Diamentowy wodospad

KokuRai

Po chwili z cienia wyłoniła się Koku. Nikogo nie szpiegowała, ani nie goniła. Po prostu lubiła nawet ten wodospad. Rozejrzała się po wilkach i dostrzegła znajome pyski, jednak nie chciała im przeszkadzać w zabawie. A może oni się nie bawią? Więc warto im przeszkodzić. Zlustrowała ostro jeszcze każdego i podeszła do nich.
- Ohayo! - przywitała się i klepnęła na cztery litery. O Xyth! Dopiero teraz go zauważyła. Jej ogon poruszał się na ziemi powoli. Wyglądał jak jakiś pompon umieszczony na ziemi. Zastrzygła uszyma, ponieważ nie wiedziała o czym oni gadają. Może to jakieś tajne spotkanie? Szykują zamach?

Hiretsuna Shinigami

Wilk uśmiechnąłsie cwaniacko do Wija.
- Jasne przydupasie. - odpowiedział pieknym za nadobne. Mmm.... niema jak wróg z któym da sie przekomarzać. Wtedy zauważył i Koku.
- Demon taa? - zapytał chociaż i tak wiedział jaka padnie odpowiedź.
- Witam, Raven na mnie mówią. - przywitał się jak należało.

Xythuel

Xythu wybuchł ochrypłym śmiechem słysząc jak Raven nazwał jego braciszka. Klepnął nowo poznanego demona po plecach i wskazując na Viy'a powiedział doń...
- Już Cię lubię brachu...
To mówiąc obrzucił Viy'usia spojrzeniem grozy. I dopiero wtedy usłyszał Kokusiowe powitanie. Hm? Japoński? Kurna, prześladował go, a on wiedział tylko, co to znaczy 'neko'. Biedny on i biedny user.
- Salut, Koku.
Odpowiedział, puszczając doń 'oczko' i zostawiając Vrana w spokoju.

Viy Curay

Viy zaśmiał się, jakby w ogóle mu nie przeszkadzało, że Rav go przezywa. Ugh, jak ja nie lubię tego słowa. Takie dziwne, nie? I matryca, brodawka... brg, ohyda.
Jednak na groźne spojrzenie Xyth'ka, nie mógł się powstrzymać. - Przymil. - Wydusił z siebie,nie spoglądając w jego stronę. W duchu jednak był uradowany, tak dawno nie wypowiadał tego słowa.

Alliance

A gdyby tak Koku? Alli strzepnęła białym uszyskiem. Koku i All znały się od szczeniaka, to prawda. Demonica skinęła łbem do przybyłej, podchodząc doń i siadając. - Hej. Słyszałam że dorobiłaś się bachorów - rzekła doń ze swoim demonicznym uśmiechem.

KokuRai

Koku spojrzał na Alli i zamachała gwałtownie ogonem.
- Tak - odpowiedziała. Rozejrzała się jeszcze raz, a jej wzrok zatrzymał się na wilku o imieniu Raven.
- Koku - oznajmiła patrząc na niego. Dziwne ma imię...takie...nietypowe. Ale co jej tam do imienia. Co się tu dzieje? Chyba naprawdę planują jakiś zamach...Tylko na co? Albo na kogo? Jej cień miał całkiem inny kształt niż ona sama. Nikt nie przywitał się z demonem? Ciekawe jak on się teraz czuje. Gdy jeszcze nie był w ciele wadery to był jednym z najpotężniejszych, a teraz nikt się z nim nie przywitał. A kit z tym!

Hiretsuna Shinigami

Wilk jednak spojrzał na jej cień poczym na nią samą i znów na cień. Posłał "cieniowi" uśmiech mówiący "Witaj" po czym spojrzał na Koku.
- A więc... Koku, przyłączysz sie do nas? Jesteśmy świeżo upieczonym gangiem o nazwie Blooders'i. Prócz Xytheriana wszyscy to demony. Co ty na to? - zapytał z uśmieszkiem psychola.

KokuRai

Po słowach Ravena uśmiechnęła się i rozejrzała po każdym z kolej.
- A przyłączę się do gangu - oznajmiła, a na jej mordzie pod maską coś się pojawiło. Coś w chytrego. Pierwszy raz będzie w gangu...a nie! Drugi raz. Jak była malutka to była w gangu dzieciaków. Zamachała gwałtownie swoim ogonem, a jej cień ,,siedział" na ziemi. No bo Demonek chce się pokazać i wlazł w jej cień jak zwykle.

Hiretsuna Shinigami

Wilk zapomniałsie o cos jeszcze zapytać. No tak...
- I jeszcze pytanie jedno. Preferujesz znęcanie psychiczne czy fizyczne? - zapytał. No tak do fizycznego były dwa wilki. On jak i Alliance a do psychicznego raczej Wijuś.

KokuRai

- Zależy kto się nawinie, ale częściej fizycznie, choć psychiczne też mnie ciągnie - oznajmiła uśmiechając się do Ravena. Zamachała ogonem i zerknęła na niebo. Szkoda, że nie jest one czarne. Takie mroczne. Wróciła wzrokiem jeszcze raz na wszystkich. Jej oczy zalśnił demonicznie, a jej cień gapił się na byle co. Poprawiła swoją kokardę i uśmiechnęła się do wilków tutaj. Znaczy do wilków z gangu.

