Diamentowy wodospad

Torak

Spojżałem na Savi-głodna?-spytałem-jakie mięsko krolicze z sarny czy może jakiegoś ptaka?-spytałem bo to niebył proble aby upolować jedno z wymienionych ponieważ wyczułem zapachy wszystkich trzech.

Roan

Malec już spał. Pod zamkniętymi powiekami wyraźnie było widać, że jego oczy się ruszają. Wilczek śnił. Od casu do czasu na jego pyszczku pojawiał się lekki uśmiech.

...

Roan był w lesie. Spacerował radośnie, jak zwykle zresztą. Skakał zręcznie omijając drzewa z Savi u boku. Przystanęli na chwilę, a Savi puściła mu oczko. Zdziwiony malec skakał dalej. Jednak wszystko rozmyło się i nic dalej się nie działo.

Torak

Widząc jak malec zasnął okryłem go swoim płaszczem aby nie było mu zimno a samczekałem na odpowiedz Savi.Przeciągnołem się i spowrotem usiadłem na swoim zadku.

Sevi

-Sarny albo coś... bo już za dużo królików.- powiedziała i uśmiechnęła się wilczyca. Popatrzała na malca. Też była senna. Jednak leżała i drzemała. Co prawda nie spała jeszcze lecz mogła usnąć. Otworzyła oczy i oglądała wodospad. ładnie wyglądał kiedy w jego odbiciu był księżyc. Wstała i zawyła do niego z całych sił.

Roan

Malca obudziło wycie. Ne był śpiący, wręcz tryskał energią po krótkiej drzemce. Wciąż wspominał sen. Zdjął z siebie płaszcz i dał go Torakowi Wrócił do Sawi i zaszczekał radośnie merdając szybko ogonem.

Torak

Słysząc tupot sarny niedaleko pobiegłem w tamtą stronę ,wyjołem zza pleców łuk i metalową strzałę,napiołem ją i strzeliłem.Strzała wbiła się a raczej przebiła na wylot głowę zwierzęcia który padł martwy.Zaciągnołem martwego jelenia obok Savi i wyciołem skórę ponieważ nie powinno się jej jeść miałą w sobie wiele bakterii-proszę jedz ja niemam ochoty-powiedziałem i wykroiłem sobie tylko mały kawałek mięsa który zaczołem żuć aby mieć coś do roboty.

Eshe

Eshe znowu usnęła. Ta to dopiero zwały zalicza. Podniosła się i machnęła ogonem. Wskoczyła do wody i można był usłyszeć plusk. Popłynęła do samego dna, później weszła do jaskini z diamentami. Ułożyła się pod błyszczącą ścianą i wtuliła w ogon.

Roan

Szczeniak podszedł do drzewa oddalonego od brzegu. Merdał ogonem i szczekał głośno. W pewnym momencie rozpędził się i skoczył do jeziorka przy wodospadzie. Wybył się wysoko i spadał w dół. Wpadł robiąc olbrzymi plusk. Sporo wody z jeziorka ubyło, lecz szybko wróciła. Wodospad oddał wodę i było w porządku. Mokro, ale w porządku.

Torak

Wstałem podeszłem do skalnych półek i zaczołem się na nie wspinać.Gdy byłem na samej górze gdzie spadał wodospad skoczyłem w dół robiąc dwa salta.Gdy byłem pod wodą zobaczyłem jakiś tunel lecz wypłynołem szybko-Ej Savi Roan tam jest jakiś tunel podwodny idziecie?-spytałem i czekałem na odpowiedz-jeżeli tak to złapcie się mojego ogona i pod wodą drugą łapką zatkajcie nosy-dodałem z uśmiechem wystawiając ogon nad wode.

Roan

Wilk nie miał ochoty. Wpatrywał się w Savi, lecz coś do niego dotarło. Ona była starsza. "Pewnie też woli kogoś innego i nie będzie chciała pobawić się ze mną." Pomyślał wilczek. Wstał i ze spuszczoną głową odszedł nie oglądając się za siebie.Po chwili już go nie było.

