Zimny Wodospad...

Flame

Kątem oka spojrzał na Dasty. Uśmiechnął się lekko. Wciąż spokojnie leżał przysłuchując się rozmowie szczeniąt.

Yasmin

- Nowy w naszej krainie? - bardziej stwierdziła niż spytała i spojrzała na jego orginalne futro - Bardzo fajny styl. Podasz mi numer do swojego stylisty? - oczywiście żartowała z tym drugim. Miała wyborny humor.

Dasty

Spojrzała na nieznanego jej wilka o różowym futrze. - Hmm...matka natura chyba trochę przesadza. - zaśmiała się w myslach. Jej nastawienie było oczywiście pozytywne. Machnęła ogonem zabierając go z znad wody i chlapnęła przypadkowo Briana. Nic sobie z tego nie zrobiła.

Riven

Tak nowy-stanął dumnie i spojrzał na nią.
Zaczął się rozglądac.W pewnej chwili zauważył nieznajomego mu wilka i inną wilczyce.Pomyślał-a co mi tam-Przeprosił na chwilę Yasmin i schował się w zaroślach.Niezauważnony skradał się do wilka.Gdy dotarł do niego,wyskoczył i krzyknął-Siemasz,jestem Riven!

Yasmin

Parsknęła na niego i skoczyła na gałąź nad sobą układając się tam machała energicznie ogonem co sprawiało, że gałąź się bujała w górę i w dół. - Yasmin - rzuciła krótko do nieznajomych.

Flame

- A ja Brian. - mruknął do szczeniaka. Machnął ogonem i spojrzał na wilczycę. Uśmiechnął się szelmowsko. Po chwili jego wzrok powędrował ku Yasmin. - Witam młodą damę.

Dasty

No jak już kółko integracyjne to wypadałoby żeby i ona się przedstawiła. - Dasty. - mruknęła i położyła się na kamieniu obserwując całą trójkę.

Riven

Hm...-Myśli.
Ale ty masz kolor futra-powiedział do wilka,wiesz..mnie się podoba-Mruknął.
Spojrzał na siebie i rzekł-nie to co ja.
Zapytał-mam mówić Brian czy pan?-spojrzał na niego.

Flame

- Mów jak chcesz, bardziej by mi naprzykład pasowało wujku czy coś. Ty też masz fajne futro. - zaśmiał się i rozczochrał szczenięciu czarną grzywkę. Przerzucił wzrok na Dasty. - Miło mi panią poznać. - dodał.

Dasty

- No proszę...jakie wzięcie masz u szczeniaków. - zaśmiała się wyraźnie rozbawiona zainteresowaniem szczeniaka Brianem. Zastrzygła uchem i uniosła wzrok na niebo. Zrywał się delikatny wiatr. - Mi również miło poznać. - dodała lustrując go uważnym spojrzeniem.

Flame

Również wilk za wzrokiem wilczycy podniósł łeb ku górze. - Będzie padać. - skwitował cicho. Machnął spokojnie ogonem patrząc na szczenię na drzewie.

Riven

Spojrzał na niego z wielkim podziwem-dobrze wujku-powiedział szczerząc się.
Usiadł i parę razy spojrzał na wilczycę,ale za każdym razem jego wzrok wracał na Brian'a.

Flame

- Kiedyś zwano mnie Flame. Byłem największym łamaczem serc w tej krainie. Moja historia jest długa, ciekawa i pełna zadziwiających zwrotów akcji... - powiedział ściszonym, tajemniczym głosem.

Dasty

- Mnie to tam pasuję. - odrzekła spokojnie. Ona kochała deszcz, burze i silny wiatr. Zaciągnęła się powietrzem a wiatr rozwiewał jej futro. Zamyśliła się na moment a jej błękitne ślepia zabłyszczały w pół mroku. - Łamacz serc...- powtórzyła i wybuchła śmiechem.

Riven

Uważnie słuchał go.-a ja jestem mało co myślącym szczeniakiem,więc zawsze zastanawiałem się czemu matka natura dała mi tylko miejsce na mózg,no ale niedawno domyśliłem się że jednak ten mózg musi tam być-przekręcił łebek w prawo.

Flame

- Cicho Dasty! Psujesz nastrój. - mruknął powtrzymując śmiech. - Jak odgadłeś, że masz mózg? - zapytał przekręcając łebek w ten sam sposób co szczeniak.

Dasty

- Ok, ok już milczę. - odrzekła tłumiąc śmiech, nie będzie im przeszkadzać.
Chciała o coś spytać szczeniaka, ale widząc jego fascynację Brianem ruszyła w stronę drzewa zgrabnym krokiem i dalej od nich położyła się pod nim krzyżując łapy.

Riven

Siedziałem i myślałem,aż w końcu doszło do mnie że ja myślę!więc muszę mieć mózg.-uśmiechnął się z dumą.Ale domyślenie się trwało bardzo długo.Nigdy nie umiałem dojść do tego czy go mam,aż pewnego dnia,nic nie robiłem a myślałem i doszło do mnie!-przekręcił łebek jeszcze raz,patrząc na niego.

Flame

Machnął mu ogonem przed pyszczkiem. - No nie wiarygodne! A wiesz, że ja też kiedyś szukałem swojego mózgu? Dopiero jak się uderzyłem w głowę i mi wypłynął, to wiedziałem, że go mam.

Riven

Spojrzał na niego z większym podziwem.-wo...-wymówił podekscytowany.
Ja swojego mózgu szukałem na przykład pod kamieniami,liśćmi...
Ale nigdy nie wpadłem na pomysł żeby się puknąć!-powiedział wesoło.
I nigdy też nie miałem rodziny,żeby zapytać gdzie on może być...-rzekł.