Wodospad słodkości

Carly

Słysząc już wcześniej Viktorię, jako że wskoczyła ona na drzewo, wilczyca odwróciła się doń. - Hej - przywitała ją uśmiechem, po czym spojrzała na Maurycego Ady. Zabawka.. Carly takich nie miała. Jej jedyną zabawą i towarzystwem w szczenięcych czasach były treningi. Nie bez powodu jest tak dobrą Alfą i Szpiegiem dziś, gdy jest tak młoda. - No proszę, proszę. Obie wilczyce które zdały u mnie test! Viktorio, jak ci idzie obejmowanie stanowiska Bety?

Viktoria

- Aktualnie nic się nie dzieje. A wiesz, tak myślę żeby zwołać obradę. Niech się wilki z Wody zapoznają z nowymi władcami oraz mogłybyśmy przekonać niektórych do przystąpienia do testów. Trochę się boję, bo Noc i Ogień mają sojusz, a jest dużo. Nigdy nie wiadomo czy nie zechcą walki... Bo nas, Wody i Wiatru, jest niewiele. Możemy też znaleźć jakichś doświadczonych wilków z Watahy i założyć Radę czy coś w tym stylu. Oni pomagaliby nam w podejmowaniu różnych decyzji. Och, i jeszcze mogłybyśmy znaleźć dwa wilki, którym przeprowadziłybyśmy test na Latającego. Skrzydeł nigdy za wiele, a atak z powietrza jest dobry. Ech, nie wiem co by tu jeszcze... - mówiła spokojnie.

Naomi

Ada z otwartą buzią słuchała Viktorii. Nie dlatego, że nie wiedziała o czym mówi, ale chyba za dużo zjadła i teraz ją mdli. - Zaraz zwymiotuję - krzyknęła i złapała się za brzuch. Bardzo źle się czuła. Chociaż miała wprawę w jedzeniu, jej brzuch tego nie wytrzymał.

Carly

- Także o tym myślałam - rzekła równie spokojnie - Ale spokojnie, my mamy sojusz z Wiatrem. Wiatr to nikły choc mądry naród, z pewnością w razie potrzeby nam pomogą - dodała - Z tego co wiem, już teraz mają Radę Starszyzny. Przydałoby się także i nam. Poza tym, trzeba uzbroic Watahę Wody w większą ilośc szpiegów - Wataha Nocy ma ich już nadto. Tak samo jak innych, przydadzą się w razie wezwania. Tym bardziej że w Watasze nie ma Wartowników.. Trzeba będzie poważnie nad obradą pomyślec.

Viktoria

Viktoria kiwała spokojnie głową.
- Tak, mało u nas osób z ważnymi stanowiskami. Praktycznie to wszyscy są nam potrzebni. Ech... Mamy dużo do zrobienia. Trzeba się spieszyć. Może zwołajmy już obradę, bo i tak wilki będą długo przychodzić. Wiem jak to bywa. W między czasie zdążyłybyśmy wszystko omówić. Co o tym myślicie? - tu zwróciła się do Carly i Ady. Beta zamknęła oczy i przełknęła ślinę. Fuj, wymioty...

Carly

- Spokojnie, nie pali się - tak mało doświadczona Alfa, a jednak dobrze wie co robic.. Lata treningów robią swoje. Carly poruszyła uchem, liliowe oczy wbijając w kaskady rwącego wodospadu. - Zdążymy - dodała ciszej.

Viktoria

Viktoria zastrzygła uszami i klapnęła na zadku.
- Tylko u nas dawno nie były obrady. Jesteśmy niezorganizowani. Jeszcze tego mało, że Wataha spoczywa na łapach dwóch samic. Gdzie jest ten Qedr? On by coś zaraz wymyślił... - powiedziała spokojnie.

Naomi

Nagle Ada nie wytrzymała. Zwymiotowała w stronę miejsca na którym nie było żadnych słodyczy. W pobliżu tego miejsca stała również Viktoria. Możliwe, że jakieś odpryski dotknęły także jej.
Wilczyca poczuła się lepiej i wreszcie mogła wypowiedzieć się na temat. - W takim razie musicie zachęcać wilki należące do wody, by zdawały na wyższe stanowiska. W tej chwili każdy się boi porażki.. sądzi, że nie jest godny. Wiem to, bo ja też całkiem niedawno byłam bez rangi i czułam, że nie jestem przygotowana by zdawać.. Jednak znalazłam w sobie tą siłę i spróbowałam. Inne wilki mogą jej w sobie nie znaleźć. - rzekła i uśmiechnęła się blado. Nie wyglądała najlepiej.

Carly

- Qedr zna swoje obowiązki, na pewno wróci prędko. A jeśli nie.. - wilczyca odrzuciła nieco denerwującą grzywkę na bok - .. wybierzemy wówczas nowego Alfę - to chyba byłby dobry pomysł.

