Wodospad Błękitnych Mgieł

Volire

Volire uśmiechnęła się uroczo. - Widzę że w tej krainie są jeszcze samce godne uwagi - mruknęła zalotnie, przybliżając swój pysk do jego i delikatnie zatrzepotała firanką czarnych rzęs, którymi okryte były szmaragdowe oczy.

Stella

Stella delikatnie zatrzepotała rzęsami.
-Spokojnie, nic się nie stało.-powiedziała z lekkim uśmieszkiem. Jej ogon delikatnie głaskał plecy Retesa.-Chyba już się przekonałeś, jak smakują.

Retes

- Owszem, przekonałem... - powiedział z szerokim uśmiechem Retes. - I doprawdy nie umiem sobie uzmysłowić, jak to możliwe, że żyjesz z nimi tak długo i do tej pory sama ich nie zjadałaś... - rzekł ponownie całując Stellę w wargi. Jego pocałunki były delikatne, choć jednocześnie zachłanne. Ogon delikatnie zjechał z talii wadery.

Stella

A ogon Stelli, jakby delikatnie objął w pasie wilka. Zamknęła oczy i oddychała spokojnie.
-Ja tam nie miałam ochcoty ich zjeść.-szepnęła cicho. Delikatnie jeździła ogonem po jego plecach.

Retes

Jednak Retes nie odpowiedział, nadal całował Stellę, coraz zachłanniej, coraz namiętniej wpijając się w jej usta, jednak wciąż był delikatny. Łapą przejechał po szyi wilczycy, schodząc coraz niżej, aż zatrzymał się na jej talii, gdzie unieruchomił łapę całkowicie.

Stella

Stella delikatnym ruchem odgarnęła rude kosmyki z oczu. Zamrugała jedynie, trzepocząc przy tym rzęsami. Jej ogon delikatnie muskał ogon Retesa, a ona nawet nie myślała o tym, by przestać.

Retes

Drugą łapą objął wilczycę w pasie i przyciągnął bliżej siebie, nie zaprzestając jednak pocałunku. Ogonem oplótł jej łapy. Oderwał się na chwilę od jej warg, jednak tylko po to, by zapytać:
- Chcesz może przejść się... W jakieś inne miejsce? - bowiem obecność jego matki zaczęła mu nieco przeszkadzać.

Stella

-Dobrze. Prowadź, pójdę za toba.-powiedziała spokojnie Stella, zabierając na razie ogon od Retesa, choć szkoda jej było to wszystko przerwać. Ale tu jest za dużo osób. Tym bardziej Viktoria może powiedzieć o tym jej matce. Stella wstała, pokazując Retesowi, że jest gotowa iść.

Retes

Wilczek skinął matce głową, posyłając znaczące spojrzenie i wymknął się niezauważalnie z krzaczorów, aby to nie wzbudzić zbędnej uwagi ojca i jego nowej koleżanki. Obejrzał się, czy Stella idzie aby za nim, i powolnym krokiem ruszył... W stronę... Wioski. Zapewne jest teraz pusta.

zt.

Stella

Stella powoli wymknęła się za Retesem. Nie wiedziała, o co chodziło z tym całym ukrywaniem się, ale wiedziała, że nie może wydać Retesa. Truchcikiem pobiegła za nim.

zt.

Shajen

- No widzisz kochanie, wcale się nie myliłaś..
Mruknął zalotnie, przybliżając pysk do wilczycy. Teraz stykali się nosami, wilk uśmiechnął się uroczo do Volire. Oczywiście wiedział, że kochana Viktoria go obserwowała, aż tak głupi nie był. Zresztą... Jemu też potrzeba rozrywki, a Volire jest idealną kandydatką.

Viktoria

Viktoria pokręciła łbem z dezaprobatą. Ledwo dorośli a już się obściskują. Spojrzała jak wychodzą i przeniosła wzrok na Shajena. Jej... Cóż za urocze słówka. Aż Viktorii flaki skręca od tej słodyczy. I to trzepotanie rzęskami - masakra, ludu kochany!

