróbowała wyciągnąć.

Mu

- Nie! - zaparł się tylimi i jedną przednią łapą.
Miał dość tych wilczyc! Były wredne, mroczne i odpychające!
- Odejdź! - krzyknął.