Diamentowy wodospad

Bradon

- To wskakuj Mamusiu - Powiedział uśmiechając się słodziutko . - To koleżanka . Polubiłem ją - Rzekł po chwili . Zanurzył się gdyż na jego policzkach pojawiły się czerwony plamy rumieńców .

Sekai

-Hmm..lubisz?Czy może coś więcej?-zapytała tajemniczo.Nie chciała go zawstydzać ani mu dogryźć.A może?Ale nie.Ona miała inne plany.-Hmm..a może do niej zagadam i zapytam co o tobie sądzi?

Bradon

- Nie lepiej nie . Mamo proszę nie ! - Powiedział mały . Nie chciał żeby mama wtrącała się w jego sprawy . To się tylko dotyczy niego i Heydi . Zanurkował i podpłynął do dna . Tam znalazł ciekawą jaskinię była pod wodą lecz w tym miejscy było normalne powietrze , tlen . Mały wszedł tam i położył się . Zaczął rozmyślać .

Sekai

Zanurkowała za nim.Wpłynęła do tej jaskini.-Spokojnie nie mam zamiaru się mieszać.Zrobisz jak uważasz.Żartowałam tylko No lece..myśl dalej.-powiedziała i wyszła z jaskini.Znowu woda.Wyskoczyła na brzeg.

Bradon

Mały też chciał wyjść . Nie umiał jednak poradzić sobie z oporem wody . Zaczął skuczeć . Miał nadzieję , że ktoś go usłyszy . Szanse były jednak marne .

Kadajna

Kadajna przyszła tutaj z ponurym uśmiechem. Dawno nie pływała, więc postanowiła sobie popływać. Weszła do wody i wzięła głęboki oddech, po czym zanurkowała. Płynęła, aż zobaczyła jakąś jaskinię. Wpłynęła tam i ku zdziwieniu mogła swobodnie oddychać. Rozejrzała się i zobaczyła jakiegoś małego, nieznajomego wilka. Podeszła do niego.
- Hej, jak masz na imię? - powiedziała siadając.

mija

Przyglądając się pozostałym wilkom rozmawiających bądź pływających postanowiła przełamać swoją nieśmiałość. Cichym i wolnym krokiem podeszła do pozostałych i powiedziała
-Witajcie jestem mija.- Po czym usiadła na kamieniu.

Samanta

Samanta miała dziś dobry dzień . Wbiegła na te tereny i wskoczyła do wody . Pływała chwilę aż w końcu się zmęczyła . Wyszła na brzeg i otrzepała się . Machnęła łbem po czym zanurzyła przednie łapy w wodzie . Całe ciało zaś spoczywało na glebie .

Lyanti

Lya wbiegła. I znów (tak, to już tradycja) nie zdążyła wyhamować i uderzyła.. tym razem nie w drzewo a w zielono-czarną waderę. - ups, przepraszam panią. - uśmiechnęła się słodko.

Samanta

- Nie ma za co - Powiedziała i uśmiechnęła się szeroko . - Nie mów do mnie Pani , to takie sztywne . Mów mi Samanta lub Sam - Uśmiechnęła się szerzej ostatnio bardzo polubiła szczeniaki . Zwłaszcza takie malutkie .

Lyanti

- Dobrze, Sam. - wyszczerz. - Ja jestem Lyanti. Albo Lya. - nadal się uśmiechając, siadła. Zamerdała wesoło ogonem.

Samanta

- A więc Lya , przyszłaś tu bez rodziców ? - Zapytała . Pierwszy raz widziała aby szczeniak włóczył się tu sam . Bez dorosłego opiekuna .

Lyanti

- Tak. - odparła dumnie, lecz jej uśmiech nieco zbladł. - Ja.. nie mam rodziców. - po chwili zamachała ogonem i znów się rozpogodziła.

Samanta

Kiedy zobaczyła iz uraziła nieco małą powiedziała - Nie martw się . Na pewno kiedyś kogoś znajdziesz - Przytuliła ja do siebie . Uśmiechnęła się ciepło aby ją pocieszyć .

Lyanti

Rozpogodziła się nieco. - Może.. Już się przyzwyczaiłam do samotności. - uśmiechnęła się - mam przecież wujków.. i ciocie. - wyliczyła.

Samanta

- Czyli szukasz czy nie szukasz rodziców . A przynajmniej jednego z nich - Zapytała . Lubiła pytać o takie rzeczy szczeniaki . Może akurat będzie mieć następnego .... Ona przeciez tak kocha opiekowanie sie małymi .

Lyanti

- Niczego nie powinno się poszukiwać na siłę. - odparła mądrze. - Ja.. nie chcę się nikomu narzucać po prostu. - uśmiechnęła się. - Ale radzę sobie jakoś. - dodała, machając puchatym ogonem.

Samanta

- Może ja bym mogła spróbować ? - Zapytała i popatrzyła jej w oczka . Miała nadzieję , że mała się zgodzi . Co prawda znają się od kilku minut jednak Samanta jest dobra i nie krzywdzi innych wilków .

Lyanti

- Chciałabyś zostać moją mamą? - spytała i zaświeciły jej się ślepka. Nadal merdała ogonem.

Samanta

- Tak . Bardzo - Powiedziała . Uśmiechnęła się do małej i wskoczyła do wody . Chciała się schłodzić . Zanurzyła się lecz po chwili oparła przednimi łapami o brzeg i patrzyła na małą .