Diamentowy wodospad

Selena

-Mam swoje plany. Ale na pierwszym miejscu na pewno nie ma znalezienia miłość. -Powiedziała.
Selena nie mogła mu powiedzieć że chce zostać szpiegiem. Nie wolno zdradzać się przed nikim. Postanowiła jednak naciągnąć trochę prawdę.
-Może wojownikiem.

Krillan

Po dłuższym zamyśleniu się i dumaniu w samotnych ścieżkach swojego umysłu, ocknął się i wstał z miejsca przeciągając wszystkie kości. Poczuł lekkie znużenie. A może by tak do domu? W końcu zaczęło robić się naprawdę bardzo zimno. Nie przeszkadzało mu to aż tak, lecz nie miał zamiaru marznąć na dworze bez celu. Machnął ogonem zamaszystym ruchem i począł kierować pierwsze ślady w stronę wyjścia z tego miejsca. Po chwili mlasnął jęzorem i przelotnie oglądając obecnych zniknął w zaroślach. Z pewnością posępnym krokiem udał się w stronę swego legowiska.

Eshe

Słuchała ich uważnie. Och.. deszcz, co ona jest szybka.. trzeba się schować bo się tusz zmyje.. ojej! Migiem pobiegła do jakiejś jaskini pod kamieniami i tam wlazła. Oglądała spadające krople deszczu. Kap, kap..

Negato

Spojrzał w powoli jaśniejące niebo. Wiatry bogów rozdmuchiwały szare chmury dając upust słonecznym, lecz bladym promieniom. I mimo iż powietrze wciąż było wilgotne, a na niebie pozostało jeszcze kilka "czarnych owiec" można było wreszcie nagrzać się w bladych promieniach słońca.
- Wojownik? Odpowiedzialna ranga... - Jeszcze raz otrzepał gęste, śnieżnobiałe futro z ostatnich chłodnych kropel. - W każdej chwili może zginąć, jednakże nie waha się przystąpić do ataku... - Nie patrzał już na nią tylko gdzieś w niewidoczny punkt na zasłoniętym chmurami niebie. - Jednakże to nie moja bajka. Urodziłem się innym od pseudo złych wilczków łaknących bólu innych lub prawdziwych, zło czyniących demonów. Może Szpieg? Lub Lekarz, jednakże do tej rangi trzeba przejść wiele. - Rzucił na nią okiem. - Nie boję się wyzwań.
Negato snuł swe wywody stopniowo odsuwając się od wadery. Sam nie wiedział, czemu to robi. Debil.

Kyinra

Było ładnie, cicho, spokojnie, ale do czasu! Zaraz się zacznie piekło ponieważ Kyinra przybyła na ten oto teren. -Witam! - zawołała ale tu.. ojoj.. nie ma tu żadnych szczeniaków. Ojoj.. usiadła spokojnie bawiąc się dżdżownicą którą znalazła właśnie na ziemi. Zaczęła ja rozciągać.

Wesley

Wesley przechadzał się akurat po okolicy, pragnąć poznać jak najwięcej tutejszych terenów. Kraina, do której dane mu było trafić, urzekała go swoją urodą na każdym kroku. Czy będzie tak również teraz? Mały dosłyszał szum, który od razu skojarzył mu się z wodospadem - pierwszym miejscem, do której zawędrował w tej krainie. Bez namysłu przyspieszył kroku i skręcił w pobliskie chaszcze, by już po chwili wyłonić się z nich po drugiej stronie, tuż przy wielkim spadku wodnym.

Kyinra

Gdy usłyszała szelest krzaków podniosła łeb i się odwróciła w stronę ów dźwięku. Nareszcie jakiś Wieczny Dzieciak! Stanęła na dżdżownicy i spojrzała no przybyłego wilczka. -Hej! Jestem Kyinra! - zawołała i stanęła z dwa metry przed nim. Nie no może więcej.

Wesley

Owego dźwięku -.- Czy tak trudno się nauczyć, że "ów" odmienia się tak samo jak "ten"?
A tak swoją drogą, to skąd ona od razu wie, że Wesley to Wieczny Dzieciak?o.O Przecież WD nie mają wypisane na czołach: "Jestem Wiecznym Dzieciakiem!", a wyglądem nie różnią się do zwykłych szczeniąt.

Szeroki uśmiech, który jak zwykle nieustannie zdobił jego pyszczek, teraz rozciągnął się w jeszcze szerszy. Był tu dopiero drugi dzień i spotkał już drugiego szczeniaka. Czyżby w tej krainie nad dorosłymi przeważała młodzież? Wspaniale!
- Cześć, jestem Wesley - odpowiedział i zmierzył wilczkę uważnym spojrzeniem, które zaraz później powędrowało gdzieś w bok, by zlustrować uważnie otoczenie.

