Tęczowy wodospad

Kyuubi · Gość

- ty też musisz..musisz się za nim lepić? kiedy kogoś dotykam to mogę wyczuć co czuje, ledwo ale mogę. ty się dziwnie przy nim czujesz, nie? - syknęła.

Wardress

- Owszem, dziwinie. Przypomina mi trochę z wyglądu Shadow... Nieważne. - mruknęła i stanęła nad Kyuubi. Wsunęła nos w jej sierść na karku.

Kyuubi · Gość

- kochasz mnie chodź jestem demonem, dlaczego? - spytała nagle. jeden z ogonów zadrżał.

{idę myć i obciąć włosy. xP}

Wardress

- Nie ma to dla mnie najmniejszego znaczenia czym ani kim jesteś. Kocha się pomimo wszystko, nie za coś. - uśmiechnęła się przyjaźnie. Wciąż delikatnie muskała serść Kyuubi na grzbiecie.

[mhm, ja rysuje :3 długo Ci zejdzie?]

Nela

podeszła i powiedziala wesoło - cześć

Wardress

- Witaj. - powiedziała z uśmiechem podchodząc do szczeniaka. - Jak Ci na imię?

Kyuubi · Gość

w głębi duszy chciała rozszarpać tego szczeniaka.

wstała po czym powolnym krokiem wyszła. jeżeli się nie opanuje będzie źle.

Wardress

- Kyuu! - mruknęła za odchodzącą wilczycą. Uśmiechnęła sie pod nosem. Cała Kyuubi. Przez chwilę przyglądała sie szczeniakowi.

Szasta

Przywlókł sie tu zmęczony tym dniem i padł przy wodospadzie na glebę. Zmusił się jedynie do machnięcia ogonem na przywitanie do War. Był wykończony...zamknął ślepia i ciężko dyszał.

Wardress

Omijając szczenię podeszła do Szasty. Uśmiechnęła się przyjaźnie i usiadła obok Niego. - Fakt, powinieneś spędzać z córką więcej czasu, ale nie na treningach. Zapewne ma tu matkę, ale brakuje jej takiej opieki. Mógłbyśczasem z Nią pogadać, tak szczerze. - mruknęła mu cicho do ucha.

Szasta

- Wiem...czasami łapie się na tym, że czuje jakby nie starczało mi dnia na wszystkie rzeczy, które muszę zrobić. Zresztą Sep rozmawia ze mną, ale trudno za nią nadążyć jest taka...ciekawa wszystkiego, ma wielu przyjaciół i te misje ciągłe cóż...jest taka jak ja gdy byłem młody - rzekł i uniósł łeb żeby spojrzeć na War.

Wardress

- Owszem. Powiedziała mi, że w przyszłości chce zostać wojownikiem. Zostałam jej nauczycielką. Przede wszystkim chce w Niej wyzwolić spokój, chcę zobaczyć, czy wbrew pozorom umie skupićsięna jednej rzeczy. Narazie teoretycznie jąs prawdziłam, nadaje się. Zobaczymy, co będzie dalej. Chciałam Cię tylko poinformować o moich zamiarach. - uśmiechnęła się do wilka i położyła sięobok. - Jak to sie stało, że nie jesteś z matką własnych szczeniąt? - Ward zapytała. Nie z ciekawości ale dlatego, bo miała przeczucie, że Szasta ma mało przyjaciół, a przyjaciele, zawsze się przydają. I do mówienia, i do słuchania.

