Diamentowy wodospad

Monalisa

Spojrzała na wilki, napiła się jeszcze i podeszła pod drzewo z drugiej strony, położyła się i patrzyła na dziwny wodospad i na wilki.

Idalia

Usłyszawszy kroki wilka, który przybył przed chwilą znów poruszyła czujnie uszami. Zapytała nie do końca interesując się tym, kto jej odpowie:
- Czy to źródło, które znajduje się przede mną jest duże? I głębokie?

Sasuke.

Dna nie ma jak i końca odpowiedział zimny głos, gdzieś zza drzewa. Dalej jednak myślał tylko o wilczycy? Kim jest teraz? A raczej czym...? Machną łapą zrezygnowany.

Idalia

- Nie kierowałam tych słów do Ciebie - warknęła do wilka, który siedział gdzieś po jej lewej stronie. Nie potrzebowała idiotycznych odpowiedzi, które miały brzmieć tajemniczo.

Monalisa

Wstała spod drzewa, spojrzała jeszcze raz na wilki i odeszła.

Sasuke.

Wolisz siedzieć i głupio gadać do siebie? warkną, ukazując czerwone ślepia. Sharningan...Nie znasz nikogo tu, ja tak...jedną. pomyślał, podnosząc brew. Dlaczego?

Idalia

- Wydawało mi się, że jest tu jeszcze jeden wilk. A przynajmniej był - odparła i odwróciła się w stronę z której dobiegał ten zimny głos.

Sasuke.

Zdawało ci się powiedział, z dzikim błyskiem w oczach. Te ślepia. Te blaski...o niczym nie świadczyły. Jednak były widoczne. Zaczął machać ogonem.

Idalia

- W takim razie... ech, przepraszam - powiedziała, ostatnie słowo wymówiła z trudnością. Nienawidziła wyrazu "przepraszam". Kojarzył jej się ze słabością.

Sasha

przybiegła, wskoczyła do wody - witam wszystkich

Sasuke.

Raczej jest tu 'coś' pomyślał i prychną. Uniósł łeb, i zamkną ślepia. Otworzył znów oczy i spojrzał na niebo. Pełno gwiazd.

Idalia

Teraz już na pewno nie zdawało jej się, że jest tu trzecia osoba. Zwróciła łeb w stronę, z której dobiegły plusk wody oraz powitanie, jednak nie odpowiedziała.

Sasuke.

Milczał. Zmarszczył nos i wstał. Podszedł do wody, ale jego odbicie...to był inny wilk. Ale miał te same ślepia. Czerwone, 3 znaki. Usiadł i walną w taflę wody ogonem, naruszając jej powierzchnię.

Sasha

schowała łeb pod wodą

Sasuke.

Prychną pod nosem i machną znów ogonem. Położył już jednak ów ogon na ziemi i zastrzygł uszami. Zamyślił się na chwilę znów patrząc na dziwne odbicie w wodzie.

Idalia

Ostrożnie położyła się nad brzegiem. Wyciągnęła przednie łapy i wtuliła w nie pysk. Wreszcie mogła spokojnie odpocząć...

Sasuke.

Przypomniał sobie jednego wilka. Też wyróżniał się. Miał skrzela, był nurkiem. Podobno zdobył skrzela kiedy był w KW. Owinął łapy ogonem, mrucząc coś pod nosem. Pewnie jakąś starą pieśń.

Sasha

wyjęła łeb złody biorą głebokie oddechy i potem wzieła z powrotem głęboki leb i zanurzyła główkę

Idalia

Dziwne, głośne pluskanie wody i krople, które pryskały Hekate na kark ją zaintrygowały. Uniosła łeb i odwróciła go w stronę, z której pryskała woda.
- "Co ten wilk wyprawia?" - pomyślała.

Sasha

wyciągnęła łeb z wody i zaczęła nieudolnie starać się pływać, łapami chlapała w okół siebie, wyglądała bardzo zabawnie