Kyinra

Ja tak napisałam Kyinra nie wie tak?! >.<" Och.. ty masz większego bzika na punkcie Polskiego niż ja ph.. dobra już ,wybacz... ale brat mi się nad głową pruł i nie napisałam tego czego chciałam.

-Miło poznać. Jesteś tu pierwszy raz? - zapytała i przyjrzała mu się dokładnie. Machnęła ogonem i spojrzała w niebo. Fajnie.. znowu będzie padać phi! Kyinra nienawidzi jesieni! brzydka pogoda phi!

Wesley

- Tak, pierwszy. A... może drugi? - odrzekł, przyglądając się wodospadowi. Kiedyś, gdy po raz pierwszy i na bardzo krótko zawędrował do tej krainy, pierwszym i jedynym miejsce, do którego trafił był właśnie wodospad. Ale czy to właśnie ten wielki wodogrzmot? Małemu ciężko to było określić - tamto zdarzenie miało miejsce w środku lata, czyli w czasie, gdy roślinność jest w swej szczytowej formie i niestrudzenie pnie się do góry, ku niebu, zda się pragnąć sięgnięcia chmur. Nie to, co teraz - większość dzielnych roślinek poddała się już i zaprzestawszy wspinania do nieboskłonu, opadła, straciła te jakże przyjemne dla oczu barwy, umarła, by dopiero za kilka miesięcy odrodzić się niczym feniks z popiołów. Wesley dodał, jakby na swoje usprawiedliwienie. - Już nie pamiętam.

Kyinra

Uśmiechnęła się i usiadła. -Hmm... chyba nie należysz do rozgadanych osób prawda? - zapytała i przekręciła nieco głowę w prawo. No.. najwidoczniej nie należy. Ale.. Kyinra chyba to zmieni. -Lubisz może żaby?- zapytała i spojrzała na wodospad.

Dante de Cossa

- Witajcie! - Powiedział, a raczej krzyknął Schatt do nowo przybyłych wilczków. Od razu poznał, że są w jego wieku. - Pobawimy się? Ja jestem Schatt, a wy? - Podbiegł do nich.

Selena

Selen słów wilka dotarł do wilczycy z opóźnieniem.
-Od małego uczono mnie walczyć i nie raz patrzyłam śmierci w oczy. Poza tym śmierć to dopiero początek naszej wędrówki. -Powiedziała.-Poza tym moja dusza i tak jest już stracona. -Dodała.

Negato

Spojrzał na nią krytycznie. Tak, on miał swe zdanie, a i zmienić go nie zamierza.
- Śmierć jest rzeczą względną, jak mi wiadomo. Jeśli nie opieramy się na religijnych snuciach jest ona po prostu tym, co czeka każdego z nas. Nawet nieśmiertelnego. Zatem twe ciężkie przeżycia... - Zamilkł na chwilę. - ...wiem, jaki to ból. Nie będę się dopytywał o jakie przeżycia chodzi. Poza tym, twa dusza nie jest opętana, z tego co widzę, zatem, jeśli można spytać, co utwierdza cię w przekonaniu o jej stracie?

Selena

-Wybacz ale tego ci nie powiem.-Powiedziała.
Selena straciła duszę już dawno. Kiedy bliska jej osoba umierała przyrzekła na duszę że ją ocali ale nie wyszło. Po za tym cały ród Seleny był przeklęty.

Negato

- Rozumiem. - Rzucił na wiatr. - Widocznie w twym życiu musiało stać się coś, przez co straciłaś drugą siebie. Podobno nazywają to duszą.
Spojrzał na niebo - znów.
- Smutne to, ale cierpienie jest chyba jedynym niezawodnym sposobem zbudzenia duszy ze snu. - Szepnął.

Selena

-Tak, oczywiście.-Powiedziała i westchnęła.
-Zostanie szpiegiem również nie wykluczam. -Dodała.
Przeciągnęła się i zastrzygła uchem. Spojrzała w zachmurzone niebo. zaczynało się już ściemniać co oznaczało że zbliża się noc. Selena lubiła noc. Zawsze się wpatrywała w księżyc i w gwiazdy.
-A jakie masz zainteresowania?-Zapytała się go aby zmienić temat i pod trzymać rozmowę.

KokuRai

Koku rozejrzała się widząc nowe wilki8. Była ich naprawdę dużo, a wiadomo że wadera była strachliwa. Spojrzała na Schatta swoimi czerwonymi oczyma, które zalśniły. Koju wstała i podeszła do wody, a następnie zanurkowała. Była przerażona, więc w ogóle nie wypływała.

Wesley

Kyinra

Zaśmiała się. -Wiem, że to dziwne, ale.. poprzedni z którymi gadałam gadali, gadali, gadali i gadali. Nawet ja tak nie gadam. A swoją drogą.. lubisz żaby i dżdżownice? - wyjechała prosto z mostu przyglądając mu się.