Szasta

- Coż...to długa historia a wilki, które przyjaźnił się ze mną w tamtych czasach odeszły stąd - przerwał i pomyślał o Bercie, Drak'u, Diamond , Samancie i innych. - To od początku było dość chore uczucie...ja ją kochałem ona niby mnie też...ona odchodziła a ja czekałem. Ona wracała i była wściekła o wszystko na mnie...ja nie wiedziałem dlaczego...ona znów odchodziła a ja czekałem. Gdy wracała pozwalała się mi nacieszyć sobą tylko na chwilę...później znów znikała. Wszystko było ważniejsze niż ja...później zależało jej tylko na tym żebym o nią dbał polował jej, dawał kości na zakupy i zajmował się naszą niegdyś wspólną jaskinią. Za to na mnie nie miała znów czasu...później mieliśmy szczeniaki i myślałem, że nasze dotychczasowe życie się zmieni lecz pogorszyło się jeszcze bardziej. Traktowała mnie jak obcego i nikogo nie dopuszczała nawet mnie do małych, później kręciła na boku z moim bratem przez, którego mogłem zginąć...aż w końcu sam wziąłem życie w swoje łapy. Rozstałem się z nią i samotnie wychowuje dzieci ona niby jest tez matką lecz czy coś poza siedzeniem w legowisku można nazwać opieką nad szczeniakami - rzekł ponury teraz. Patrzył w dal myśląc o przeszłości. - Mam przyjaciół lecz czuję się samotny...- dodał a jego oczy błyszczały w świetle księżyca wyglądał na twardego pomimo tego jak się teraz czuł.

Wardress

- Nie wstrzymuj łez. To nie czyni Cię słabszym. Ta sama sytuacja spotkała mnie z moim byłym partnerem. Tylko że jak on wracał, zawsze starał mi się to jakoś wynagrodzić. Ostatnio nawet został na dłużej, spodziewaliśmy się szczenięcia ale cóż.. Odszedł on, i ja zniknęłam na jakiś czas z krainy. Walczyłam poza nią o jej honor, jednocześnie o swój. Straciłam malucha, a było tak blisko... Wzięcie życia w swoje łapy to najlepsze wyjście. Staraj siebyć i surowym ojcem i nadopiekuńczą matką, jeśli chcesz, moge sie Nimi troche zająć. - powiedziała z uśmiechem delikatnie i przyjacielsko muskając jego bok ogonem.

Szasta

- Nie zamierzam tutaj zalać się łzami...dam sobie radę ze szczeniakami, ale jak tylko chcesz to proszę. Nie zakażę ci poniańczyć trochę to sforę - zaśmiał się i musnął ogonem jej bok. Spojrzał na nią z uśmiechem.

Wardress

- Czy łączy CIęcośz Inną? Wyczuwam w twoim futrze silny zapach przyjaciółki. Być może mi sie zdaje ale... - mruknęła cicho. Owszem, czuła woń wadery. Wadery, za którą tak tęskniła. - Co do niańczenia, to mam to we krwi. Niańczę tutaj wszystkie bachory i na dodatek demona. Takie szczeniaki mi nie zaszkodzą. - uśmiechnęła się.

Szasta

- Inna to moja partnerka...kocham ją - rzekł a na same wspomnienie jej imienia zrobiło mu się lżej na duszy. Westchnął i zastrzygł uchem...zamyślił się.

Wardress

- Życzę Wam powodzenia. - uśmiechnęła się. Miała nadzieję, że In jest szczęśliwa. - A tylko spróbuj ją skrzywdzić... będziesz miał doczynienia ze mną. - uśmiechnęła się złośliwie i delikatnie pacnęła go łapą w pysk.

Szasta

Zaśmiał się i trzepnął ją delikatnie ogonem w nos.
- Nigdy bym jej nie skrzywdził...dała mi nowe powody do życia - rzekł i uśmiechnął się kątem pyska. Jego ślepia migotały jak dwa diamenty...po chwili trzy symboliczne blizny na czole zabłyszczały.

Wardress

- No ja mam nadzieję. - zaśmiała się. - Tyy, nie dokuczaj mi bo Ci oddam i Cię zaboli. - dodała wciąż sie uśmiechając i wsadzając wilkowi końcówkę ogona do nosa zapewne powodując kichanie.