Shadarn

Shadarn przyczłapał tutaj z nie wiadomo jakiego powodu. Jego kroki były bardzo powolne i leniwe. Być może, po prostu jest nowy i chciał porozglądać się po owej krainie oraz poznać tutejsze wilki. Widząc w oddali samice bez interesownie podszedł do niej.
- Witam. - rzekł powolnym i spokojnym tonem.
Po chwili siadł na ziemię. Lekkie podmuchy wiatru układały jego sierść na lewą stronę. Swoje uszy postawił na sztorc, a jego ogon powoli się poruszał ''zamiatając'' ziemię. '' Nie ma lepszego dnia na spacer'' - takie myśli przechodziły mu przeważnie po jego malutkiej główce. Ślepia jego były skupione na dorodnej samicy.

Volire

Volire odrzuciła włosy na bok. Kolejny samiec, mhm. - Witaj, kotku - przywitała namiętnym głosem przybyłego wilka. Jej ogon krótko musnął pysk Shadarna, podczas gdy Vol poczęła giętkim krokiem okrążac Shajena. Jej bystre oczy tropiły każdy mięsień wilka, puszysta końcówka ogona od czasu do czasu falowała, uderzając lekko samca, zaczepnie.

Shajen

Oj, nie tylko Viki to irytowało. Shajena też.
- Wybacz Volire, bardzo miło mi cię poznać i tak dalej, lecz ja się będę zmywał..
Powiedział i się odwrócił, wskakując w krzaki, tam gdzie siedziała Viktoria. Złapał ją za łapkę i po prostu wyprowadził z tego miejsc.

z/t oboje :3

Viktoria

Viki spojrzała na porywającego ją Shajena. Uśmiechnęła się niepewnie i nim się obejrzała partner ją stąd wyciągną. Przewróciła teatralnie oczyma i spojrzała na rudego. Po chwili już jej tu nie było.

z/t

Volire

- Żałosne - mruknęła kąśliwie, widząc, jak Shajen wyciąga Viktorię z krzaków. Zaraz potem lekko przejechała ogonem po nosie Shadarna, zaczepnie, po czym eksmitowała się z tego miejsca giętkim krokiem.

z.t

Flake

Flake przyszła nad ten wodospad swym zwyczajnym, raźnym krokiem, choć minę miała nietęgą. Na drobnym, jasnym pyszczku blondynki malowało się znużenie. Znużenie, które od dłuższego czasu usiłowała zabić włóczeniem się po krainie z nadzieją, że trafi na jakieś ciekawe, nieznane jej dotąd miejsce. No, i trafiła. W oddali od wody przystanęła i rozejrzała się po otulonej błękitną mgłą okolicy.

Hiretsuna Shinigami

Hiretsuna zjawił się w tym miejscu. Otoczony czarną mgłą spojrzał na wodospad. Był całkiem ładny. Spojrzał dookoła i zauważywszy jakąś wilczyce podszedł do niej zwykłym nieodrużniającym się krokiem, jedynie jego chudy biczowaty ogon strzelał przecinając powietrze. Jego macki zwinięte w dwie kulki w paski leżały na jego grzbiecie. Usiadł metr obok niej.
- Witam, zacne miejsce czyż nie? - spytał demon.

Flake

Flake na przybyłego spojrzała dopiero, kiedy się do niej odezwał. Gdy zobaczyła przemawiające do niej stworzenie, wzdrygnęła się nieznacznie, powiódłszy wzrokiem po jego ogonie i dziwacznych mackach. Trafił jej się tutaj dziwny rozmówca... ale czy był to powód, by się przejmować? Hiretsuna sprawiał wrażenie pokojowo nastawionego.
- Chłodno i nieprzyjemnie przez tę mgłę... - odrzekła. - Ale pomijając ten drobny szczegół, jest tu całkiem sympatycznie.