Zimny Wodospad...

Koran

Zatrzymał ją - powiedz, co ci odbiło w śnieżnej krainie - zażądał.

Nefra

Nie ważne... - powiedziała

Koran

- Nie puszczę cię, dopóki mi nie powiesz. Zrobiłem ci coś? - Powiedział spokojnie.

Nefra

NIE ZROBIŁEŚ!!! - krzyknęłam mu w twarz i uciekłam
- Co się ze mną dzieje...?! - krzyknęłam uciekając

Koran

Wkurzyłem się. Dogoniłem ją, zagrodziłem jej drogę. Nie miała gdzie uciekać.
-Nefra, O co ci chodzi?! - wysapałem zdenerwowany - powiesz mi, czy nie? - zadałem pytanie. jednak Nefra nie miała wyboru, dałem jej do zrozumienia, że musi mi powiedzieć, co sie jej stało.

Nefra

Usiadła i spuściła łeb
- Coś się ze mną dzieje... nie wiem co... - powiedziałam

Koran

- jak to nie wiesz?.... Na pewno wiesz, powiedz, dlaczego się z tobą dzieją te dziwne rzeczy? ... Na pewno musi być jakiś powód. - dodał po chwili.

Koran

- jak to nie wiesz?.... Na pewno wiesz, powiedz, dlaczego się z tobą dzieją te dziwne rzeczy? ... Na pewno musi być jakiś powód. - dodał po chwili.

Koran

- jak to nie wiesz?.... Na pewno wiesz, powiedz, dlaczego się z tobą dzieją te dziwne rzeczy? ... Na pewno musi być jakiś powód. - dodał po chwili.

Nefra

<dostałam napadu tgz. chisterii>

- Wiesz jaki jest tego powód?! Zakochałam się w tobie!, ale Ty i tak nigdy nie będziesz mój! rozumiesz! nigdy!!! - krzyknęłam
- Przepraszam... - powiedziałam i spuściłam łepek
- Nawet nie wiem dlaczego ja to wszystko mówię, nie umiem zapanowac nad tym... - powiedziałam spokojnie

Koran

Westchnąłem.
- Nefro, to nie jest takie łatwe. Jestem pewny, że mnie nie kochasz, być może bardzo mnie lubisz, może ci sie podobam, ale to nic więcej, zobaczysz, jeszcze poznasz swoją drugą połówkę i wtedy zacznie się prawdziwa miłość. Ja też myślałem, że jestem do niczego, że nikt mnie nie kocha, że jestem niepotrzebny, dopóki nie spotkałem Kiry. ... - Na chwilę się zamyślił.
- Masz rację, będę ją kochał zawsze, do końca życia, ale mogę zaproponować ci przyjaźń, miłość również, ale braterską, teraz całe moje serce, całą moją partneską miłość oddałem Kirze, ale reszta mojego serca jest otwarta na innych. - uśmiechną się i odsunął - jeśli chcesz, możesz odejść - dodał.

PS.
ja już muszę uciekać, pa ;)

Nefra

To nie takie łatwe... ja jesem pewna że Cię kocham... - powiedziałąm i się popłakał
- Wszystkim tylko psuję życie! po co ja to wszystko Ci mówię?! - warknęłam na siebie

Koran

- Dobrze, że mi powiedziałaś - odparłem po chwili - Nefro, ja już sam nie wiem, co mam myśleć, jestem pewien jednej rzeczy, że swoje serce oddałem Kirze - przepraszam - powiedział - proszę, nie rób nic głupiego - dodał cichym głosem.

Nefra

Nie wiem czy potrafię się opanować... - powiedziała

Koran

Potrafisz - odrzekł z pobłażliwym uśmiechem .

Nefra

To nie jest taki łatwe... - powiedziała

Koran

- Wiem, ale wierze, że sobie z tym poradzisz i jestem pewien, że w końcu spotkasz jakiegoś wilka, który pokocha cię z całego serca - powiedział poważnie.

Nefra

Wątpie... - powiedziała zrezygnowana

Koran

- Z takim podejściem rzeczywiście ci sie nie uda - musisz zacząć w siebie wierzyć, ufać, że kiedyś znajdziesz prawdziwą i odwzajemniona miłość ....

Kira

Przyszłam wolnym krokiem. Od paru dni nie miałam kontaktu z żadnym wilkiem. Położyłam się koło drzewa. Westchnęłam.