Tęczowy wodospad

Loki

Na pierwszy rzut oka, nieznajomy wydawał się groźny, ze swoim oryginalnym umaszczeniem i ostrymi zębami. Gdy jednak się odezwał, Loki zamachał wesoło ogonem.
- Loki. Błądzę po okolicy od pewnego czasu, szukając... sam nie wiem czemu. Pewnie towarzystwa. - zaśmiał się.

Szasta

No to znalazłeś,jesteś to nowy prawda?-spytał a właściwie stwierdził,obserwował Lokiego.Wziął znów patyk,ale tym razem nie bawił się.Patyk był gruby skruszył go jednym kłem i rzucił gdzieś daleko.Zastrzygł uchem.

Loki

Kiwnął łbem, obserwując uważnie Szastę, gdy ten przegryzł patyk.
- Zgadza się. Kilka dni temu dołączyłem do Klanu Ognia. Zawsze siedzisz tutaj o tak późnych porach zupełnie sam? - spytał, bo to go zaciekawiło. Byli jedynymi żywymi istotami w okolicy.

Szasta

Może,ale raczej tylko gdy jestem zły-stwierdził,i przeanalizował odpowiedz wilka.Moja przyjaciółka jest z klanu ognia,na pewno ją już poznałeś-powiedział i przeciągnął się wbijając pazury w ziemię i ukazując całe błyszczące,ostre kły.

Loki

Skrzywił się nieznacznie.
- Wątpię. Jeszcze ani razu tam nie byłem. Jakoś... odzwyczaiłem się od towarzystwa innych wilków. Dziwnie będzie wrócić do sfory, odnaleźć swoje miejsce. A wokół pełno nowych zapachów, pięknych miejsc... no i innych wilków. Muszę sobie to spokojnie poukładać, zanim tam pójdę. Właściwie to dlatego trafiłem nad ten wodospad. Szukałem ustronnego miejsca. - pogrzebał łapą w ziemi, jakby nagle go coś tam zainteresowało. - Jednakże, to dobrze, że mam z kim porozmawiać. Jeszcze kilka miesięcy samotnych wędrówek a kompletnie bym zdziczał. - szczeknął krótko.

Szasta

Też taki byłem,tylko moją zgubą były trzy rzeczy:-kobiety,duma i najgorsze walka.Na pewno znasz Diamond,nauczycielkę z klanu ognia-powiedział i spojrzał na łapy wilka.Po chwili trzasnął łapą o ziemię i wziął w pazur myszkę.Był bardzo szybki i spostrzegawczy.

Loki

- Diamond. Rzeczywiście, znam ją, choć bardzo krótko. - ożywił się, gdy wilk o tym wspomniał. Gdy Szasta wspomniał o walce, Loki spojrzał na niego uważniej. Zauważył liczne blizny pokrywające futro wilka. A więc na początku nie pomylił się, myśląc, że ma do czynienia z wojownikiem.
- Walka? Co w niej fascynującego?

Szasta

Spojrzał na wilka po tych słowach i analizował jego duszę.Widzisz...jedne wilki maja to za nic,a dla innych to całe życie.W ich walce jest pasja,ich ruch są szybkie,bolesne czasami śmiertelne i precyzyjne.Spędzają dużo czasów na treningach,są doskonałymi wojownikami gotowymi poświęcić życie dla innego w sprawie błahostki,ale z tym trzeba się urodzić-wytłumaczył mu,a ty jaką rangę chcesz zając?-spytał.Rzucił mysz o ziemię,darował jej życie.

Loki

- Chyba rozumiem, o czym mówisz. Choć... jedyną walkę, jaką poznałem była niehonorowa, pełna krwi, śmierci. Obraz walki, który mi przestawiasz, rzeczywiście jest pełen pasji. Ja jednak mimo jej dumy i piękna widzę też zawsze cierpienie. To nie do zniesienia, oglądać jak... ktoś ginie na twoich oczach. - ostatnie zdanie wypowiedział szeptem. Milczał dłuższą chwilę. Gdy usłyszał jego pytanie, uniósł wyżej łeb.
- Nie zależy mi na tytułach. Ale moją pasją, moją radością jest polowanie. Nie sam akt zabijania: ale tropienie, ściganie, podkradanie się do ofiary. I to nie jest tak, że ja zawsze jestem drapieżcą. Często jest na odwrót. I właśnie to jest dla mnie prawdziwą wolnością.

