Wodospad zakochanych

Darkly

Przyszedł i zobaczył wodospad koloru czerwonego więc pomomyślał że poczeka trochę tutaj na Patryję bo mu przypadła do mrocznego serca odrazu gdy ją spotakał pod wodospadem miłości i chciałby o coś się jej zapytać. :wink: :wink: :) :)

Glaedr

Powietrze rozcinane pod ciężarem skrzydeł granatowego smoka, syczało donośnie. Glaedr powoli podszedł do lądowania. Wbił potężne pazury w ziemię i ochlapał się czerwoną wodą. Charakter smoka był równie zmienny jak wiatr. Jak czuł się dziś? Był uradowany, spokojny, jednym słowem mówiąc miał dobry humor. Wyprostował się i położył przy wodospadzie. Szybkim ruchem uciął rosnący przy nim kwiat i puścił go na łaskę prądu wody. Zaczął wpatrywać się w chmury. Były czarne, naprawdę ciemne. Nim się nie obejrzał lunęło. Z hałasem rozciągnął skrzydła chroniąc się przed deszczem. Zionął ogniem fioletowo-błękitnym ogniem i oczekiwał kogoś z kim mógłby porozmawiać.
~ Coś ostatnio kiepska ta pogoda ~ mruknął w myśli. ~ Zresztą, trudno. ~ ucichł nagle i zaczął się relaksować.

totalny brak weny -.-

Berenika

Berenika dostojnym jak na wilczycę krokiem szła między drzewami. Krople przeźroczystej cieczy spływały po jej zgrabnym ciele, które drgało delikatnie kołysząc się na boki. Podrzucany przy każdym kroku lekko grzbiet wyglądał niczym cięciwa napinana delikatnie przez niewidzialną istotę, osobnika doświadczonego w łucznictwie i sprawdzającemu jej moc. Wilczyca w końcu odnalazła wzrokiem małą jaskinkę. Truchtem zjawiła się koło niej i ułożyła się wygodnie.

Glaedr

Spojrzał na wilczycę. Prychnął tylko i odwrócił głowę.
~ Dlaczego akurat wilk?! ~ zapytał się w duchu.
Przekręcił głowę i wyczuł woń watahy nocy.
~ Jeszcze lepiej ~ pomyślał ~ Zresztą, trudno.
- Glaedr - powiedział oschle. - Z grona Smoków - mruknął.
Łuski mu zesztywniały, na samą myśl o wilkach. Takie małe, a niby ważne, hę?
Zresztą, nie ma się co przejmować, przynajmniej jeśli wadera będzie się mu rzucać, może jej coś zrobić. Odwrócił wzrok. Strzepnął z siebie krople deszczu i postanowił poszukać jaskini. Gdy w końcu ją wypatrzył, wzleciał i ledwo się zmieścił. Czekając na dalszą rozmowę, ułożył się, odtrącając wszystkie kamienie ogonem.

Berenika

Berenika spojrzała z lekkim zaciekawieniem na smoka. Tak, to jedna z tych pięknych, fascynujących istot, których jest tak mało w krainie. Uśmiechnęła się zaczepnie do Glaedra.
- Witaj, smoku. Mi na imię Berenika. Z Watah Nocy. - Przywitała się.
Jakie inne słowa miała wypowiedzieć? Wyszczerzyła się lekko i spojrzała na granitowe niebo, po którym leniwie snuły się ciemne chmury, pełne deszczu - mokrej cieczy, która nie zabarwia futra.

Glaedr

Wyprostował się.
- Masz może rangę Berniko? - wyciągnął szyję. - Ja nie, choć będę chciał zdać na przywódcę. - dodał.
Rozłożył skrzydła i zerwał się do lotu. Powietrze przecięła czarna błyskawica. Tak, Glaedr latał, szybko, nawet bardzo. Wisiał nad grotą, jak dla niego była za mała. Wziął oddech i z jego ust wyleciała smuga błękitnego ognia. Smok machnął skrzydłami by odgonić dym.Jaskinia wydawała się większa, zadowolony wleciał do niej i ponownie się ułożył. Tak, marzenia... Jakie on miał? Chciał być przywódcą, to na pewno. Co jeszcze? Odnaleźć partnerkę, założyć rodzinę... Tak wiele było jeszcze do zrobienia.

Berenika

Berenika uśmiechnęła się szeroko do smoka.
- Jestem Dowódcą Łowców, jak i Mentorką i Radną sojuszu mojej watahy. - Odowiedziała - Wysoko się cenisz, mój drogi. Na teście będę trzymała za Ciebie kciuki.
Wymawiaj każde słowo wymawiała je szczerze. Nie śmiała się, o nie. Ona nie lubi łżeć. To jest wręcz okropne, nader dziwiło ją to, że łgaży jest jeszcze w krainie nie mało.

Glaedr

Smok kiwnął głową w podziękowaniu.
- Masz partnera, albo przyjaciół? - zapytał. - Jesteś pierwszą osobą z którą tu rozmawiam... - dodał.
Glaedr zapatrzył się w niebo, ciekawe może i zaprzyjaźni się z tą wilczycą? Jednak kto to wie, w końcu jest zmienny jak wiatr. Ona wydawała mu się taka sam, cały czas. Trochę sztywna... Jednak zaciekawiła go.

