Śnieżny Wodospad

Ariana

Maleństwo drgnęło i zapiszało przez głęboki sen. Spała u Carly parę dni i u przyjaciół którzy opiekowali se nią.

Carly

- Zatem - zaczęłam, jakby sama do siebie - Będę Twoją mamą. Nie ma co czekać na cud, że ktoś Cię przygarnie. To może stać się za długi czas. A dla mnie to wyjdzie na korzyść - dodałam.
Rozejrzałam się dookoła. Wodospad był przepiękny.

Ariana

Maleństwo przebudziło się. Spojrzało na mamusię . I zapiszało z utęsknieniem za mlekiem. Liznęlo mamusi pysk a zapiszało z miłością.;)

Carly

- Dzień dobry - tknęłam szczenię pyszczkiem - Jesteś głodna, prawda?
Przystawiłam małą do jedzenia. Nie wiem skąd, nie wiem jak. Nareszcie się obudziła, hm. Owinęłam ogonem tylne łapy.

Ariana

Maleństwo zapiszczało na tak i spojrzało w jej oczy jakby czekało na pokarm .Wiedziało że zaraz dostanie jedzonko i będzie je z apetytem wcinało.:)

Carly

Popatrzyłam na Arianę, potem na mięso przed nią.
- Nie mam mleka - mruknęłam.
Wstałam i powąchałam mięso. Zjadłam je. Lepiej żeby mała jadła świeżą zwierzynę. Niedaleko przebiegał królik. Zatopiłam śnieżnobiałe kły w zwierzęciu, następnie wzięłam je za uszy i rozszarpałam. Mięso było widoczne, mięciutkie i ciepłe. Położyłam je przed Ari.

Ariana

Maleństwo popatrzylo na królika irozerwanego i zaczeło maleńkie kawałeczki mięsa odrywać. Chwyciło umiejetnie za mięso i maleńkie kawałki odrywało. jadlo tak do popoludnia jak słońce zaczęło opadać w toń ciemnej smugi wieczoru.

Carly

- Wow, byłaś głodna - zaśmiałam się.
Spojrzałam w niebo. Po głowie chodziła mi jedna myśl, "Czy Wasp ją zaakceptuje?". W każdym bądź razie nie zostawię szczeniaczka na lodzie, jestem jego rodziną i już, koniec, kropka.

Carly

- Wow, byłaś głodna - zaśmiałam się.
Spojrzałam w niebo. Po głowie chodziła mi jedna myśl, "Czy Wasp ją zaakceptuje?". W każdym bądź razie nie zostawię szczeniaczka na lodzie, jestem jego rodziną i już, koniec, kropka.

Ariana

Maleństwo uśmiechnęlo się do Carly i liznęlo jej pysk i zapiszczało i pomachalo łapkami z uciechy. Piszczało i śmiało się do Carly.

Carly

Coś zagruchało nad wilkami. Robiąc beczkę, biała gołębica wylądowała na mojej głowie.
- Dawno Cię tu nie było - uśmiechnęłam się.
Spojrzałam na Arianę. Ściągnęłam gołębicę z głowy, która nerwowo zamachała pierzastymi skrzydłami. Postawiłam ją na ziemi, naprzeciw szczeniaka.
- To mój gołąb, Cariba - wyjaśniłam krótko.

Ariana

Maleństwo powąchalo gołębicę i zaczęlo a lizać ją całą .Spojrzało na mamusię Carly i zaczęlo się do niej uśmiechać i piszczeć z uciechy i przy okazji okazywało radość machając łapkami;) Jak dziecko.:D

Carly

Gołębica poderwała się do lotu, chcąc dziobnąć szczenię. Wzięłam ją w łapy i posadziłam na barku.
- Nie wolno - fuknęłam.
Cariba widocznie się obraziła, bo odleciała i usiadła na wysokim drzewie. Popatrzyłam na Ari i zamachałam wesoło ogonkiem.

Ariana

Maleństwo zaczęlo płakać bo stworzonko odlecialo. Machalo łapkami i ocieralo je maleńkimi łapkami. :cry:

Carly

- Ah, nie płacz mała - mruknęłam do Ariany, przytulając ją.
Wzięłam ją i usadziłam sobie na karku. Czas by poznała ojca.
- Chcesz poznać Twojego nowego tatusia? - zapytałam.
Wyprostowałam się, spoglądając na trasę którą możliwie zaraz przebiegnę.

Ariana

Maleństwo przestało płakać i zaczęło się uśmiechać i śmiać do mamusi. Zapiszczało z uciechy:D

Carly

- Uznam to za pozytywną odpowiedź - zachichotałam i susem wskoczyłam na "swoją" drogę.
Tyle, ile miałam sił w łapach, wybiegłam z tego miejsca z Ari na karku.

Ariana

Maleństwo gaworzylo i śmiało się do mamusi. Kochalo swoją mamusię i okazywało jej radość :D.

Carly

//Samotnicy - Kącik Waspa

Notte

Wyszła w końcu z wody otrzepując się,skupiło wzrok na agresji próbując sobie coś przypomnieć - To ty! - wywarczała,najwidoczniej przypomniała jej się walka na plaży i jak ta bezczelna wadera wywaliła się na nią obwiniając ją za to że to ona wywołała upadek a tymczasem to ona nie patrzyła pod łapy!