Diamentowy wodospad

Brenda

Patrzała jak wilczki taplają się w wodzie. Ona wyrosła już z tych zabaw. Przysiadła na brzegu i owinęła zwinięte nogi rękami. Zaczęła wpatrywać się w wodospad, jakby to było coś szalenie porywającego.
Brenda znów nabierała sił. Nie piła krwi od dawna, a czuła się zaskakująco dobrze. Oczywiście zapach wilczej krwi targał nią jak oszalały, lecz zdołała się temu oprzeć i usiedzieć w miejscu uparcie gapiąc się na spadająca wodę.

Torak

Wchodziłem coraz wyżej i wyzej skał aż znalazłem się na samej górze.Zobaczyłem wilczycę która przybyła na Feniksie-nie śpiesze się po co-powiedziałem po cichu.Zaczołem się przeciągać,gdy skończyłem przyjołem postawę skaczącego.Skoczyłem robiąc pare obrotów do tyłu,na prosto wylądowałem w wodzie nie ochlapując nikogo.Pod wodą było naprawdę czysto-chmm..diamenty kolorowe gdzieście się ukryłuy-pomyślałem,w następnej sekundzie zobaczyłem pomarańczowego czerwonego i czarnego diamenta.Wziołem je wszystkie do woreczka i wynurzyłem się.Wyszedłem na brzeg siadając metr dalej od przybyłej.

Brenda

Po minucie patrzenia na wodospad, znudziło jej się to doszczętnie. Ujrzała znajomego wilka wynurzającego się z wody. Był jedynym wilkołakiem prócz niej w tej krainie. Mimo to, nie zasługiwał teraz na jej zainteresowanie.
- Ave. - Rzuciła. A jakże, zapach padliny. A więc dołączył do Nocnych Łowców? No cóż, Łowczyni przezwyczaiła się do takiego biegu wydarzeń.

Torak

Spojżałem na Brende świecącymi bursztynowymi ślepiami-Ave-odpowiedzialem
-a tak wogóle co cię tu sprowadza?-spytałem położyłem się na plecach i oparłem głowę o ręce.

Brenda

- Nic. - Odparła krótko i nagle do makowki przyszło jej jego imię.
- Witaj... Eee... Toraku. Wyglądasz kwitnąco. - powiedziała, nie żartobliwie, a wręcz nieco z ironią. Wszak był stanowczo mizerny, a przecież co oczy widza wpływa w 80 % na to, jak się zwracać do rozmówcy. Totez Brenda postanowiła traktować go jak zwykłego, słabego wilka, jakim mozna sie bezkarnie pobawic. I to nie w ten nudny, przejściowy sposób tanienia, bicia i poniżania, a w zawoalowany sposób błazna. Błazny przecież wszystkich wysmiewają, a widzowie śmieją sie, azeby ukryc wstyd?

Torak

Wyjołem z woreczka Diament-dzięki ty też-powiedziałem z lekkim
uśmiechem.Zaczołem bawić się czarnym diamentem wywijając nim na ogonie.Niemiałem dziś nastroju przez trzy wilczycę mam nadzieje że nie odgadnie moich myśli.

Zuki

Wbiegłam nad wodospad widząc mnóstwo wilków.Zobaczyłam
,dużego,białego,puchatego wilka i podbiegłam do niego
-Cześć nazywam się Zuki-powiedziałam i usmiechnełam się wystawjając swoje białe zęby.

Brenda

- Wiesz, dobrym nigdy nie jest fajnie w takich miejscach jak to. Jeszcze mogą sobie coś uszkodzić... Albo... Coś stracić... - ona nie musiała martwic się o to, czy ktoś ją usłyszy czy nie. Brenda po prostu wiedziała, że mała była dobra i słaba. Nieważne do jakiej watahy pójdzie, dla niej zawsze będzie nikim. Ta Zuki musi być całkiem odważna, lub całkiem głupia. Żeby tak wpadac i od razu gadac do silniejszego Nieważne, jesli to dłuzej potrwa, jej język zostanie tu na wieczność... O ile wcześniej nie ucieknie, jak tchórz.

Torak

Widząc małą wilczycę spojżałem na nią nie wstając-Hejka Torak jestem-powiedziałem,przerywając zabawę czarnym diamentem,lecz już po chwili zaczołem bawić się nim na nowo wywijając go na ogonie.Spojżałem na Brende-a ty czemu wybrałaś swoje życie jako demon-łowca?-spytałem.Od razu było widać kim jest.

