Diamentowy wodospad

Vanilie

-Mi również miło panią poznać. Naprawdę bardzo miło. Jestem tu nowa i nie znam wielu osób. A bardzo lubię się zaprzyjaźniać, a Pani?
Zapytała. No tak ona bardzo lubiła poznawać nowe osoby, fascynowała się tym. A dlaczego? No właśnie nie wiadomo, po prostu to lubiła. Jen przypadła jej do gustu i to bardzo. Wydawała się miła i raczej Van o niej zdania nie zmieni.

Yumi

Yumi rozejrzała się po zebranych... No cóż, miło jest widzieć to miejsce na nowo ożywione. Spojrzała na Jennę, a następnie na szczeniaka. Ever delikatnie, lecz nerwowo się poruszyła. Yu od razu skupiła się na jej zachowaniu. Ptaszyna nie lubiła szczeniaków, bywało i tak.
- Echh... Leć do legowiska, bo jeszcze kogoś przestraszysz. - Zaśmiała się, a Srebrno-skrzydła z lekkim zdziwieniem przyjrzała się właścicielce. Jednak wstała i poleciała zostawiając srebrną smugę światła. Sama wadera zaś podciągnęła się na łapach i podeszła jeszcze bliżej wody. Pochyliła się nad nią i zamoczyła kufę, aby się... napić.

Polly

Polly weszła spokojnym, wolnym krokiem. Jak się spodziewała, zastała rozmawiające wilki. Podeszła do brzegu i wzięła wielki łyk wody. Była chłodna i przyjemnie łagodziło spragnione gardło. Nie zastanawiając się wskoczyła do wody i zanurkowała. Pod powierzchnią woda była przejrzysta. Popłynęła do dna i zaczęła szukać szmaragdów. Wpłynęła do zagłębienia i zobaczyła kolorowy szmaragd.
- Taki jak ja - pomyślała. Wzięła go i wypłynęła. Gdy wyszła na brzeg, otrzepała się z wody i pobiegła do najbliższego drzewa z dziuplą. Schowała tam szmaragd i wyszła.

Jenna

-Tak lubię.-Odpowiedziałam małej kulce czyli Vanilie. Po chwili spojrzałam na odlatującego feniksa, była bardzo piękna. Uśmiechnęłam się do siebie po czym spojrzałam na Yumi.

Vanilie

Widząc jak Polly zaczęła chować w dziupli coś kolorowego, pokręciła głową. Spojrzała na Jenne, z wielkim bananem na pyszczku. Nic się nie stanie, jak weźmie ten szmaragd. Młoda podeszła do dziupli i oparła się łapkami o korę drzew, po chwili wyjmując z niej szmaragd. Wróciła na cztery łapki i wróciła do Jenny z dumnym uśmieszkiem na pyszczku.
-Ładne?
Zapytała i usiadła, patrząc na nią wesołymi oczkami.

Agaru

Duch powoli pojawił się w pobliżu wodospadu. Szedł a raczej lewitował dumnym ... krokiem? Spojrzał na wodospad po czym bez namysłu skoczył do niego. Wleciał do wody i po chwili się wynurzył.
-Ehh...życie ducha ma swoje zalety... - Pomyślał. Pływając zauważył coś czerwonego....
To czerwony diament! Agaru sięgnął po niego... A jego łapa tylo przeniknęła przez szlachetny kamień. Ehhh.....

//Brak weny\\

Liam Blair

/Czerwony diament? To chyba tylko z chińskiego plastiku x3/

Przydreptał tu rozpromieniony z uśmiechem od ucha do ucha. Miał ochotę zaśpiewać 'I'm in heaven!' i rzucić się do lodowatej wody. Wolał jednak nie przyciągać wzroku zgromadzonych. Zachichotał jedynie pod nosem i udał się w stronę szafirowej tafli. Obserwował swoje odbicie.

Agaru

// pewnie tak ... \\

Zrezygnowany wyszedł z wody i usiadł koło brązowego wilka.
-Hej - Przywitał się, jak to on zwykle robi. Z nudów zaczął machać rytmicznie ogonem. Kochał muzykę. Było to coś co go pocieszało, dodawało wiary, zachęcało do przyjaźni... czasami dobijało...

Vanilie

Ona już się będzie zbierała, bardzo chciała pójść nad morze, jeszcze dziś. Tak więc się szeroko uśmiechnęła i pomerdała ogonkiem. Położyła brylant przed Jenną.
-No, ja idę. Żegnam panią.
Powiedziała i wybiegła z terenu wodospadu z wielkim bananem na pyszczku, w sensie uśmiechem.

Liam Blair

Jego długie uszy momentalnie przylgnęły do ciała, a sierść na ogonie zjeżyła się niczym u dwumiesięcznego kociaka. Odwrócił głowę w stronę, z której dobiegał melodyjny głos. Nie taki jak wszystkie - brzmiał, jakby przebrnął przez wiele kilometrów, zanim trafił do jego uszu. Czyżby pochodził... Z zaświatów? Po krótkiej burzy myślowej Liam pogodził się z faktem, iż duchy są tu na porządku dziennym i żyją na równi z mieszkańcami Ziemi.
-Witaj. - przywitał się uroczyście wykonując wysublimowany ruch łapą.

