Diamentowy wodospad

Derin

Derin podszedł do swojej córki i ją przytulił. Zauważył, że zasnęła, więc nie chciał jej budzić. Spojrzał na swoją partnerkę i ją polizał.

Zira

Zira również go polizała.
-I co o niej myślisz.-Zapytała z uśmiechem

Sayona

Wstała otrzepała się po czym poszła się napić.Przyszła i usiadła przy wilkach i popatrzyła na wszystkich znajdujących się tu z uśmiechem

Torak

Zobaczyłem przybyłą wilczycę-Cześć Sayona-powiedziałem z uśmiechem.Usiadłem i czekałem czy ktoś coś powie.Wiedziałem że moje spotkanie nie było zbyt dobre ale można zacząc od początku.

Derin

- Jest słodka. Myślę, że Bradon będzie skakał z radości - powiedział. Uśmiechnął się i spojrzał na córkę.

Sevi

-trochę -odpowiedziała do Toraka i kiedy ją dokrył było jej cieplej i czuła się jeszcze lepiej. Pomyślała sobie że Torak mógł by być medykiem.
-jutro będę już chodzi?-zapytała się Toraka.

Sayona

-Hej Torak-Powiedziała z obojętną miną.Myślała nieraz o tym incydencie który zaszedł ale dała sobie z nim już spokój

Torak

Spojżałem na Sayonę-poczekaj Savi mnie woła złamała łapę i obtarła brzuch-powiedziałem.podbiegłem pod drzewo a Wil otworzył skrzydła i wpuścił mnie do środka-jutro możesz zacząć chodzić ale i tak mało bo szwy mogą puścic a po jutrze zdejme ci szwy i będziesz mogła biegać-powiedziałem z uśmiechem-A i będe musiał cię nauczyć polować oraz nauczę cię zwinności zebyś znowu się nie połamała-dodałem z uśmiechem-chcesz do nas dołączyć?-spytałem pokazując mjejsce gdzie siedziała Sayona-porozmawiamy trochę-powiedziałem.

Zira

-No wiem ja też tak myślę swoją drogą to widziałeś go ostatnio?-Powiedziała Zira rozglądając się.

Sevi

Zmęczona zaczęła się wylegiwać.
-cześć- powiedziała do niebieskiej wilczycy. Przeciągnęła się i próbowała chodzić. Była znaczna poprawa. Już po kilku minutach chodziła tak jak zawsze. Poszła pod strugi wody i się umyła. Po chwili już była czysta. Zaczęła się przyglądać wszystkim żeby zobaczyć czy są prawdziwi czy to ze zmęczenie widzi źle. Niebieska wilczyca była jednak realna. Usiadła i machnęła ogonem. Zaczęła patrzeć w niebo pełne gwiazd. Po chwili poczuła się jakoś dziwnie.Nie chciała mieć cieczki akurat teraz jak jest osłabiona! Miała nadzieje że nie będzie jej mieć. Pomyślała sobie że następnego dnia będzie już na siłach i będzie mogła mieć co tylko chce. Położyła się pod drzewem i w myślach obiecała sobie że nie będzie wstawać żeby nie mieć jakichś dziwnych zwidów typu: ma partnera (bo o tym marzy) Skuliła uszy i zaczęła drzemać.To była akurat u niej zaleta bo kiedy drzemała mogła szybko wstać. Ale nie było gwarantowane że się wyśpi.

Torak

Widziałem jak Zira rozmawia z jakąś wilczycą-pewno moja siostra-pomyślałem i popatrzyłem na nią.Nie miałem zamiaru rozmawiać z rodzeństwem nie wiem nawet z jakiego powodu no poprostu jakoś nie miałem ochoty.

Sevi

-mogę dołączyć-powiedziała Savi i ziewnęła szeroko.Była już zmęczona. Ale żeby nie być głodna poszła polować. Zobaczyła bażanta.
-tym razem mi się uda!- powiedziała cicho biała wilczyca. Zaczęła się czaić i skoczyła na ptaka. Złapała bażanta za skrzydło lecz nie udało jej się go przytrzymać. Zrezygnowała od razu i zjadła rybę która była w wodospadzie. Potem przysiadła się koło niebieskiej wilczycy. Położyła głowę na łapach i zaczęła się wylegiwać. Spojrzała w gwiazdy.Były takie piękne. Po chwili zawyła długo i głośno do księżyca. Lecz nie z bólu tylko bo chciała. Po wyciu szczeknęła i zaczęła drzemać. Była taka zmęczona...Jednak starała się nie usnąć.

Torak

Gdy mała zasnęła przykryłem ją na nowo płaszczem aby nie było jej zimno.Ja czatowałem całą noc,zobaczyłem bażanta.Wyjołem łuk i strzalę,napiołem strzałę i strzeliłem.Strzałą wbiła się w skrzydło bażanta i ten nie mógł odlecieć,więc podbiegłem do niego i wbiłem kły w kark.Przyniosłem go obok Savi aby ta miała niespodzianke jak wstanie.

Sevi

Savi obudziła się i szeroko ziewnęła.
-zawsze tak śpię...-uśmiechnęła się i machnęła swoją kitą (ogonem).-o to ten bażant! Dzięki Torak- powiedziałam i szybko zjadła swoje śniadanie po czym przeszłam się i zobaczyła że mogę chodzić już lepiej. Otrzepałam się z trawy poszła napić się wody z wodospadu. Po czym już nie taka zmęczona jak wczoraj umyłam się i usiadłam nad brzegiem.

Eshe

Zgrabna sylwetka wilczycy pojawiła się w cieniu krzaków. Szła dumnie i z gracją. Przysiadła delikatnie na jednym z kamieni i obserwowała teren. Uderzyła energicznie ogonem o kamień.

Sevi

Savi zobaczyła inną wilczycę. Zbita z tropu nie wiedziała czy iść z tego miejsca czy może zostać. Jednak nie poszła przynajmniej na razie;
-cześć...-powiedziała do brązowej wilczycy.-nie wiem czy zostać czy iść...-powiedziała do niej cicho zastanawiając się po co tak właściwie się tego spytała.

Eshe

Spojrzała na białą wilczycę. - Jak dla mnie możesz zostać. - powiedziała i podeszła do niej. Przysiadła na przeciw niej. - A to ja się przedstawię. Jestem Eshe - powiedziała.

Sevi

-ja jestem Savi...-odparła jakaś przymrużona.-znasz jakiegoś samotnego wilka?-zapytała uciekając oczami w wodospad. Zawsze chciała mieć partnera. Machnęła dwa razy ogonem i oblizała się nie wiedząc czemu. Po chwili ziewnęła rozdzierająco.

Eshe

- Wybacz, nie znam. Jestem tu nowa. Ale mogę Ci obiecać, że ty wcześniej znajdziesz partnera ode mnie. Jesteś ładna i atrakcyjna. -powiedziała jej opierając jedną łapę o kamień.

Sevi

-a ty się sobie nie podobasz? w sumie to nie wiedziałam że jestem ładna bo jeszcze nie mam wilka.-powiedziałam patrząc się na ziemię...Znów ziewnęłam i poszłam się wykąpać w strugach wody. Po czym się otrzepała i położyłam obok tego samego drzewa. Westchnęła i się zamyśliła nie wiedząc co powiedzieć i czy w ogule powiedzieć.