Sevi

Savi nagle obudziła się i jakaś zaniepokojona zaczęła się rozglądać. Po czym poszła umyć futro w wodospadzie. Kiedy już wiatr ją wysuszył usiadła na skałce i patrzała w to co znajduje się dalej.Zobaczyła też Toraka. Znów. On chyba jest cały czas tam gdzie ona. Młoda wilczyca wciągnęła powietrze i poczuła że już chyba nie ma cieczki bo po pierwsze żaden samiec (co dziwne) nie zwraca na nią uwagi a po drugie...Po drugie właściwie nie wiedziała co jest po drugie. Jednak nie myślała o tym bo to jakieś bez sensu i położyła się w wodzie żeby uchłonąć

Torak

Zobaczyłem w wodzie wilczycę-Cześć Savi-powiedziałem i żuciłem jej
pomarańczowy diament w krztałcie strzały-trzymaj to dla ciebie znalazłem to na dnie-powiedziałem.Diament wylądował tuż przed jej łapami i co dziwne nie zatapiał się.

Brenda

Otworzyła jedno oko, leniwie przenosząc wzrok na Toraka.
Brenda patrzyła spokojnie na Savi. Cóż za lekkomyślna istota, a nuż podzieli los ofiar Nocnych Łowców. Ale nie, nie Brenda to zrobi, Brenda da wykazać się Torakowi... A nóż jest coś wart? Wreszcie, zamiatając białym ogonem, podeszła do Savi.
- Ave. - Rzekła beznamiętnym tonem.

Zira

Zira zeskoczyła z drzewa na którym spała. Gdy była na ziemi przeciągnęła się i ziewnęła. Zauważyła wilczycę.
-Witaj.-Przywitała się

Brenda

To było do niej? Eh, nie ważne...
Spojrzała na wilczątko. Znaczy Zirę.
Brenda uniosła brwi i wykrzywiła się w wyraz politowania. Zapewne skądś ją znała. Znała tu już prawie każdego, jednak pamiętała z dwóch, trzech. Bo co se będzie zapychać głowę niepotrzebnymi informacjami?
Nadal czekała na jakąś reakcję ze strony wilkołaka. Chyba usnął. Pięknie.

Zira

Zira się zdziwiła że jej nie odpowiedziano więc odchrząknęła i powiedziała głośniej.
-Witaj.-Powtórzyła po czym usiadła i delikatnie merdała ogonem

Eshe

Esh zasnęła w tej jaskini? Cóż.. trudno nie zasnąć. Nie ma tu wody tylko kupa Diamentów. Ona by tu zawsze mogła spać..podniosła się i wypłynęła z jaskini. Po chwili w tafli wody można było widzieć postać która właśnie wygramoliła się na brzeg. Otrzepała się i położyła na kamieniu.

Brenda

Ja zaś się nie uśmiechałam.
Byłam zmęczona. Nie tak jak po długim biegu czy wyczerpującym treningu, lecz nieco poszarpana psychicznie. Poza tym, dokuczała mi samotność, chciałam spotkać kogoś, kto nie jest małym, tępym szczurkiem, jakiemu w głowie tylko zabijanie czy porywanie. Innymi słowy, przywiodła mnie tu po prostu chęć towarzystwa, które przecież było tak potrzebne. Nie czułam woni innych wilków, wszak nie jestem nawet do końca wilczycą, lecz forma pośrednią między człowiekiem a zwierzęciem. Lecz czułam aurę, która niekiedy była słabiutka - w wypadku wilków o naprawde małej osobowości, bądź wprost przytłaczającą - mówię tutaj o kimś takim jak Śmierć czy alfa Wody, Wiatru czy Ognia. Tutaj czułam jedynie lekką atmosferę, którą odgadłam od razu - Życie. Życie było nadzwyczaj delikatne, przez co miło się przebywało w jego towarzystwie.
- Witaj. - Mruknęłam. A po to tu przyszłam. cierp ciało coś chciało

Eshe

Spojrzałam na wilczyce.. nie znaczy wilkołaczkę o! Wyczułam, że jest ona demonem i łowcą. Ale jakoś jej nie ciągnęło do tego. Podeszłam do niej. - Witam, jestem Eshe. - przedstawiłam się i usiadłam obok Brendy.

Torak

Dopiero teraz słysząc pytanie Brendy spojrzałem na nią - Nóż? Czy nóż jest coś wart? A po co miałbym ci zawracać głowę takim głupstwem. - powiedziałem, dalej się bawiąc czarnym diamentem. Diament schowałem do woreczka, wstałem, otrzepałem się z piachu i wgramoliłem się powoli do wody. Zanurkowałem i po chwili wypłynąłem.

Pamiętaj o wielkich literach, odstępach przy znakach interpunkcyjnych i o samych znakach. Nie twórz zdań złożonych z kilku czasowników (2, 3 ok, ale tutaj użyłeś aż 6). Staraj się nie powtarzać wyrazów.

Derin

Derin patrzył cały czas w oczy partnerki.
- Pójdziesz, ze mną do naszego miejsca? - zapytał, po czym liznął ukochaną. Spojrzał w wodę, a potem Na Zire.