Torak

Zanurkowałem i już po chwili znalazłem się w tym samym pomieszczeniu co Eshe-Siemka tu jest pbosko-powiedziałem i przyglądałęm się ścianą obłożonymi diamentami.

Carly

Carly tuliła się wciąż do Szasty, lecz on nie dawał znaku życia. .___. Więc wstała, machnęła raz jeszcze ogonem i usiadła, patrząc na obecnych. Rozchyliła pyszczek, z którego wydobył się very kobiecy głosik.
- Jestem Carly - uśmiechnęła się słodko.

Torak

Usiadłem na przeciwko wilczycy-Witaj Carly, Torak się zwe-powiedziałem z uśmiechem a moje bursztynowe ślepia zaświeciły.Wyjołem zza pleców łuk i zaczołem go czyścić.

Carly

Zaś jej oczy zaświeciły, gdy Torak wyjął łuk. Oczy mignęły niebiesko. Wstała, po czym tknęła go zimnym nosem. Strzepnęła uchem, machając ogonem. Gwiazdki brzęczały metalicznie, jednak zagłuszał je szum wodospadu.
- Śliczny - wydukała, unosząc wzrok na oczy wilkołaka.
Usiadła spowrotem.

Torak

Spojżałem swoimi ślepiami w jej ślepia-Umiesz się tym posługiwać?-spytałem,wyjołem z kołczana strzałę,napiołem ją ,wymierzyłem gdzieś za siebie i puściłem.Strzała przebiła pasącego się zająca ,który automatycznie zmarł-głodna?-spytałem,podbiegłem na dwóch łapach do zajączka,wyjołem z niego strzałę,oblizałem ją z krwi i schowałem do kołczana.Podbiegłem spowrotem do Carly,usiadłem i położyłem królika na ziemi.

Carly

Patrzała na wyczyny wilkołaka. Na jego pytanie, czy umie się tym posługiwać, tylko pochyliła łeb gestem mówiąc "dziękuję", zabierając się do jedzenia. Głupio było jej mówić, że przez jakiś czas, podczas swej podróży do tej krainy śledziła indian, którzy właśnie tym się posługiwali. Zawsze podziwiała czerwonych ludzi za tę umiejętność. Postanowiła przemilczeć sprawę dzikich ludzi. Gdy skończyła, oblizała pysk z krwi zwierzęcia, unosząc łeb.
- Być może - mruknęła.

Torak

Zza pleców wyjołem drugi łuk lecz nie ten którym się posługiwałem tylko ten łuk gdzie kupiłem go w sklepie,wyjołem z kołczana jeszcze jedną strzałę.Podałem strzałę razem z łukiem Carly-prosze spróbój jeśli ci się uda oddam ci go razem z paroma strzałami-dodałem i pokazałem jej oddalone o 4 metry drzewo w które miałą trafić.

Carly

Spojrzała na łuk, potem na Toraka. Mówił poważnie? Cóż, świat do odważnych należy. Carly przez dwie sekundy zastanawiała się nad tym, po czym usiadła na tylnych łapach, by przednimi chwycić łuk i strzałę. Wzięła je od Toraka, po czym naciągnęła strzałę, celując w drzewo. Powinno się jej to udać, sądząc po zdolnościach szpiega. Przebiegłość i dokładność leżały w jej naturze. Strzała świstnęła, przecinając powietrze, po czym drzewo zyskało "dodatkową gałąź". Wilczyca położyła łuk na ziemi, po czym spojrzała na Toraka.
- Nie musisz mi go dawać. - mruknęła.

Torak

Spojżałem na nią-Ale nalegam przyda ci się jako szpiegowi-dodałem-Obrona własna na odległość-dodałem i pokazałem łapą łuk.

Carly

- No dobrze. - uśmiechnęła się do wilkołaka, po czym dotknęła łapą łuku.
Schowała go, po czym podeszła do brzegu i napiła się wody. Położyła się, kładąc łapę na łapę, machając przy tym ogonem.