Diamentowy wodospad

Wesley

Chwycił z całą siłą sznurek, który podał mu do łapek Torak i czekał, aż ptak wzleci w powietrze. Kiedy feniks wzbił się w górę i wywijał różniaste pląsy na niebie, Wesley był zachwycony. - Jak super! - zawołał.

Torak

Ja nie siedziałem lecz stałem na nim jak na deskorolce obok Wesley'a-A może wolisz cos bardziej Dangerous?-spytałem i poprawiłem kapelusz na głowie który za chwile spadł i leciał w dół-Will kapelusz!!-krzyknołem a ten na to skrzekiem.Ja zeskoczyłem z jego grzbietu i leciałem za kapeluszem,gdy go złapałem w locie gwizdnołem a Feniks mnie złapał.Uśmiechnołem się do wilczka i załozyłem kapelusz na głowe ponownie.

Wesley

- Pewnie, że tak! - odpowiedział, a jego ton wskazywał, że Wesley jest teraz bardzo szczęśliwy. Z podekscytowaniem popatrzył w dół. Był bardzo wysoko.

Torak

Poklepałem Feniksa po skrzydle a ten natychmiast wleciał w chmury.Po chwili wyleciał z nich i kierował się w dół,lecz znów po chwili wzbił się w górę.Zrobił kółko do góry no gami i wylądował na ziemi-I jak przeżycia?-spytałem i poprawiłem kapelusz.

Aylaru · Gość

Aylaru tym czasem weszła do wody, i powiedziała:
-Kto wejdzie ze mną do wody? Oczywiście nie feniks.
I od razu się uśmiechnęła.

Finally

Wbiegła szalonym i chaotycznym biegiem, lecz nie zauważyła śliskiej plamy wody i poślizgnęła się wpadając przy tym do wody wodospadu. Chwile jej nie było widać, jednak po jakimś czasie się wyłoniła na powierzchnię i powoli wyszła na brzeg. Położyła się.

z/w

Aylaru · Gość

Aylaru się śmieje,ale po chwili przestaje.
Następnie od razu biegnie na trawę i leży patrząc się w niebo.

Wesley

- Było super, świetnie, wspaniale, genialnie! - wykrzyknął Wesley i puścił sznurki, których do tej pory trzymał się kurczowo. Energicznie zeskoczył z grzbietu ptaszyska. - Po raz pierwszy w życiu latałem!

Finally

Spojrzała zirytowana na Aylaru. Wypadki się każdemu zdarzają, a ta {O.o} się śmieje i idzie gdzieś dalej. Podeszła do Aylaru.
-Nie śmiej się dziadku z cudzego wypadku-powiedziała i poszła położyć się na brzeg z łapą w wodzie.
-Bless-przywitała się z wilkami będącymi przy wodospadzie.

Torak

Spojżałem na małego-Czyli dziś jest pierwszy i nie ostatni raz-powiedziałem.
-Gdy dorosniesz dam ci twojego własnego Feniksa-powiedziałem z uśmiechem.

Finally

Do jej uszu doszło to co powiedział wilkołak i natychmiast się odwróciła patrząc do kogo mówi.
-Ja też chcę!-krzyczała sobie w myślach. Popsuł jej się trochę humorek, ale starała się tego nie pokazywać po sobie.

Wesley

Normalnie to ucieszyłaby go taka wiadomość, ale jedna część zdania zmąciła jego radość. Usiadł i owinął łapki ogonem, wpatrując się w Toraka błagalnym wzrokiem.
- Dlaczego dopiero gdy dorosnę? - zapytał.

Finally

Podczołgała się bliżej wilkołaka i wilka, ale nie przekraczała granicy 5metrów. Wpatrywała się w Wesley'a słodkimi, szczenięcymi oczkami. Ogonem chlapała swoje ciałko.

Torak

Spojżałem na małą a potem na małęgo-Jak będziesz silniejszy dostaniesz Średniego Feniksa który urośnie do 18 metrów ale teraz mógłbyś spaść jeden zły ruch i lecisz-powiedziałem i podszedłem do Ciemnofutrej,liznołem ją po pyszczku.

Seele

Ciemnofutra przyglądała się jak Torak obiecuje feniksy. Rozśmieszyło ją to, że sama jeszcze nigdy nie latała.
- A ja to co? Też chcę się przelecieć - powiedziała z uśmiechem i zbliżyła się do Willa.

Torak

Spojrzałem na partnerkę-To Wskakuj-powiedziałem a sam w jednej sekundzie znalazłem się na jego ciepłym grzbiecie,podałem łape waderze aby ta mogła lepiej wejść.

Seele

Ciemnofutra złapała Toraka za łapę, szybko wskoczyła na grzbiet i wygodnie usiadła.
- To jak, lecimy? - Spytała się i złapała Toraka. Jakoś nie uśmiechała jej się propozycja spadnięcia z feniksa.

Torak

Poprawiłem kapelusz po czym poklepałem Feniksa po szyji-Jeśli chcesz to usiądź w siodle i trzymaj sznurka który tam jest-powiedziałem wskazując bok mnie solidne siodło.Feniks wzbił się lekko do lotu po czym na wysokości 50 metrów zaczoł lecieć do przodu.

Seele

Ciemnofutra usiadła w siodle złapała za sznurek. Feniks po chwili zaczął lecieć. Popatrzała na wszystko z góry. Pięknie to wszystko wyglądało.
- Rozumiem, że to dopiero początek? - Powiedziała do Toraka.

Torak

Spojżałem na wadere i porawiłem kapelusz-A jak myślisz?-spytałem i uśmiechnołem się łobuziersko.Stanołem na dwie łapy,na grzbiecie Feniksa jak na deskorolce po czym tupnołem lekko lewą łapą a Feniks zaczoł robić różne wywijasy,wzloty,upadki,zygzaki itp.