Zimny Wodospad...

Kira

Kircia postanowiła wyjść ze swej pieczary i pozwiedzać nieco teren.
Cóż, nic szczególnego nie robiła, bo i po co. Ot, dreptała z miejsca na miejsce w celu... Znalezienia celu.
Rzuciła na obecnych krótkie spojrzenie, którego bynajmniej nie zdążyli na sobie poczuć. Wykorzystując nadchodzący półmrok, przeszła do postawy półleżącej w sporej odległości od skaczącej gromadki. Miło by było, gdyby nikt jej nie zauważył.
Wybełkotała coś w akcie totalnego rozleniwienia. Cichy napad kaszlu.

Flame

- Też nie miałem rodziny, więc też nie miałem kogo spytać. Znam to niemiłe uczucie. Ale musisz mi obiecać, że się nie będziesz specjalnie pukał w łebek, żeby zobaczyć czy masz mózg. Dobra? - powiedział lekko przerażony wizją szczeniaka z rowalonym łbem xD.

Riven

Przemyślał i powiedział-Dobrze,obiecuję.
Myślał przez chwilę-może żeby zobaczyć czy aby na pewno go mam,dam sobie rozwalić przez kogoś łebek?-Uśmiechnął się.
Lepiej nie-stwierdził.Ale to nie to co puknięcie się!-mruknął do siebie po cichu.

Flame

- To zrobimy inaczej. Położę Ci łapę na głowie i spróbuję wyczuć czy masz mózg, okej? - zapytał z uśmiechem.

Riven

Okej-powiedział z radością.
Patrzy co zrobi wilk.Nie może się doczekać na wieść która będzie świadczyła o tym czy jednak go ma.

Flame

Jednął z różwych łap położył na łebku szczeniaka. Po dłuższej chwili mruczenia z zamkniętymi oczami rzekł: - Śmiem twierdzić, że Twój mózg istnieje i działa.

Riven

A jednak!Działa!!-Jest uradowany.
Myśli-ale coś jest mało używany...-kiwnął łebkiem.
Z radości z nowiny,podszedł do wilka i wtulił się w jego sierść,mówiąc cicho-dziękuję za pomoc w odgadnięciu tej mózgowej zagadki.

Flame

- Nie ma sprawy. - uśmiechnął się i przytulił szczeniaka. - Im szybciej będziesz rósł, tym lepiej będziesz go używał. - dodał.

Riven

W swoich myślach powiedział-i za radę też dziękuję.
Nigdy nie był tulony przez innego i jakiegokolwiek wilka,zawsze był odrzucany,dlatego też uszczęśliwiło go to,że Brian go przytulił.

Flame

- No mały, nie jesteś przypadkiem głodny? - zapytał spokojnie otulając wilczka ogonem. Wszak robiło się już trochę zimno.

Kira

- Różowy Flam, wersja instynkt macierzyński? - zarechotała pod nosem swoim jakże charakterystycznym, psychopatycznym śmiechem. Cóż, dalszą karierę owego wilka przewidziała jako wiecznego łamacza serc niewieścich i niepoprawnego casanovę. A tu taka niespodzianka! Z cieniem rozbawienia obserwowała... Znajomego. Ten jego kolor sierści... Dziwnie przyciągał.

Riven

-Wiesz,głodny to ja jestem cały czas.Nie mam mamy,więc nie ma kto się mną zajmować-spuścił łebek.
-Już od paru dni nie sypiam,błąkam się i marznę.-rzekł spokojnym głosikiem.

Flame

Wyczuł samicę xDD. - Oj Kira, moja wieczna miłości, wyłoń sięz ciemności i stań tu przede mną! - powiedział z uśmiechem. Skoczył w krzaki i przyniósł małemu zająca. - Masz, jedź. - dodał krótko obserwując otoczenie.

Riven

Spojrzał parę razy na zająca i zapytał -czy,czy to jest jadalne?
Nie chciał uwierzyć,że można go zjeść,w końcu był szczeniakiem,który nie jest nauczony co się je,jak się zachowywać i co to znaczy być wilkiem.

Kira

Zapanowała dziwna cisza po słowach różowookiego. Chłód wręcz przenikał na wskroś~
- NIE. - lakoniczna odpowiedź, jakże odpychająca i oschła. xD
Ogniste oczęta Kiry nie spuszczały wzroku z wilka na przeciwka. A nuż by się rzucił?

Donn

Na tym terenie pojawił się duży czarny wilk, rozejrzał się spoglądając po wilkach. Obecność alfy go nie wzruszyła. Położył się w samotności w cieniu pod skałą wodospadu. Oblizał masywne kły z krwi swej ofiary, która jeszcze kilka minut temu zapewne nie spodziewała się, że tak skończy. Jego nie zwykłe dwukolorowe ślepia migotały w blasku księżyca, który już był na niebie.

Volire

Przyszłam w to pamiętne miejsce. Usiadłam w miejscu, w którym niegdyś siedziałam i podniosłam się dumnie. Moje oczy wędrowały od góry wodospadu do dołu. W moich oczach stała ta cała sytuacja, zdarzenie, sen?

Riven

Zaczął skakać przed zającem wołając-Ja Riven powołuję Cię do życia!Ożyj!Wstań!
No co zajączku nie chcesz żyć?!-zapytał nieżywego zająca,gdy widział,ze nic się nie dzieje.

Volire

Odwróciłam gwałtownie głowę. Owinęłam ogon wokół łap, patrząc na jego wyczyny. Westchnęłam, przewracając oczami.

Donn

Spojrzał na szczeniaka i kłapnął kłami - Podejdź tu! - zmrużył ślepia i zerknął na siostrę machając ogonem na boki. Rodzina. Dawno zapomniana.