Viktoria

Viktoria podeszła do wodospadu i muła sobie łapy, które były trochę ochlapane wymiocinami Ady. O mało sama nie zwymiotowała.
- Ale wpierw lepiej żeby przeszedł drogę Bety. W tedy zapozna się ze wszystkim co ważne. Hmm, Ada ma dobry pomysł. Powinnyśmy zagrzewać wilki z Wody do zdawania testów. Jeśli się uda to przekonam moją córkę do przystąpienia do jakiegoś testu. Szkoda że syn, Retes, zdał na Wojownika, ale w Nocy... To dziwne walczyć z rodziną. Ekhem, ale koniec czułości ważniejsze sprawy Watahy. A więc co powiemy na początek? Może tak: "Nowa władza", "Pochwała dla Zorzy - Pośredniczki Dusz", "Wartownicy", "Rada Starszych", " Skrzydła dla dwóch wilków" i na koniec "Stanowiska". Co ty na to? - zapytała.

Carly

- Moje dzieci są w samotnikach - Carly wzruszyła barkami i się zaśmiała krótko. Na kolejne wypowiedzi Viktorii jedynie przekrzywiła lekko łeb. - W sumie ok. Ale latającego dostaną osoby godne tej rangi. Żaden test nie jest tu potrzebny. To jest ich decyzja - rzekła ze stoickim spokojem, spoglądając na Adę - Wszystko ok?

Naomi

- Mnie się ten plan również podoba. Dobra robota Viktorio! Trzeba przecież pomóc naszej watasze. - rzekła - Jeśli będziecie potrzebowały pomocy to wiecie do kogo się zgłosić? - dodała wesoło Ada. Wataha wody jest silna, pod dobrą opieką będzie silniejsza od watahy ognia i nocy. Przecież wodą zwalczysz ogień z łatwością... A czy ogniem zwalczysz wodę?
- W jak najlepszym porządku - skłamała Ada patrząc odważnie na Alfę. Bardzo źle się czuła. Nie chciała by ktokolwiek to zauważył.

Carly

Hmm, tak, zwalczysz. x] Ogień sprawi że woda wyparuje, droga userko Ady. - Każda para łap więcej się przyda - powiedziała Carly, otulając się ogonem. Tak. Będzie musiała poważnie pomyślec nad tą obradą. Przyda się, na pewno.

Naomi

- Jednak ogień wodzie poddaje się natychmiastowo, a by zwalczyć wodę trzeba czasu. - rzekła krótko nadal wpatrując się w Alfę.

Viktoria

- Hej, dziewczyny! Ale my tu nie o żywiołach, lecz Watahach i ilości ich członków. A co do Latającego: może być bez testu. Dwie osoby, a jeśli zgłosi się więcej to zastosujemy głosowanie tak jak w Watasze Wiatru, okey? - zapytała spokojnie.

Carly

Wadera kiwnęła łbem, po czym poczuła, że pragnienie się nasila. Podeszła do wody i zaczęła ją pić. Ona także była słodka, jak wszystko wokół tutaj, prawda? W między czasie jej myśli uciekły do Taharakiego. Widziała się z nim niedawno, jednak mimo to już się zastanawiała, co robi, o czym myśli.. Przy nim czuła się tak wyjątkowo.. Jak niegdyś przy Waspie, oh. Latająca w końcu uchyliła ślepia, wcześniej, podczas picia, zamknięte. Zaprzestała spożywania napoju, wpatrując się w swoje odbicie.

Viktoria

Samica podeszła do Carly.
- Hej, nic Ci nie jest? Wydajesz się taka... smutna... - głos jej drgnął. - Może zwołamy obradę na 7-ego, czwartek? Za trzy dni. W tym czasie zdążymy wszystko ustalić. Co ty na to? - zapytała trochę niepewnie.

Carly

- Ja.. ja po prostu muszę zamknąć pewien rozdział w mym życiu, a nie przyjdzie mi to z łatwością - odpowiedziała, po czym zamknęła ślepia. Jak ona mu to powie.. ? Z resztą! To on powinien się teraz zamartwiać, nie ona. To on ją zdradził, doprowadził do jej decyzji. Carly potrząsnęła łbem, po czym uniosła go znad wody, spoglądając na Viktorię. - Jasne. Może być.

Viktoria

- Carly! Wychowałaś czwórkę dzieci, zostałaś Przywódcą Szpiegów, zyskałaś skrzydła i zostałaś Alfą. Przeszłaś już tyle, że zamknięcie jednego rozdziału nie będzie już takie trudne. Weź się w garść, kochanie. - Mrugnęła do skrzydlatej.

Carly

- Dzięki, Viki - skrzydlata uśmiechnęła się do Bety, po czym położyła się na ziemi, wysuwając przed siebie blado-niebieskie łapy, a zaraz potem na nich głowę. Przymknęła ślepia i westchnęła teatralnie w duchu. To nie będzie tak proste jak się wydaje.. Ale temu podoła. Wbrew wszystkiemu. Musi. Nie może siedzieć i rozkładać łap bezradnie. To już nie jest i nie będzie ta sama miłość co kiedyś. Bez wątpliwości..