Szasta

Rozumiem-powiedział,chcesz być tropicielem,musisz chyba najpierw przejść szkolenie a później test-dodał.Po chwili powiedział-ja jestem tora,to najwaleczniejsze wilki,poluje głownie na dziki i niedzwiedzie.Diamond może dać ci lekcję i zrobic test-rzekł.Czuł,że spotkał na swej drodze,mądrego wilka,ale nie okazywał uczuć jak zawsze.

Loki

Słuchał go z zaciekawieniem. Gdy wyobrażał sobie, żeby polować na coś dwukrotnie silniejszego i trzykrotnie większego, ciarki go przechodziły. Szasta musiał być odważny. Pierwszy raz spotkał walczącego wilka, który potrafił trzymać w ryzach swoją agresję i chęć walki. Zaimponowało mu to.
- Nie wiem, jak będzie z tym testem. Zobaczy się na miejscu. Mam dobry węch, pytanie tylko czy wystarczająoo dobry, aby przejść próbę. Ale Diamond to podobno dobra nauczycielka...

Szasta

Tak,wiesz on urodziła szczeniaki-odparł,masz tu jakąś rodzine?-spytał,wilk go ciekawił.Spojrzał w wodę,oczy stanęły mu w miejscu.Pomyślał o Layrzę.

Loki

Uśmiechnął się i spojrzał w tym samym kierunku, co Szasta. Jego odbicie wciąż przedstawiało to samo: Młody, bo trochę ponad dwuletni wilk z jasnozielonymi oczami kogoś o wiele starszego.
- Możliwe. Sam nie wiem. Wiem, że miałem dwie siostry. Jedna opuściła moją sforę, jak byłem mały, ledwie ją pamiętam. Druga... zginęła. - chciał zmienić temat, więc spytał go. - A ty? Wydaje się, że mieszkasz tu od dawna. Na pewno nie sam.

Szasta

Chodzi ci o kobietę-powiedział i zaśmiał się,taa,miałem wiele kobiet,może to zabawne,ale Diamond też kiedyś zemną była.Teraz mam tą jedyną nazywa się Layra.Będziemy mieć szczeniaki.Mam jeszcze dwóch braci,Arona i Dreyka obydwaj są młodsi.Dreyk jest tam na dnie jeziorka ze swoją panną-powiedział.Ja jestem z watachy nocy-dodał po chwili zupełnie bez związku.

Loki

- Kobiety... każda jest wyjątkowa, choć niektóre bardziej, inne mniej. - powiedział, przypominając sobie chwile, kiedy on miał partnerkę. - Warto dla nich się poświęcać. A kiedy znajdzie się tą właściwą, nie wypuszczać jej z objęć. - zażartował. - Cieszę się, że masz kogoś takiego. - pomyślał, gdy usłyszał imiona braci Szasty. - Hmm.. Dreyk i Aron. Nie kojarzę. No, pewnie niedługo ich poznam, jeśli są równie gadatliwi, jak ty.

Szasta

Hm-prychnął uśmiechając się kątem pyska,Miałem ojca i matkę i stado-zaczął i spojrzał gdzies daleko,ale po chwili przerwał mówienie.Wzdychnął lekko.

Loki

Spojrzał na niego z tą samą ciekawością, co uprzednio. Wstał, podszedł do tafli i napił się. Zaraz wrócił.
- Czuję, że to nie jest przyjemna historia?

Szasta

Owszem-dodał i chyba nie chcesz jej słuchać-odrzekł.Spojrzał na niego i przymrużył ślepia.

Sherii

Przechodziła nie daleko i postanowiła urządzić sobie mała drzemkę. Położyła się w cieniu obok drzewa, skrzyżowała przednie łapki, oparła o nie pysk. Zaczęła obserwować znajdujące się tutaj wilki, była dzisiaj cicha, spokojna i nad wyraz mało mówna.

Szasta

Proszę,proszę kogo moje oczy widza-rzekł i spojrzał na Sherii.Po chwili wbił pazury w ziemie i ziewnął.Spojrzał na Lokiego.