Tęczowy wodospad

Inna

- Witaj Dreyk. Jestem Inna. Pochodzisz z Nocy?- zapytała. Zmierzyła go spokojnie wzrokiem.
Z taką posturą powinien być wojownikiem...- pomyślała.
Odwróciła łeb do Visse.
- Należysz do jakiegoś stada?- zapytała.

Visse

- Narazie nie, ale zamierzam dołączyć do wody. Kto wie, może nawet zostanę betą? - zapytał. Hm, niezły z niego żartowniś. xd

Dreyk

Mój brat mnie nakłonił bym należał do ognia-odpowiedział spokojnie i z powagą.Spojrzał na Inną i podszedł do niej i Visse.Usiadł.

Inna

- Twój brat? Który to?- zapytała.
Spojrzała kątem oka na Visse.
- Jeśli masz predyspozycje, to wszystko przed Tobą. Moja przyjaciółka jest tam Alfą.

Visse

Siknął basiorowi łbem. - Nazywam się Visse, a Ty? - zwrócił ku niemu swój wzrok. Wyglądał na potężnego wojownika. Ciekawe, czy nim był.

Dreyk

Witaj jestem Dreyk-odpowiedział wilkowi.Szasta-odrzekł alfie.Po chwili zaczął opowiadac-W przeszłości straciłem rodzinę,a jej ostatni członek ma siostra porzuciła mnie jako szczeniaka.W ten dzień,chciał zabic ją wilk,który był jakby z lodu.Broniłem jej,byłem smarkatym szczeniakiem i wtedy bym zginął.Wrzucił mnie do rzeki,prawie martwego,znaleźli mnie ludzie.Myślałem,że im mogę zaufac.Wychowali mnie,wytrenowali i...wystawili do walk.Walk psów,mnie wilka.Nazwali mnie tam El Diablo i to tam nauczyłem sie walki,żaden pies mnie nie pokonał.Pewnego dnia gdy chciałem uciec zmusili mnie do powrotu szantarzem,zagrozili,że zabiją moją partnerke Saluke,ona była psem domowym tam ją poznałe.Zamknęli mnie w klatce i itak za karę zabili ją.Później nasze szczeniaki.Jednego zostawili,kazali mi znim walczyc gdy dorósł.Nie ruszyłem własnego dziecka,on mnie nawt nie znał,prawie mnie zabił.Wtedy gdy mnie odprowadzali do boksu uciekłem i znalazłem się tu...moją pamiątką po tym są stalowe nakładki na kły i paury,oraz ta obroża.

Inna

Skinęła łbem, gdy wysłuchała opowieści wilka.
- Ogień pewnie Cię wykorzysta do walki przeciw mnie- stwierdziła.
Popatrzyła na Visse.
- Życzę Ci powodzenia. - wstała i zamachnęła dwa czy trzy razy ogonem.

Dreyk

Dlaczego mówiłaś,że alfa ognia to twoja przyjaciółka-zdziwił się.Spojrzał na Visse,zastrzygł uchem.

Sherii

Patrzała tak przez dość długi czas w niebo. Nie miała nic do roboty, wstała, otrzepała się z trawy, podeszła do wodospadu, zrobiła kilka łyków.
- Dobra - powiedziała, woda była orzeżwiająca. Usiadła niedaleko i obserwowała te śmieszne rybki, które od czasu do czasu wyskakiwały ponad wodę. Myślała o swoim życiu, nadal była smutna, ale na szczęście już mniej.

Fortes

Wkroczył, delikatnie stawiając łapy na podłożu. Rozejrzał się na pozór obojętnie, jednak tak naprawdę przyglądał się każdemu bardzo dokładnie. Może aż za bardzo.
Gwizdnął kilka razy pod nosem, zupełnie niczym się nie przejmując.
- Witam ja Ciebie... Kochana mamusiu. - uśmiechnął się półgębkiem, z wyraźnym rozbawieniem. Powiadają, że śmiech to zdrowie.
...Bynajmniej to była jedna z maksym Fortes'a.

Paige

Inna? Znałam ją? Pamiętałam. Szurając łapami wkroczyła do środka. Posłałam wszystkim swój kochany, rozbrajający uśmiech.

Inna

- Alfa Wody. Alfa Ognia...- odwróciła wzrok- to moja siostra.
Zauważyła synalka i uśmiechnęła się szerzej.
- Cześć Łobuzie! Wróciłeś!- liznęła go w pysk i popatrzyła na niego uważniej, cofając się krok.

Paige

- Inna... - szepnęła. - Pamiętasz? - podeszła nieco bliżej.

Fortes

Wyszczerzył kły w jakby szelmowskim uśmiechu. Spojrzał na matkę spod zmrużonych powiek.
- Nawet więcej niż 'łobuzie'. - pacnął Inną łapą w nos. Z jego pyska wydostał się stłumiony rechot.
- Tym razem będziesz musiała się ze mną dręczyć dłuższy czas! - oznajmił, ponownie się rozglądając. Co z tego, ze nikogo nie zna. Ktoś taki jak on nawet się tym nie przejmie.

Dreyk

Spojrzał na syna Innej,myślał o słowach alfy.Nie wyobrażał sobie jego jako wojownika.Położył się,lekko wzdychnął obserwował wilki,które tu były.

Inna

Capnęła synalka za sierść na karku.
- Masz być grzeczny, więcej niż Łobuziaku- pociągnęła go w górę, powodując lekki ból. Po chwili jednak liznęła miejsce, gdzie wbiła zęby.
Spojrzała za siebie...
- Paige. Dziwne pytanie, pamiętam najlepszą Betę Wody, jaka tu stąpała- powiedziała z lekkim uśmiechem. Delikatnie przejechała ogonem po łapie syna.

Sherii

Postanowiła rozruszać kości. Wstała zrobiła kilka kroków, szła w stronę dużego czarnego basiora, zatrzymała się na chwilę. Chciała pobserwować Dreyka z bliska.

Paige

Fortes

Mruknął coś pod nosem o matkach i szczeniętach, zahaczając o tysiące innych tematów. Cóż, nie spodziewał się powitania w postaci bólu karku.
Tak czy owak, uśmiech ani na chwilę nie zstępował z jego pyska. Obrócił się w kierunku fioletowej wadery. Próbował rozpoznać sytuację.
- Witaj... Paige. - powtórzył imię za Inną. Doskonale widział, że coś trapi wilczycę. Jednogłośnie stwierdził, że jednak lepiej będzie się nie odzywać.

Dreyk

Spojrzał na wadere,która mu się przyglądała.Wzdychnął ciężko a jego mięśnie zadrżały.Wziął kamienie i po kolei z nudy kruszył je jeden po drugim kłami.