Diamentowy wodospad

Dante de Cossa

Schatt wylądował na trawie i zaczął się śmiać. Trzymał jeszcze w pyszczku kawałek łapy. To była świetna zabawa. Wstał i zaczął kopać nowy dołek. Przyjrzał się swojemu dziełu i czekał, aż Kyinra wrzuci tu szczątki.

Kyinra

Podniosła się z wody i poprawiła grzywkę. Wzięła żabę w pysk i podbiegła w podskokach do Schatta wrzucając resztki żaby w dołek. -Dobra, i co teraz? Znowu ładny pogrzeb jej zrobimy... czy jemu.. o mam pomysł! Teraz zobaczmy czy to jest żabiniec czy żabka!- zawołała podskakując wesoło.

Dante de Cossa

- Kto sprawdza? - Spytał Schatt, patrząc na Kyinrę. On nie miał zamiaru tego robić. - Kto tym razem będzie wymyślał imię? - Spytał z uśmiechem. Był ciekawy, co teraz wymyśli, ale na pewno to będzie śmieszne.

Kyinra

-Ty jesteś starszy... nie straszy może nie, ale na pewno mądrzejszy. Więc ty wiesz jak rozpoznać narzędzia pełciowe.. u różnych zwierzaków..- stwierdziła i się zastanowiła. -Jak to jest Żabiniec to niech ma na imię.... Żabopas o! A jak żabka to niech ma na imię Drugapaniktórazastępowałapannękrzyworyktórąwszyscykochają- powiedziała jej imię i nabrała powietrza. -Oryginalne imię, prawda?- zapytała i się uroczo uśmiechnęła.

Dante de Cossa

- Bardzo - powiedział Schatt - a może jednak ty sprawdź, robiąc takie zabawy powinnaś wiedzieć - próbował zrezygnować Schatt. Bez przesady, nawet żaba ma prawo decyzji, a że ta była martwa...

Kyinra

-Wiesz co.. jednak niech to będzie tajemnicą czy to on czy ona.- stwierdziła i usiadła nad grobem żaby. -Teraz ty robisz za ksiądz.. - dodała i się uśmiechnęła patrząc na zwłoki żaby. Czyż to nie obrzydliwe?

Dante de Cossa

- O Drugapaniktórazastępowałapannękrzyworyktórąwszyscykochają lub Żabopasie, spoczywaj w pokoju - rzekł i zakopał dół. Obejrzał swoje "dzieło" i wskoczył do wody, żeby się trochę opłukać. Zanurkował kilka razy - to co teraz robimy?

Kyinra

-Szukamy dżdżownic i robimy konkurs która po rozciągnięciu będzie dłuższa twoja czy moja.. co ty na to?- Pf! Ta jak coś wymyśli to o pożal się Boże! Ale co oszukiwać, ona ma talent do wymyślania głupot więc wybaczcie!

Dante de Cossa

- Dobra - powiedział Schatt i zaczął szukać dżdżownic. Po chwili znalazł jakąś i przydepnął jeden koniec łapą, a drugi wziął w pysk i zaczął ciągnąć. Była coraz dłuższa. Spojrzał na Kyinrę.

Kyinra

Rozglądała się za dżdżownicami ale ... ani śladu. Machnęła ogonem i sprawdziła pod kamykiem. No.. ba! I tam była. Kyin wzięła i przywiązała ją do drzewa. Zaczęła ją rozciągać. No, no.. też była długa. -No i kto ma dłuższą?- zapytała patrząc kontem oka na Schatta i jego dżdżownice.

Dante de Cossa

Pociągnął jeszcze mocniej i... dżdżownica pękła. - Moja trochę się podzieliła. - Powiedział niewzruszony niczym Schatt i zaczął szukać nowej, ale po dżdżownicach ani śladu. "Gdzie one się ukryły?" Myślał, szukając tych obślizgłych stworzeń.

Kyinra

Zaśmiała się tylko. -Ojć.. na twoją już się gwarancja skończyła!- zawołała i zaczęła dale j rozciągać dżdżownice. Odwiązała ją i wzięła w pysk. Podeszła do Schatta i się wyszczerzyła. -Dżdżownica a'la Kinra..- powiedziała z francuskim akcentem i machnęła ogonem.

Dante de Cossa

- Ty wiesz jak to wygląda? - Spytał i wybuchnął śmiechem. Kyinra wyglądała bardzo śmiesznie. Mimo, że próbował, nie udało mu się tego opanować. Cóż, położył się na brzuchu i zaczął się jeszcze głośniej śmiać.

Kyinra

Wypluła dżdżownice i otworzyła pysk. -Ja.. jak to wyglądało?- zapytała i machnęła łbem. Usiadła na przeciwko Schatta i machnęła ogonem. Spojrzała na zdechłą dżdżownice. -Cóż... ta dżdżownica już raczej nie ożyje..- westchnęła. -Teraz ją można rzuć!- zaśmiała się.

Dante de Cossa

- Jakbyś miała wąsy - powiedział, w dalszym ciągu próbując opanować śmiech. Po chwili nareszcie się udało. Usiadł. - To co robimy teraz? Jemy dżdżownice? - Spytał i znów wybuchnął śmiechem. Ciągle przychodził mu na myśl wygląd Kyinry z robakiem w pyszczku.

Kyinra

Uśmiechnęła się. -Hmm... jeść dżdżownice... dobry pomysł! Uwielbiam Cię!- pisnęła i go mocno przytuliła. Tak.. uwielbiała go, głównie za te jego pomysły. Nie to, że się zakochała... ona była tylko raz zakochana.. w pewnym wilku. No dobra dwa razy..

Dante de Cossa

Uwolnił się z uścisku Kyinry i wykopał robaka. - To może jednak przeciąganie liny? Kto wygra, je dżdżownicę. - Powiedział i chwycił swoją ofiarę w pyszczek. Rozejrzał się wokoło.

Kyinra

-Przeciąganie liny? W sensie tej dżdżownicy?- zapytała i przekrzywiła nieco pyszczek w lewo. Spojrzała na dżdżownice. -Co za robak? Żuczek?- znowu zapytała przyglądając się robakowi trzymanemu w łapie Schatta.

Dante de Cossa

- Tak - powiedział i szeroko się uśmiechnął. Wyglądał w tej chwili podobnie jak Kyinra wcześniej. - Coś w tym rodzaju. - Rzekł i zaczął robić głupie miny z dżdżownicą w pyszczku. Złapał ją za jeden z końców, a drugi podał Kyinrze.

Kyinra

-Ach, jasne!- zawołała i się uśmiechnęła. Złapała powoli koniec dżdżownicy i zaczęła ciągnąć. Tak jak wcześniej. Ona nie chce znowu wylądować w wodzie! Dopiero co futerko suszyła! To.. był by już skandal, dosłownie.