Diamentowy wodospad

Kaya

Spojrzała na patyczki, które po woli oddalały się od brzegu. Jak wiadomo drewienko pływa na. Wskazała łapą, ale się zawahała. Jednak ten stan nie trwał zbyt długo.
Twoje kijki.. - mruknęła spoglądajac na Eshe.

Eshe

Spojrzała na w stronę w którą pokazuje wilczyca. - Tak one leżą.... - urwała gdy zobaczyła kijki na wodzie. - Moje pałeczki! - krzyknęła i wskoczyła do wody robiąc chlap! Gdy była przy pałeczkach chwyciła je w zęby i wyszła na brzeg. Otrzepała się. - Ohh... arigatō gozaimasu, za to, że mi powiedziałaś. - skinęła głową w ramach podziękowania.

Kaya

Zebrała łapą kropelki na pysku, które trafiły tam, gdy wilczyca zrobiła chlap. Zaśmiała sie i potrzepała łbem na boki.
Mondainai - pisnęła ucieszona, że pomogła. Ależ ona była bohaterska, i wielka... i taka superr! xP

Eshe

Uśmiechnęła się radośnie i zamerdała ogonem. - Ty też znasz japoński?! - zapytała z niedowierzaniem i zrobiła zszokowaną minę. Nie wiarygodne! Spotkała osobę.. która potrafi mówić po takim jak ona!

Kaya

Powiedzmy. Jestem w trakcie nauki. W większości znam podstawowe słowa. - mruknęła i wybananiła się na kufie. Uśmiech zawsze towarzyszył jej osobie, choć może nie powinien. Przeto była z dumnej watachy Ognia, która raczej nie ukazuje swojego nastroju czy uczuć. Jednakże...
Urodziłaś się w Japonii, czy tylko byłaś tam na jakiś czas? - spytała i przekrzywiła lekko łeb. Wywnioskowała pobyt wilczycy w tym kraju, właśnie po tym, że zna ten język.

Eshe

Uśmiechnęła się. Wiedziała, że w końcu.. to pytanie nastąpi. - Urodziłam się w Japonii. - powiedziała dumnie a na jej pysku pojawił się jeszcze szerszy uśmiech. -W trakcie nauki... aha... jak chcesz.. to.. mogę Ci pomóc. - dodała.

Kaya

Chętnie. - powiedziała krótko i uśmiechnęła się tym razem znacznie skromniej. Ona była w japonii jedynie ktrótki okres czasu. A szkoda..

Eshe

-Dobrze.. to od czego zaczynamy? - zapytała uśmiechając się. Ona kocha Japonię. Śliczny kraj.. i zajebiście gadają. Machnęła ogonem i usiadła na przeciw Kayi, czekając na odpowiedź. No.. się zobaczy.

Kaya

Mmm. Powitania, pożegnania i krótkie formy odpowiedzi mniej więcej znam.. może takie typowe pytania. Na przykład: 'Jak masz na imię', 'Skąd pochodzisz'. o. - powiedziała i uniosła uszy będąc w stanie skupienia.

Eshe

-No.. zgoda.. więc zaczynamy. - powiedziała i wzięła głęboki oddech. - Douzo Yoroshiku, to oznacza miło mi. Używamy tego zwrotu przy poznawaniu nowej osoby. Kochira koso douzo yoroshiku, mi też miło. Przy zapoznawaniu się z nową osobą. - wyjaśniła. To było pierwsze. - A.. watashi (no namae) wa Eshe desu. Oznacza Nazywam się. - wyjaśniła.

Hatsune

Po chwili niuchnęła nosem w powietrzu. Skrzywiła się wyczuwając zapach obcych wilków. Podniosła się szturchając łapą Ravena na znak, ze chce już stąd iść. Analizowała wszystkie informacje zdobyte dzięki zapachom, dźwiękom i temperatury niczym robot i tworzyła w głowie obraz miejsca. Wiedziała gdzie się teraz udać i tam też poszła. / zt

Katara

Zobaczyłam fioletową wilczycę, podeszłam do nie-witaj-powiedziałam i czekałam na jej odpowiedź z zaciekawieniem.

Eshe

Spojrzała na przybyłą wilczycę.. - Emm.. wesz, nie ładnie przerywać jak ktoś rozmawia.. ale witamy.. - powiedziała do niej i westchnęła. Dzisiejsze wilki.. nie wiedzą co to jest kultura. Ale nie będzie się czepiała.

Hiretsuna Shinigami

Słysząc rozmowe dwóch wilczyc,wstałem i powiedziałem-Nippon ookami no baishun fu-to było dość głośne więc mogła to dosłyszeć ta z pałeczkami. Poprawiłem i wyszedłem z tego miejsca. z.t.

Eshe

No.. i usłyszała. Spojrzała na odchodzącego wilka i odpowiedziała- Sayonara , oddajini. - uśmiechnęła się tylko patrząc na wilczycę która przerwała im lekcję. - Co Cię tu sprowadza? Jak można wiedzieć?.. - zapytała aby nawiązać rozmowę.

Sayonara- do widzenia

Oddajini- uważaj na siebie.

Kaya

No to ciekawie. Uwielbiam Japońską wymowę. - stwierdziła po czym spojrzała na wilczyce, która do nich podeszła.
Ohayo, fumei - odezwała się i uśmiechnęła dość szeroko.

Eshe

-Ja też kocham japońską wymowę. - uśmiechnęła się do niej. - No.. to czego chcesz się nauczyć? - zapytała przyglądając się wilczycy z ;lekko przekrzywioną głową. nieco w prawo. Ruszyła uchem aby odgonić komara i się znowu uśmiechnęła.

Kaya

Mhm. Teraz może... no nie wiem. Najważniejsze zdania i słowa znam. Masz jakiś pomysł? - spytała. Nie wiedziała czego mogłaby się nauczyć. Oczywiście, to że znała podstawy znaczyło, że jeszcze masa rzeczy jest do nauczenia, ale jakoś nie miała pomysłu.

Eshe

- koko kara tooi desu ka*- powiedziała płynnie uśmiechając się. No... dobrze znała japoński. Spojrzała na lekko zawieszoną biało jakąś tam wilczycę. Obejrzała ją dokładnie. Eshe była na tyle wredna, że określała z góry.. co jej się nie podoba w danej osobie lub co podoba.

*To daleko stąd?

Kinnojo

Zza krzaków wyłoniła się typowa sylwetka samca. Ciężkie, powolne ruchy o niczym nie świadczyły. Czarna jak smoła grzywka przykrywała mu lazurowego koloru oczy, którymi mógł się poszczycić tylko on. Jego ogon w wolnym tempie się poruszał, lecz tylko końcówka. Chcąc kontaktować wzrokowo z otoczeniem, odrzucił grzywkę na bok i uniósł łeb, widząc, że ma do czynienia z samicami. Machnął raz, ale porywczo ogonem i przyspieszył nieco kroku. Już w krzakach słyszał, że rozmawiają po japońsku. Hm, sam nosi pręgi Tora, czyli możliwe, że ma z tym językiem coś wspólnego. Starając się przypomnieć przynajmniej powitanie, stanął tuż nad wodą. Pochylił się nad nią i już miał wysuwać język, by zamoczyć go w zimnej wodzie, lecz... - Konnichiwa - odezwał się, kątem oka przyglądając się dwum postaciom. Teraz przymknął oczy, a wzrok skierował na wodę. Zaczął chłeptać ją łapczywie. Dawno jej nie pił, to było tego skutkiem. Gdy skończył, usiadł i strzepnął uchem.