Hiretsuna Shinigami

Wilk miał dośc dziwny uśmiech na pysku taki.... Psychiczny? Psychopatyczny? Tak, coś w ten deseń. Tym bardziej że on żadko się tak uśmiechał. Wpatrywał sie w góre nie wiedząc nawet po co.
- I demony sie zabawią, niema co... - syknął psychopatycznie.

Alliance

Demonica mlasnęła głucho jęzorem raz jeszcze. Miała niesamowitą ochotę na zabawę. Ochotę na Ravena, dokładniej rzecz biorąc. Sprawy organizacyjne były szalenie nużące. Za Xytha się brać nie będzie, bowiem jest partnerem Koku, którą Alli darzy szacunkiem. Viy.. Kiedy indziej. - Czyli już wszystko jasne. Gang Bloodersów, fajnie - mruknęła, chcąc zakończyć temat.

Viy Curay

- Ej no! - Ponownie ocknął się. - Znęcanie się na kimś psychicznie, to wielka zabawa, ale wyniszczać fizycznie też chcę. - Oznajmił, uśmiechając się chytrze. Tia, niech Ravenek się z Alli rozerwie, mu to nie przeszkadza. Później i on się zabawi. Tak, wraca do Pleyboy'stwa. W sumie, to już miał by na kogoś ochotę. Koku? Noooł. Xyth'ka to on lubi.

Alliance

//Xytek, opisy swoich pokoi w zamku Bloodsów będziemy przesyłać ci na PW? Żebyś wstawił?

Demonica zastrzygła uchem, prostując się mocno, czyli po prostu przeciągając w siadzie. Mmm, tak. Miała ochotę na małe szuru-buru. W sumie wszystko już jasne. Można iść w swoją stronę.. ? Alli strzeliła ogonem w powietrzu. Raven, Viy, Raven, Viy? To zależy komu zależy masłomaślane. Albo trójkącik. Demonica oblizała się z zadowoleniem. Zerknęła najpierw na Curaya, a potem na Kruka swym pożądliwym wzrokiem. Który pierwszy?

Hiretsuna Shinigami

Wilk wstał.
- Ehh... Ja zaraz wróce, mam coś do zrobienia. - mruknął po czym siedział obok Alli.
- Moje legowisko, wataha wiatru. Chyba rozpoznasz harakterystyczną dużą jaskinie w krztałcie pyska smoka. - wyszeptal jej aby tylko ona to usłyszała po czym mgła spowiła jego ciało aby po chwili rozpłynąć się w powietrzu. I tak jak mówił, on tu wróci... z.t.

Alliance

Mmm, szybko poszło. Alliance uśmiechnęła się zalotnie do Viya. - Twoja kolej później - mruknęła tylko, po czym otuliła się cała ogonem, by zniknąć z cichym fsss, bowiem jej ciało po prostu wyparowało, znikając na przestrzeni tegoż miejsca.

z.t

Xythuel

Wszyscy się rozchodzą? A pff... Idą robić burdel. Xyth zastrzygł uszyma i spojrzał gdzieś w dal ze zmrużonymi ślepiami.
- Wszyscy będą wić się z bólu... Wszyscy...
Mruknął sam do siebie, owijając siebie samego ogonem. On sam z całą pewnością nie miał ochoty brać udziału w obściskiwankach. Kurna, i Viy'ka zdeprawowali? No to już jest przesada... Viy'uś jest młody! To jeszcze dziecko! x3

// Alli - mhm. Zrobię tak, że dam link do tych opisów, które zapiszę w postaci IMG. ^3^

Viy Curay

Ta, a Viy'uś sobie obiecuje, że to ostatni raz. I ja tego dotrzymam, bo po dłuższej spekulacji, wolę skupić się na jego demonowości, niż Pleyboy'stwu. Basior wstał, po czym zaczął kierować się w stronę ich nowej bazy. Gang siejący zniszczenie... wybornie. On będzie znęcał się fizyczno-psychicznie. Taaak, duszenie mgłą, łamanie kości...
-Idziesz? - Odwrócił się, po czym zapytał swego braciszka Xyth'ka. Zaraz potem, rozpłynął się we mgle.

KokuRai

Koku rozejrzała się po każdym. Już idą? Ona chyba też. Chce zobaczyć ich kryjówkę. Samica uśmiechnęła się do Xytha. Nie ona nie rozpłynie się we mgle, ponieważ jej nie lubi. Jej demon to władca cieni i cienistych rąk.
- To ja idę. Spotkamy się na miejscu? - zapytała Xytha swym normalnym tonem. Podbiegła do cienia jakiegoś kamienia i została przez niego wciągnięta. Tak jakby wtopiła się w ziemię, na którą padał cień. Nie było jej już widać.

zt.

Xythuel

Wszyscy dosłownie rozmywali się w powietrzu. Niezwykłe zjawisko dotyczące jedynie demonów... Ciekawe... Ciekawe jak to jest... Mimo wszystko Xyth nie miał czasu na rozmyślania, nie teraz. Na pytanie Koku nie zdążył odpowiedzieć ale... I tak się spotkają. Nie ma co mówić do wiatru, jej już tu nie ma. Wilk rozejrzał się. W istocie został sam. Powoli i absolutnie nieśpiesznie, nucąc pewną piosenkę, którą ostatnio polubił, udał się w stronę zamczyska... Znał to miejsce już od dawna i to w dodatku bardzo dobrze, ale nigdy by nie pomyślał by coś w nim urządzić bądź zamieszkać... Chwilę potem i on zniknął z tego miejsca, ale w sposób jak najbardziej naturalny.

z.t.