Tęczowy wodospad

Legenda

Spojrzała się dziwnie na Krika tak jakby było jej go żal - Jesteś w błędzie. Najpiękniej jest w lecie na polanie kwitnącej kwiatami. Najpiękniej jest nad rzeką o blasku słońca gdy odbija się w rzece... Najpiękniej jest nad diamentowym lub tęczowy wodospadem gdy woda mieni się w słońcu ochlapując wilki... - ściszyła głos - Noc... Nie może ci przesłaniać wszystkiego... W końcu Cię zgubi! Uwierz mi na słowo... Wiem coś o tym - schyliła łeb i odeszła, położyła się pod drzewem i położyła łeb na łapach - Czemu nie idziesz?! Noc Cię woła! Idź do niej - odwróciła łeb od basiora. Przez chwile było słychać tylko śpiew ptaków, potem jednak doszło lekkie wzdychanie wilczycy. Wydało się jakby było jej wszystko jedno co zrobi teraz wilk.

Krik

Basior warknął głucho. Wadera nie miała racji, bo to noc go ocaliła.-Noc jest matką, która mnie ocaliła.-Stwierdził i przypomniał sobie własne myśli. Wadera go nie zrozumiała.

Legenda

Spojrzała na wilka nie wiedziała co odpowiedzieć więc tylko lekko westchnęła i spuściła wzrok.

Szasta

Spojrzał na Krika i pochylił łeb,ale po chwili wrócił wzrokiem na Diamond.Wziął ją i wyniósł z wody.Czekał aż się ocknie i coś powie.

Diamond

Wstała rozejrzała się,Co sie dzieje?-spytała.Wrócił jej wzrok.Spojrzała na Szaste.Otrzepała sie zwody i wyszła.

Szasta

Skoro nie jestem ci potrzebny-rzekł obojętnie.Wstał łyknął trochę wody.Zanurzył pysk,otrzepał się.Wybiegł z grymasem.Nie okazywał uczuć nikomu a zwłaszcza Diamond.

Hischiro

obok wodospadu zauważyła niewielkie jeziorko. Podpłynęła do wodospady i napiła się trochę . Po długiej kąpieli odpoczęła nad brzegiem

Sarah

Przyszła spokojnym krokiem. Nuciła sobie jakąś piosenkę. Miała minę ważniaczki. Podeszła do wody i zaczęła delikatnie zamaczać łapę. Przemierzyła wzrokiem wszystkie wilki z uniesioną brwią.

Szasta

Przyszedł zobaczył młode wilczycę,skinął im łbem i położył się pod drzewem.Był cały we krwi.Zamknął ślepia i myślał co teraz z nim będzie.

Sarah

Z pozoru mogła wydawać się zadziorna i nieuprzejma, ale była osobą kulturalną. Spojrzała na zakrwawionego wilka. Dla szczeniaka to okropny widok dla niej szczególnie, bała się krwi. Patrzyła na niego oczami jak pięciozłotówki.

Szasta

Oddychał ciężko,głośno.Otworzył jedno zakrwawione ślepię,spojrzał nim na szczeniaka.Zacisnął kły,drżał lekko,ale nie chciał straszyć małej wilczycy.Wskoczył na drzewo gdzie był w cieniu.Co jakiś czas z gałęzi kapały krople krwi.

Sarah

Nie mogła tak stać... Przestraszona podbiegła pod drzewo, kapnęła jej kropla krwi na głowę. Popatrzyła w górę. - Ww... - zadrżała - wezwać pp pomoc? - zapytała trzęsąc się ze strachu.

Szasta

Nie-warknął,jego głos się zmienił był teraz niski,jego ton był doniosły i ciężki.Otworzył oba krwawe ślepia,które powoli robiły się żółte na jego pysku pojawiły się kolce.Kły się jakby wydłużyły.

Desmond

Des zmierzył wzrokiem Szaste, znał takie zachowanie. Tak zachowywał się niegdyś Sasori. Nie przejął się tym. Wstał i powoli oddalił się w strone swojego legowiska.

(zt)

Sarah

// Desiu!! <st> XD //

Przeraziła się. Następna kropelka spała jej na główkę. Odsunęła się. Spojrzała na wilka (Des'a)

Blizna

wbiegł. warknął. - czy chcesz mi zrobić trening? - syknął do Szasty, patrząc na jego wygląd. - nie dobrze. - pomyślał.

Szasta

Zeskoczył z drzewa i ukazał swoją straszną postać.Nie wyglądał już jak wilk,ale jak...mutant.Patrzył krwawymi ślepiami na niego.Nie odezwał się,sam jego oddech był wystarczająco głośny.

Blizna

- tu trzeba będzie więcej pokąsać. szlag. - pomyślał. - jeżeli mnie zaatakujesz..to po tobie! - warknął.

Sarah

Odsunęła się jeszcze dalej. O mało co by zemdlała ze strachu. Jednak zachowała zimną krew i znowu zrobiła minę ważniaczki, siadając i prostując się.

Szasta

Czy ja jestem mutantem>-spytał jego nowym głosem,ciężkim ,niskim i bardzo donośnym.Jego cień padał na Bliznę i inne wilki.Patrzył na niego oczami krwawymi jak u mordercy lecz w środku był dalej szlachetnym wojownikiem Szastą.