Wodospad Szeptów

Jaina

- Nie sąąąądzę. - rzekła przykładając łapy do końcówek pyska Dainy. Poszerzyła jej uśmiech baaardzo bardzooo szeroko. Parsknęła śmiechem, żeby nie było że wyśmiewa się z właśnej córki. - lÓl. - bąknęła próbując powtrzymać się od dalszego chichotu. Swój obglucony cypelek ogona zaczęła wycierać w trawę, by pozbyć się ciał obcych.
xD

Deina

Czuła, jak niemal rozrywają się jej wargi. Niepowstrzymane parsknięcie śmiechem i... mamuśka jest już cała w kroplach plazmowatej śliny.
- Gul gul! Lasse wedzalam, sse lak beydie! - próbowała gadać, ale udawała jej się tylko urywany smiech, parsknięcia i kilka niezrozumiałych wyrazów. xD

Jaina

- Chyba będę musiała zainwestować w parasol. - wymamrotała widząc jak jej piękna, lśniąca, żółciutka sierść została ufajdana przez ślinę. Oczy stały się okrąglutkie; Miała ochotę się rozpłakać, bo tak ją pielęgnowała, a co najgorsze dbała o nią!.. Zaraz sobie wykopie dół i bedzie tam dopóki nie będzie padał deszcz, żeby ten zmył tą ślinę..

xD

Deina

Wyzwolona od łap Jainy, wreszcie zyskała umiejętność zrozumiałej mowy. Widząc panikę w oczach mamy, zaczęła:
- Nie łam się, mamcia. - gadała z uśmiechem, mówiącym 'luzik, wszystko pod kontrolą'. - Przekąpiesz się i sierść jak nowa. - znacząco machnęła głową w stronę wodospadu, ale kiedy go zobaczyła, dodała szybko z przepraszającym uśmieszkiem. - Chociaż może lepiej nie tu.

Omega

Omega przybiegła i usiadła. Zauważyła jakieś wilki i zaczęła je obserwować.

Jaina

Westchnęła, przypatrując się swojej biednej sierści.
- Co ja biedna teraz pocznę? - zawyła zrozpaczona. Położyła się na ziemi, łapami do góry. Udawała, że zdycha.

*zawał 4. xDDD*

Mizu

Oderwana od niewystępujących już szeptów spojrzała na dwie wilczyce. Przekrzywiła łeb i spojrzała na Maryse. - Yyy. To co robimy? - Zapytała trochę znudzona. Miała jeszcze w głowie obraz dwóch samic. "Mniam..." Powiedział sarkastycznie czyiś głos w jej myślach widząc oślinioną sierść. "Zamknij się" Odwarknęła także w głowie.

Omega

Omega się trochę znudziła i położyła się. Miała ochotę na zabawę chociaż była już dorosła.

Mizu

Mizu spojrzała na czarno-białą wilczycę. Grzywka lekko opadła jej na oczy. Ale to dobrze. Jej wzrok jest mniej widoczny. Potem jej wzrok znowu powędrował w stronę Maryse. Była taka... nieobecna. Naśladując waderę położyła się i oparła głowę na łapach. Ciągle patrzała na czarno-białą samicę.

Maryse

Maryse "wyłączyła się" z rozmowy. Zamrugała kilka razy oczyma i już była wśród żywych. xD Spojrzała na Mizu. - Eee... może pójdziemy szukać tamtego wodospadu... jak on tam miał... a, Diamentowy ! Diamentowego wodospadu ? - powiedziała zastanawiając się, czy niczego nie pokręciła.

Mizu

-Co? - Zapytała trochę nie tak ogarniając co, kto mówi. - A tak, tak. - Już do niej dotarło. - Ale może jednak zapytamy kogoś którędy tam dojść?. No chyba, że Twoja kolei na prowadzenie w to miejsce. Ja nie zaprzeczam. - Rozejrzała się dookoła siebie. Były trzy wilczyce z czego jedna była alfą. Więc chyba nie było by problemem się zapytać.

Omega

Omega podniosła się. Miała już dość leżenia, chciała po prostu z kimś porozmawiać. Podeszła do jasnobrązowej wilczycy.
- Hej, jak masz na imię?

Mizu

Usłyszała czyjeś kroki za sobą. Od razu odwróciła głowę w drugą stronę.
-Yyy. Hej. Jestem Mizu a ty? - Zapytała teraz dokładnie przyglądając się waderze. Miała w sobie coś... znajomego? Nie wiem. Ale coś takiego co Mizu znała. A może jednak nieee.

Maryse

Spojrzała na inne wilczyce, po czym znów wzrok utkwił w Mizu. - Wolę jednak to pytanie, bo nie chcę znowu się zgubić. - powiedziała nie pewnie. "Hmm, ciekawe, która jest alfą..." - pomyślała i zlustrowała wilczyce uważnym spojrzeniem. "Chyba ta żółta..." - zrobiła dziwną minę.

Mizu

-Masz rację - Zwróciła się do Maryse. - Przepraszam Cię. Ale czy wiesz może jak dojść do Diamentowego Wodospadu? - Zapytała waderę. - Chciałyśmy tam pójść. Już wcześniej próbowałyśmy, ale trafiłyśmy tutaj. - Przyznała.Wstała i usiadła. Przekrzywiła łeb w czekaniu na odpowiedź. xd

Deina

- Nad jezioro.
Złapała mamuśkę za przednie łapy i zaczęła wlec za sobą. Widok ten musiał być bezcenny: niewielka Dei mozolnie usiłująca ciągnąć Jai po ziemi.

/zmywamy się stąd, do wieczora już chyba nie wejdę. Następnym razem - akcja nad jeziorem :3/

Akeli

Wilczyca weszła chowając się za jakiś krzak zaczęła deptać gałęzie aby napędzić innym strachu.Pęknięcia brzmiały jak łamane kości.I jeszcze to echo..ohhh..jak ona kocha ten dźwięk.-Więc chcecie poznać historie tego miejsca?-powiedziała ochryple,głoś dochodził jakby z wodospadu.

Mizu

Spojrzała na czarną, trochę jakby podejrzaną wilczycę.
-Taaaaaak. - Odpowiedziała przeciągle.
-A skąd o tym wiesz? To znaczy skąd Pani o tym wie? - Zapytała Mizu patrząc podejrzliwie na waderę.

Akeli

Wyszła zza krzaków.Usiadła naprzeciw szczeniaka.-Mama mi o tym opowiadała.-powiedziała patrząc na nią.-Mów mi Akeli.-przedstawiła się.-To jak opowiadać?-zapytała.

Mizu

-Dobrze Akeli. W takim razie... Możesz opowiedzieć. - Mizu uwielbiała takie rzeczy. No ale o tym już pisałam. Nieufnym wzrokiem patrzała na Akeli. Było w niej coś innego. Coś czego Mizu nie mogła zrozumieć. Nadal siedziała w tym samym miejscu i obserwowała waderę.