Różany Wodospad

Yue

- Nie radzę - zawołała za Tiki. - Woda zimna jak diabli.
Zaśmiała się. Tak, to prawda. Przed chwilą, przecież się kąpała.
- Chodź - uśmiechnęła się do wilczycy. - Porozmawiajmy jeszcze. Tylko ty wymyślasz o szym, bo ja nie mam pomysłu.
Chciała aby Tiki dobrze się czuła w ich towarzystwie. Co w tym złego? A woda zdecydowani była zimna.

//Czytaj pogodę.//

Tiki

-Mi tam to nie przeszkadza że zimna ale skoro Yue chcesz żebym została to dobrze.-
zawróciła się z powrotem do wilczyc.
-Jakie jeszcze miejsce jest dobre by się zrelaksować?- spytała i spojrzała się na wilczyce.
Była ciekawa czy są gdzieś miejsca w których mogą się spotykać.

Yue

Yue uśmiechnęła się.
- Myślę, że Loba się ze mną zgodzi, iż Dolina Wrzosu jest dobrym miejscem do odpoczynku - powiedziała. - Przynajmniej tak mi się wydaje.
*Userka ma problemy z konentracją i nie wie co pisać.* Yue przestała się uśmiechać, bowiem ciągle napięte mięśnie pyska zaczęły ją pobolewać.
- Tobie jakieś miejsce wyjątkowo się spodobało? - zapytała Tiki. Nie wiedziała o czym mówić i w ogóle co robić. Była zmęczona. Położyła się i ziewnęła szeroko.

Tiki

*Niezłe z tym pyskiem
-Nigdzie nie byłam więc się pytam-powiedziała i
położyła się bo zaczęły ją boleć nogi od długiego stania.

Cóż ja widzę... pościk jakiś króciutki, co? Następnym razem proszę dłuższe pisać, bo ost poleci.

Ikiru a.k.a Viju

Yue

Yue westchnęła cicho.
- To popatrz sobie co i jak. Poznaj kogoś. Wiesz takie sprawy - znowu ziewnęła. - Pozwolisz, że oczy będą mi odpoczywać - właściwie było to stwierdzenie a nie pytanie, ale co tam. Była okropnie zmęczona. - A ty mów, mów. Ja słucham - powiedziała cicho. Zamknęła oczy iczekała aż Tiki zacznie o czymś mówić.

//Sorry, brak weny.//

Tiki

-Jeśli jesteś zmęczona to się prześpij ja pójdę popływać- powiedziała i podniosła się.

Yue

Yue unisła łeb i lekko uchyliła powieki.
- No cóż... Jak chcesz - powiedziała cicho, senne. - Tylko się nie rozchoruj. Dobranoc - to ostnie wypowiedziała tak cicho, że Tiki raczej jej nie usłyszała.
Położyła łeb na łapach i niemal natychmiast zasnęła.
We śnie co chwila przekręcała się na boki niezrozumiale szepczęc jakieś imię. Po chwili uspokoiła się i spoała cichutko leżąc na boku.

Tiki

Tiki weszła do wody -rzeczywiście zimna- stwierdziła po czym wchodziła coraz głębiej.
Trochę ją niepokoiło to jak Yue się przekręcała się śpiąc.
Myślała że coś się jej dzieje jednak gdy Yue przestała spokojnie pływała dalej.

Yue

Yue obudziła się równie szybko jak zasnęła. Zerwała się na nogi. Coś było nie tak. Nie wiedziała co, ale jednak. To coś okropnie ją niepokoilo. Jak demon przeszłości. Po chwili przypomniała sobie sen. Znowu o nim śniła. Złamał jej serce, ale ona nadal go kochała. Wariatka! Wiedziala, przecież, że dawne czasy już nigdy nie wrócą. Rozejżała się. Tiki pływała a Loba i Kanna były na swoich wcześniejszych miejscach. Westchnęła. Chyba zaczęła wariować.

Tiki

Tiki zobaczyła że Yue się obudziła. Przypłynęła do brzegu i się otrzepała z wody.
-Jak ci się spało?- spytała Yue po czym usiadła na ziemi.

Seeta

Zgrabne cielsko Seety zaslonilo na chwile zarys slonca.
Wyladowala. Uwielbiala slodki zapach kwiatow.
Podeszla do wodospadziku i spragniona nabrala wody.
Po uzupelnieniu energii spojrzala na wilki lezace nieopodal.

Mongrels Law

Po długim czasie wraca z powrotem. Wolnym kroczkiem podąża w kierunku Yue i innej wilczycy. No ale nagle jego oczom ukazało się bardzo dziwne stworzenie. Myślał że już po spotkaniu pana zaświatów, który stał się jego mistrzem czy też Seleny bądź Morta, nic go nie zaskoczy a tu psikus. Przez chwilkę zamarł przyglądając się i doszło do niego że to najprawdopodobniej jest gryf. Słyszał że tutaj występują ale żadnego dotąd nie widział. Nie wiedział w sumie jakie jest nastawienie gryfów do innych wilków ale przecież mógł się w każdym momencie dowiedzieć. Podszedł więc nieco bliżej i przyglądał się przekręcając łepek na lewo albo na prawo. Kiedy przekręcał na lewo, można było zobaczyć prawe, niebieskie oczko. Kiedy na prawo to odwrotnie. Cóż ... był ciekawski i młody. Bardziej przypominał większego liska niż wilka z tą swoją sierścią i jej kolorem. Właściwie to całkowicie przestał się obawiać innej niż on istoty. Cóż ... taki już był.