Gress

Gress wbiegł tu z Helmi w pysku. Położył ja na trawie i zdyszały klapnął na cztery litery.
- Nic Ci nie jest mała? - zapytał ją z czułością. Na razie tylko Helmi była jego przyjaciółką. Basior przytulił ją mocno i wyłożył z woreczka świeże mięso dla niej.
- Zjedz, Helmi. - uśmiechnął się. Byli tu bezpieczni. Na razie.

Helmi

- Wszystko dobrze - powiedziała i uśmiechnęła się. Była troszkę głodna, ale zamiast rzucić się na jedzenie, rzuciła się na Gressa. Mocno go przytuliła i powiedziała. - Dziękuję!

Gress

Gress uśmiechnął się. Helmi była słooodka. XD
- Nie dziękuj. Ten Upiór chciał Ci coś zrobić złego, ale twój Gress przybiegł na ratunek. Nigdy bym nie pozwolił, aby coś ci się stało. - powiedział i położył się na boku. Ledwo dyszał, biegł co sił. O.o Był wieczór, więc można było popatrzeć na gwiazdy.
- Helmi, widzisz ten Gwiazdozbiór Niedźwiedzicy? Jest po prawej. - Zagadnął Gress.

Wilczur

Przybiegłem nad wodospad, szybko. Jakby było tu jakieś spotkanie. To miejsce daje mi wiele wspomnień. Te bolesne i te szczęśliwe. Spojrzałem na wodę i inne wilki. Wybrałem wodę. Wskoczyłem do niej. Miałem pecha. Wleciałem do wody i wylądowałem w pozycji leżącej. W prawym oku miałem wbity kamienny kolec. Leciała krew.
- Pomocy!- Krzyknąłem.

Stille

Annas usiadła na trawie i przyglądała się wyczynom Wilczura.
- Pseplasiam, a pan co robi? - zapytała, machając ogonem i ruszając doń łebkiem. Potem spojrzała na Helmi i uśmiechnęła się. Nie wiedziała co tu robi.

Wilczur

Po chwili jednak udało mi się wyjąć ten kolec. Krwawy kolec... Z krwawego oka... A szlag by to wzięło. Z oka sączyła się krew. Moje złote oko, zostało zniszczone. Przyłożyłem łapę do oka i ruszyłem w stronę lecznicy. Tylko, żeby nie wylało się za dużo krwi. Nie, nie do lecznicy. Poradzę sobie sam. Sięgnąłem po strzępek ubrania i zawiązałem sobie go wokół oka. Prawe oko było już zasłonięte. Poszedłem stąd.
z.t.

Agaru

- Jestem Agaru - Głos pojawił się jakby z nikąd. Spojrzał na brązowego wilka.
- Tak, jestem duchem ... ale to chyba nie przeszkoda prawda? - Powiedział z uśmiechem. podszedł bliżej wilka tak, że prawie można było go zobaczyć. Usiadł i począł wpatrywać się w oczy Liama.

//Klawiatura się psuję, sorka za błędy...\\

Jenna

Spojrzałam na wszystkie wilki, pojawiło się ich na prawdę sporo nie lubiłam takich tłocznych miejsc. Spojrzałam na ziemię i zauważyłam kolorowy diament. Nie podobało mi się coś takiego, że ktoś bierze nie swoją rzecz. Pochyliłam się i wzięłam kamyk w ząbki. Podskakując raz na jednej łapie raz na drugiej merdając ogonem, podeszłam do drzewa i położyłam go na właściwe miejsce. Uśmiechnęłam się do siebie i wróciłam na poprzednie miejsce. Jeszcze raz spojrzałam na wilki a uszy przylgnęły mi do ciała.

Yumi

Yumi podniosła się ociężale z siadu i lekko zamachała skrzydłami. Rozejrzała się dookoła siebie i na chwilę zahaczyła wzrok o ducha i rozmawiającego z nim wilka. Ech... nie było tu nic ciekawego do roboty. Westchnęła ciężko i spojrzała w stronę Jennę.
- Wybacz, ale ja już będę się żegnać. - Powiedziała cicha zachrypniętym głosem. Miała nadzieję, że wilczyca to usłyszy. Cóż... według Yu musiała. Aż tak cicho nie mówiła. Ymm... raczej. Ociężale stawiając kroki zaczęła kierować się w stronę lasu. Ogon powolnie wlókł się za nią, aby wraz z właścicielką zniknąć pomiędzy gęstwiną lasu.

zt.

Jenna

Spojrzałam na odchodzącą znajomą. Miałam ich na prawdę mało, więc trochę było mi smutno. Rozejrzałam się dookoła po przesiadujących tu wilkach. Nie puściłam pary z pyska nie chciałam zwracać ku sobie wzroków nieznajomych, a także nie chciałam by ktoś mnie obserwował. Po chwili wstałam i poszłam w stronę wyjścia.