Berenika

Berenika również spojrzała w niebo. PRzestało padać. Zgrabnie wyczołgała się z jaskini i obejrzała na smoka.
- Mam partnera. Jest nim Gress, wilk, któremu ufałam od pierwszego wejrzenia. - Odpowiedziała, myśląc nad drugim pytaniem szybko - Mam trójkę przyjaciół. Assire'go, Mystic'a oraz Wilczura.
Spojrzała znów na smoka z zakłopotanym uśmieszkiem i obejrzała się za siebie.

Michael

Michael pojawił się w ym oto miejscu. Dziwnego, "płonącego" basiora widać było raczej z daleka. Wilk podszedł do drzewa aby następnie wskoczyć na nie i położyć się w cieniu z dwulitrową butelką wody. Uff! Co za upał. Upił z butelki kilka łyków aby później wodą oblać sobie głowę.

Glaedr

Spojrzał na nadchodzącego samca.
- Berniko może pójdziemy gdzieś indziej... Nie przepadam za takimi, jak on. - wskazał pazurem i wyprostował skrzydła.
Spojrzał na nowo przybyłego, piękny on nie był... Wyczuł woń watahy wiatru. Tak więc wiatr, ciekawe, doprawdy.

Berenika

Berenika przyglądała się badawczo smokowi.
- Skoro chcesz... jakie miejsca chciałbyś odwiedzić? Ja proponuję Bursztynowe Morze, albo wodospad o podobnej nazwie. Mógłbyś jednak zdecydować się na diamentowy wodospad. - Zaproponowała szybko.
Spojrzała na wilka. Nie znała gościa, lecz jak zaczął oblewać łeb wodą, jakoś nieprzyjemnie się jej zrobiło. Toteż szybko spojrzała na Glaedra, który był dla niej jak wieża eiffla... nie no, bez przesady. Był dla niej bardzo wysoki, lecz bez przesady.

Hiretsuna Shinigami

Piękny? A czy smok był piękny? Jakoś Michealowi się nie wydawało. Zasmiał się pod nosem na widok jego pyska. Spojrzał na Berenikę. Kiedy ta na niego spojrzała jak oblewał sobie łeb wodą pomachał do niej butelką, wypił zawartośc i na jej oczach wrzucił ją sobie do prawego oka a ta zniknęła w białej nicości.

Glaedr

- Bursztynowe Morze, jak najbardziej. - powiedział.
Niebieskie łuski zesztywniały, Glaedr skoczył w powietrze i machnął potężnymi skrzydłami. Już po chwili niebo rozcięła czarna błyskawica, a w miejscu gdzie siedział smok została tylko niebieska smuga. Po paru sekundach, cień granatowego smoka zniknął gdzieś za horyzontem.
z.t

Berenika

Berenika wiedziała, że nie nadąży. Łypnęła znów groźnym okiem na Michaela i ruszyła za Glaedrem. Nawet gdyby krzyczała, by zwolnił to by nie usłyszał. Był za daleko, za wysoko. Berenika też kiedyś wzbije się w powietrze. I będzie fajnie. Na tą myśl przyspieszyła i cwałem gnała za lecącym smokiem. Zdawała się nie dotykać łapami ziemi, jej kark był ciągle na równej lini...
Biegła nie podskakując. Jednak czy to takie dziwne? Czuła wiatr w sierści. Biegła szybko. Jednak łapy miała ze stali... nie, tak tylko sobie wmówiła. To dlatego, pomimo zmęczenia, wybiegła stąd sprintem...

z.t.

Suferi

Samiczka wbiegła tutaj podekscytowana. Wodospad zakochanych, ona chciała go zwiedzić. Może pozna jakiegoś fajnego samczyka? Kto wie. Podbiegła nad brzeg i napiła się wody. Jej oczka zmieniły kolor na różowy. Położyła się na ziemi i zaczęła bawić się kwiatkami.

Smash

/Suferi, masz pozwolenie na zmienianie koloru oczu...?/

Oczy Smasha połyskujące błękitnym blaskiem wbiły swój wzrok w Suferi. Szczeniak przydreptał nad wodospad nie wiedząc nawet co jest tego powodem, ani nawet jakimże to cudem się w tym miejscu znalazł. Mniejsza. Samczyk podbiegł do malutkiej wadery, kłaniając się przed nią.
-Witaj, piękna damo. Nazywam się Smash, a ty?- zamrugał, a jego oczy zmieniły kolor również na różowy. Zamachał zalotnie ogonem, wbijając ślepia w piękne oczy Suferi. Była dla niego taka piękna! Zakochał się w niej, oj tak. Jego serce zaczęło szybciuteńko bić.

Suferi

/Jeszcze nie.../

Wadera usiadła i zalotnie puściła oczko do samczyka.
-Me imię brzmi Suferi, przystojniaku.- powiedziała wesoło.
Przystojniaku? Ale jak ona to mogła powiedzieć... To było wbrew jej woli, ale... podobało jej się. Uśmiechnęła się do samczyka.

Smash

/Właśnie/

Smash zdziwił się wypowiedzią młodej, odsunął się więc o krok w tył.
-Ładne imię. Długo jesteś już w krainie?- spytał z uśmieszkiem na pyszczku. Jak to szczenię, oczywiście.

Suferi

Samiczka uśmiechnęła się i odpowiedziała:
-Tak, jestem już tutaj od dawna, a ty?-mówiła głosem słodkim i wesołym. Jak to Suferi. Taka już była. Słodka i wesoła.
~Ale Smash jest słodki!~mówiła w myślach samiczka.