Tęczowy wodospad

Desmond

Des niczym zjawa podszel do Vitani.
- przepraszam, jeśli Cie zraniłem. Ale zrozum ja kocham inną. Wgóle Ciebie nie znam dobrze.- powiedział, patrząc na Vitani. Czuł sie podle. Usiadł naprzeciwko niej. - jak chcesz to zostaniemy przyjaciółmi. Pomoge Ci wychowac potomstwo- dodał, wiedząc w jakiej ona jest sytuacji.

Goldek

Przybiegł...

(Twój dziennik misji został zaktualizowany) xD

Podbiegł do Desa i Vitani:

-Yo, kazali ci Vitani wracać xP

duum dum dum dum!

(Next Level! Twój dziennik misji został zaktualizowany!) xD

Beherit

Minął zgromadzone wilki i trochę oddalił się od nich. Położył się nieopodal wodospadu i rozprostował obolałe skrzydła. Położywszy łeb na ziemi, skierował wzrok na bezchmurne, błękitne niebo.

Daria

Przyszla spojrzala przyjaznie na wodospad i zawyla radośnie.

Beherit

Uniósł łeb by sprawdzić kto przybył. zlustrował śnieżnobiałą waderę uważnym spojrzeniem, po czym z powrotem ułożył rudy pysk na miękkiej trawie.

Vitani

Nie to nic takiego, ja wiem ... Tyle że jedno z nich jest już dorosłe, a reszta gdzieś zniknęła. Nie wiem gdzie są [ nie piszą na forum ] - mówiłam ledwo powstrzymując się od płaczu - Wy już idźcie. Za chwilę przyjdę na górę. Muszę się tylko uspokoić. - położyłam się na trawie i ze zmęczenia zasnęłam.

Beherit

Nie zwracał uwagi na zgromadzone niedaleko niego wilki. Wstał i podszedł do wody. Był spragniony, lecz miał opory przed zanurzeniem pyska w wodzie o wszystkich kolorach tęczy.

Desmond

Spojrzał na Vitani, wolnym krokiem sie oddalił. Przelotnie spojrzał na Basiora, zasmiał sie lekko pod nosem. Po chwili go nie było.

Beherit

Na dźwięk cwaniackiego śmiechu odwrócił gwałtownie łeb, obrzucając czarnego wilka lodowatym spojrzeniem. Wodził za nim wzrokiem, dopóki tamten nie zniknął w oddali.

Daria

Daria wyla i wyła radośnie machając ogonkiem.

Beherit

Popatrzył na Darię, tym razem z większym zainteresowaniem. - "Co ta wilczyca wyprawia?" - pomyślał zdziwiony. - Zachowuje się jak szczeniak.

Goldek

Wyszedł... xP

Daria

Daria wyła i tańczyla.

Luan

Przyszedł powolnym krokiem,rozejrzał się,zobaczył matkę,spała ale widać było że płakała,podszedł do niej i szturchnął ją lekko nosem,żeby się obudziła.

Vitani

Obudziłam się - Luan ? - spytałam i pociągnęłam nosem. Po chwili wstałam.

Luan

-Tak...-.odparł i przytulił matkę do siebie.

Vitani

Uśmiechnęłam się - Chodźmy na górę obrad. - powiedziałam i poszłam w jej kierunku.

Luan

-ok...-.odparł i pobiegł za matką.

Daria

Spojrzała na itani i luana i do nich podeszła podala po krolewsku łapę i mruknęla cześć

Beherit

/Vitani i Luana tu NIE MA! Nie widzisz co napisali?!?/

Obserwował odchodzące wilki chłodnym, obojętnym spojrzeniem. Gdy ci się oddalili, ziewnął przeciągle i spojrzał na niebo. Zaczynało się chmurzyć. Skrzywił się nieznacznie. Znów zamoczy skrzydła?