Zimny Wodospad...

Whitewind

-Chyba nie...Na szczęście - odpowiedziała Lunie. Po czym delikatnie polizała ją w policzek.

Centino

Leżał spokojnie lecz cały czas nasłuchiwał,oczu nie miał zamiaru otworzyć,zdał się tylko i wyłącznie na zmysł słuchu.Rozmyślał nad tym co się przed chwilą stało.

Dante · Gość

Położył się przy pniu drzewa. Ułożył pysk na ziemi, ukrywając go pod przednimi łapami. Zacisnął powieki, jakby sama obecność Centina sprawiała mu ogromny ból. - "Niech on stąd pójdzie..." - myślał. Nie wiedział, jak długo jeszcze będzie nad sobą panować.

Whitewind

Widziała niepokój Dante jednak nie chciała go jeszcze bardziej rozdrażniać. Starała się nie patrzeć na niego. - Gdybyś chciała zejść na dół powiedz mi Luno - Zwróciła się do swojej małej przyjaciółki.

Luna

Luna popatrzyła na Whitewind. Zaczęło jej być niewygodnie na drzewie. Cóż, chyba nie polubi siedzenia na gałęziach. nie wytrzymała i zeskoczyła. Wyglądowała tuż przy ogonie jednego z wilków. Zamiast przeprosić popatrzyła na niego dziwnie.

Dante · Gość

Dante uniósł głowę, kierując wzrok na wodospad. Wciąż machał ogonem tak energicznie, że niemal obijał go o boki własnego ciała. Wilk wsłuchiwał się w szum spadającej wody, zawsze koiło to jego nerwy.

Whitewind

Chyba zrozumiała że Lunie jest tu niewygodnie, więc nie pytała się jej dlaczego ucieka. Spojrzała na każdego z obecnych tu wilków po kolei, a potem zamknęła oczy chcąc sobie to wszystko poukładać.

Dante · Gość

Spojrzał przelotnie na wilczyce, które zeskoczyły z drzewa i z powrotem przeniósł wzrok na wodospad, wzdychając głęboko. Powoli opuszczały go te negatywne emocje. Nie patrzył na Centina, nie słyszał jego głosu... to pomogło mu się nieco uspokoić.

Luna

-gdy byłeś młodszy byłes czarny- powiedziała Luna nie wiadomo do kogo. Ale patrzyła na Dantego. Nad czymś się zastanawiała.

Dante · Gość

Spojrzał na małą wilczycę o białej sierści. - Owszem, byłem - rzekł już zwyczajnym dla niego, spokojnym tonem głosu. - Nie pamiętasz mnie? Kiedyś rozmawialiśmy.

Luna

-Wiedziałam- podskoczyła z radości- Od samego początku myślałam, ze skądś cię znam!!! Jestem prawie jak detektyw- skakała wkoło smiejąc się.

Dante · Gość

Zaśmiał się. - Brawo - powiedział. Ta króciutka rozmowa z wesołym szczeniakiem zdecydowanie poprawiła mu humor.

Whitewind

Uśmiechnęła się w duchu widząc skaczącą Lunę. Zeskoczyła z drzewa i cicho powiedziała - Cześć Luno ... i Dante. - Po tych słowach zniknęła w zaroślach.

Dante · Gość

Na pożegnanie skinął łbem wilczycy. Położył się przy pniu drzewa i jeszcze raz odetchnął z ulgą. Wciąż nie mógł przestać myśleć o ojcu. Dlaczego on wrócił?

Luna

-Kto to był ten wilka? Ten, na kórego warczałeś?- spytała Luna patrząc na Dantego i trochę się niecierpliwiąc.

Dante · Gość

Nim się odezwał znów ciężko westchnął, z powrotem przenosząc wzrok z wodospadu na małą. - To był mój... ojciec - odpowiedział i uśmiechnął się gorzko. To ostatnie słowo z trudem przeszło mu przez gardło.

Luna

-Chyba go nie lubisz...- stwierdziła.- Nie będę sie dopytywać o szczegóły.
Usiadła i zaczęła patrzeć się na wodospad. Pierwszy raz w życiu powstrzymała się od zadania kolejnego pytania. Była z siebie dumna.

Dante · Gość

- Jak chcesz... - odpowiedział i uśmiechnął się szczerze. Złość przeszła Dantemu i był już pewien, że dopóki nie będzie zmuszony słuchać głosu Centina, uda mu się ten spokój zachować.

Heather

Nad wodospad przyszła Heather z głowa zadartą do góry. Obserwowała gwiazdy. Kiedy drzewo zasłoniło jej niebo spojrzała przed siebie. Zobaczyła dwa wilki. Przywitała się- Cześć.- Przy czym posłała obojgu ciepłe uśmiechy.

Luna

-Cześć- krzyknęła Luna do wilczycy. -Co u ciebie?- spytała Luna podbiegając do nowoprzybyłej. Już z nią rozmawiała.