Seeta

Przysiadła na ziemi, podnosząc łeb do góry. Spojrzała na wszystkie wilki.. podobno to dumne stworzenia. I odważne. Ciekawe, czy to prawda?
I wtedy wyczuła jakiś ruch blisko siebie. Nie odwracając głowy kątem oka dostrzegła jakiegoś małego wyrostka, który spoglądał na nią, przewracając łbem to tu, to tam.
Klapła więc ciężko ogonem, który roztwonił puch.

Mongrels Law

Patrzył nadal tyle że przez moment zastanawiał się trochę nad zachowaniem stworzenia. Czyżby przeszkadzało jej to że się gapił ? Cóż, i tak nie miał zamiaru się odczepić. Czasem, kiedy coś go interesuje to poświęca temu więcej uwagi. W sumie zastanawiał się co by się z nim stało gdyby zerwał takim ciężkim ogonem. Musiałby zrobić pewnie unik .. nie uśmiechało mu się dostawać za darmo.
Nagle postanowił podejść bliżej. Nie wyglądał jakoś specjalnie groźnie. Ogon sunął mu prawie po ziemi. Kiedy był już dostatecznie blisko, usiadł sobie przed Gryfem i podniósł łeb w górę.
- Cześć. - Mruknął spokojnie.

Yue

Coś było nie tak. Nie rozumiała co. To było jakieś przeczucie. Po przybyciu do tej krainy zapomniała dlaczego sypiała najmiej jak się dało. Teraz już wiedziala.
Uśmiechnęła się do Tiki nie chcąc jej pokazywać jak bardzo jest wytrącona z równowagi.
- Bardzo dobrze, dziękuję - powiedziała najmilszym tanem jaki potrafiła z siebie wydusić. Po chwili jenak wszytkie wspomnienia wróciły. Odwróciła łeb. Po jej policzku popłynęła jedna wielka łza. Tak jak wtedy. - Wybacz na chwilę. Niedługo wrócę - powiedziała do Tiki. Ale czy na pewno? Tego nie była pewna. - Przekaż to Kannie i Lobie - poprosiła. Nie chciała aby wilczyce się zamartwiały. Po chwili już biegła w swoją stronę. Wiedziała, gdzie musi pójść żeby odzyskać spokój. Las. To bylo jej jedyne wybawienie od tego wszystkiego. Momentalnie zniknęła. Nie chciała aby ktoś ją wypytywał.

zt.

Tiki

-Dobrze- opowiedziała i poszła w stronę Kanny i Loby. Widząc nieszczery uśmiech Yue była niespokojna, wiedziała
że coś się z nią dzieje.
Chciała iść za nią jednak w ostatniej chwili postanowiła zostać.
Pomyślała że będzie lepiej jak ona zostanie na chwile sama jednak cały czas się martwiła i myślała o tym co tak ugryzło Yue.

Seeta

Na dźwięk głosu wilka spojrzała ironicznie na wilka.
-Tak mnie witasz? - oburzyla się -Nie jestem twoją koleżanką, jestem starsza i jestem gryfem. - zagrzmiała. Cóż to za zachowanie!

Mongrels Law

Przekręcił łepek na lewo. - Przecież widzę że nie słoniem. - Odparł z uśmiechem na pyszczku. Chociaż w sumie jej bulwers zabrzmiał zabawnie. Po chwili jednak spoważniał bo nie jest taki głupi jak na swój wiek. Dostrzegł w jej oczach że spogląda na niego jak na niższą istotę. Jakoś specjalnie go to nie obchodziło zważywszy na to że na swojej drodze spotkał istoty, które jeżeli miałby je selekcjonować to były na pewno starsze rasowo i wyższe w hierarchii świata przyrody. jednak żadna z tych istot nie patrzyła na niego w taki sposób jakby skrzywdził kogoś jej bliskiego lub pogardliwie. Zawsze któraś z tych istot uczyła go życia w jakiś sposób. Tu na wstępie zauważył że gryfica jest toksyczna. Nie przejmował się bo wszystkich traktował tak samo na równi za wyjątkiem przyjaciół i mistrza.
- A jak mam się witać z kimś nowym w tych stronach ? Jestem tu znacznie dłużej od ciebie. Twój zapach różni się od tutejszych istot. - Powiedział po czym wstał i odwrócił się do niej tyłem machając kitą bardzo wolno na prawo i lewo. - Nie wyglądasz wcale strasznie. - Skwitował po czym spojrzał na nią ustawiając się bokiem do niej. - Tutaj zwierzęta są honorowe i nie atakują kogoś bez przyczyny, chyba że chcą się komuś narazić. Dlatego właśnie się ciebie nie boję. - Zakończył monolog po czym ziewnął kończąc to uśmiechem jak zawsze.

Shenzy

Wadera weszła damskim krokiem nad wodospad. Zauważyła tego samego wilka, którego tak jakby się poznała. Klapnęła obok niego i powiedziała - No cóż znów się widzimy nie prawda? Tylko zapomniałam się spytać jak masz na imię. A więc? - Westchnęła lekko.

Mongrels Law

Całkowicie zaskoczony cichym podejściem wilczycy. - Jej ... dobra jesteś w skradaniu albo ja zaspałem. - Powiedział po czym na chwilkę spuścił wzrok z gryficy.
- Jestem Szept - Odpowiedział po czym uśmiechnął się do niej ciepło.
- Jakoś wcześniej nie było okazji dłużej porozmawiać prawda ?