Wodospad Szeptów

Richard

Uniósł jedną powiekę i kątem oka spojrzał na przybyłą. - Witaj. - mruknął, po czym otworzył drugą powiekę i przyjrzał się czarnej waderze.

Mizu

Przyszła w to miejsce spokojnym ale radosnym krokiem. Rozejrzała się po zebranych w tym miejscu. Była tu i chciała tu przyjść jeszcze raz. Ze znajomych rozpoznała tu tylko Akeli. Ale nie podeszła... Wiedziała, że to ona. Nie poznała by jej gdyby nie jej węch. Szła i szła aż w końcu jakiś mały kamyk nagle "wszedł" (według niej) jej pod nogi. Co prowadziło do upadku i przeturlania się przez pewien odcinek drogi. Nagle coś ją zatrzymało... W sumie uderzyła w coś. Podniosła łeb i zobaczyła dużego, czarnego wilka. Przełknęła głośno ślinę.. - Yy... Ja ten no... Przepraszam...

Richard

Richard leżał sobie spokojnie kiedy coś, a raczej ktoś w niego uderzył. Trochę zdenerwowany obrócił łeb i spojrzał na winowajcę. Nerwy jednak szybko minęły, gdyż okazało się iż to jakaś młoda wilczyca. Uśmiechnął się tylko lekko i poczochrał jej grzywkę. - Spoko. - mruknął. Cóż ta Flake z nim zrobiła..

Akeli

Spojrzała na Mizu.-Witaj Mizu.-powiedziała do niej i podeszła.-No, no kochanie zmieniłaś się.-zaśmiała się na te słowa i usiadła niedaleko niej i czarnego basiora.

Mizu

Mizu na gest od strony wilka uśmiechnęła się. Było to miłe. A to znaczyło, że na pewno ten Pan nie jest zły. Potem spojrzała na Akeli. - Cześć Akeli! - Krzyknęła radośnie i uwiesiła się jej na szyi. Samica miała mały, futrzany wisiorek xd. - Nie... To Ty się zmieniłaś ! - Kolejny krzyk.

Richard

Skulił nieco uszy gdy owa Mizu krzyczała raz po raz tuż obok niego. Zlustrował ponownie dwie wilczyce wzrokiem, po czym przeniósł się do siadu. Ogon lekko uderzał o podłoże.

Mizu

Jej łapy niczym rzepy trzymały Akeli. Potem spojrzała na czarnego Pana. Puściła wilczycę i usiadła przed nim. - Przepraszam... Ale powinnam się przedstawić. Mam na imię Mizu. Jak pewnie Pan usłyszał. - Powiedziała ze szczerym uśmiechem. Lubiła zawierać nowe znajomości. Tylko, że jest tu tylu dorosłych !!

Akeli

Przytuliła Mizu.-Ja..tylko zmieniłam kolor.-powiedziała a na jej pyszczku pojawił się uśmiech.Strząchnęła grzywkę z oczu i machnęła puszystym ogonem.-A ty..prawie wszystko...zmieniłaś.-A właśnie..ja też się przedstawię.-Jestem Akeli.-powiedziała do basiora.

Richard

Spojrzał na wilczyce z lekkim uśmiechem wymalowanym na pysku. - Jestem Richard. - przedstawił się krótko. - A więc.. z jakiej jesteście watahy? - spytał oczekując odpowiedzi i machając długim ogonem.

Mizu

Spojrzała na Akeli... - Nie... Też tylko kolor... I trochę ścięcie czuprynki. - Zaśmiała się... Potem jej wzrok padł na Pana Richarda. - Ja jestem z Watahy Wody. - Powiedziała. Nie pytała z jakiej jest wilk, ponieważ nie wiedziała czy jej wypada. Przekrzywiła lekko łepek.

Richard

- Ja jestem z Nocy. - powiedział, po czym spojrzał na Akeli. Ona chyba też była z tejże watahy, ale nie był do końca pewien. Ogon dotychczas będący w ruchu opadł bezwładnie na ziemię tuz obok łap Richa.

Akeli

-Ja jestem z Powietrza lub jak kto woli wiatru.-powiedziała.Uderzyła leniwie ogonem o ziemie patrząc to na Mizuu..to na Richarda.

Mizu

-Akeli... - Spojrzała na nią swoimi ślepiami. - A Ty nie byłaś kiedyś w nocy jak Pan Richard? - Zapytała. Zawsze tak jej się wydawało. Ale zawsze przecież można zmienić watahę. Lecz Mizu nawet o tym nie myślała. Dobrze jej tu gdzie jest. - Hm... - Położyła się i założyła łapkę na łapkę. Głowę uniosła wysoko i zaśmiała się.

Akeli

-Nie..ja jestem z Wiatru.-powiedziała energicznie i położyła się patrząc w oczy Mizu.-Kto pierwszy się zaśmieje przegrywa.-dodała.I znowu machnęła leniwie ogonem.

Sasori

To spokojniejsze miejsce przypadło mu do gustu o wiele bardziej niż rozweselona łąka. Masywna sylwetka poruszała się flegmatycznie, a długie pazury wbijały się w glebę z każdym krokiem. Wąski i długi ogon 'latał' na wszystkie strony zawijając się przy tym i odwijając. Puste oczyska nie zwracały póki co uwagi na obecnych. Wokół znów było czuć ostrą siarkę od futra demona.

Mizu

-Dobrze... - Odpowiedziała z cwaniackim uśmiechem. Na jej pyszczku widniał spokój, wydawało się że nic jej nie przeszkodzi. Lecz nie... To nie była normalna Mizu. A jeszcze jak miała dobry humor! Od razu zaczęła się śmiać. Co prawda wbrew swojej woli ale co tam.. - Hahaha... Przegra... hahaha Przegrałam. - Udało jej się powiedzieć. Rozśmieszał ją spokój i powaga wszystkiego dookoła. Nagle do jej nosa doszedł zapach... Inny... Dziwny... Ale kiedyś już to czuła. Rozejrzała się dookoła i zdrętwiała. Zauważyła coś... wilkopodobnego. Przełknęła głośno ślinę.

Richard

Pokiwał twierdząco łbem na znak zrozumienia, po czym położył się podobnie jak wilczyce. Kto pierwszy się zaśmieje mówisz.. - pomyślał, po czym wzruszył ramionami i leżał. Po prostu leżał. Już raz wygrał tę zabawę z Flake, więc czemu teraz się nie bawić..

Akeli

Ona sie nie śmiała.-Przegrałaś.-powiedziała poważnie co u niej się rzadko zdarza.Spojrzała na wilka nowego..poczuła siarkę.-Demon..-szepnęła i podniosła się z miejsca.-Richard!Zobaczymy kto wygra ja kontra ty.-powiedziała i położyła się na przeciw niego.

Sasori

Nadal chwilowo nie zwrócił uwagi na wilki, które tu były.. Skierował się ku wodzie z ciężkością kroków. Nie czuł delikatnych zapachów, tak więc nie wyczuł młodzików.. hm, może to i lepiej dla nich, że nie zwrócił uwagi na ich śmiechy. Ogon wciąż wirował w powietrzu niczym lasso.

Richard

- Dawaj. - mruknął i począł wpatrywać się w oczy Akeli. Spokój wymalowany był na jego twarzy. Nie zwracał uwagi na zapach siarki, który roznosił się dookoła, ani na szum wodospadu. Spadająca woda wręcz go uspokajała.