Zimny Wodospad...

Alexy

Wzruszyła barkami - Może. - powiedziała i kątem oka obserwowała wilczycę jak zwykle nieufnie i wrogo.

Visse

Wkroczył wolnym, acz pewnym krokiem. Rozglądał się na boki. Spostrzegł, że w tym miejscu znowuż nikogo nie zna. Mało rozgarnięty "w terenie". Cicho podszedł do wody, aby zanurzyć w niej łapy. Dało mu to wielką ulgę i pozwoliło mu się odprężyć.

Kaed'rin van Regis

Siemaneczko wilczaki! Wydarłą się na całą japę Krejzi ze swoim starym humorem.
Zasalutowała i wkroczyła wesoło na tereny wodospadu.

Visse

Spojrzał na wilczycę o ogórkowych odcieniach. Jego uwagę przyciągnęło jej poczucie humoru. Wpadł na genialny pomysł, żeby się przywitać. Wyjął łapy z wody i podszedł do niej. - Siemasz, jestem Visse.

Kaed'rin van Regis

Salut! Przywitała się wesoło i wskoczyła na lód od wodospadu. Zaczęła się ślizgać, naturalnie.

Visse

Zdziwił się, że ta nie raczyła mu wyjawić swojego imienia. Westchnął głęboko. Miał nadzieję, że lód szybko nie pęknie pod jej ciężarem. xd

Kaed'rin van Regis

Zaczęło coś pękać.
Więc waderka zgrabnie zeskoczyła z lodu na ląd. No i wrzuciła na lód Visse. Co było łatwe do przewidzenia... >D

Visse

Zachwiał się, woda i zamarznięty lód dały nie lada mieszankę niebezpieczeństwa. Jego łapy zaczęły się nieco rozjeżdżać. Wbił z nadzieją pazury w lód dramatycznie próbując się jakoś utrzymać.

Volire

Oczy błysnęły w ciemnościach drzew. Dumnym krokiem wkroczyłam nad kolejny wodospad. Usiadłam pod jednym z drzew, lustrując wzrokiem okolicę. Nie zważając na nic zaczęłam czyścić futerko.

Whitewind

Idalia

Hekate, poczuwszy zapachy kolejnych wilków, uniosła głowę i postawiła uszy na sztorc, wsłuchując się we wszelkie odgłosy. Nad wodospadem robiło się coraz bardziej tłoczno.

Visse

Wpadł z hukiem do wody. Po kręgosłupie przeszedł mu zimny dreszcz. Był w płeni świadomy, że powinien wyjść szybko z wody, lecz wydawało mu się że ląd jest bardzo daleko. Zamknął ślepia, do których wleciał jakiś piasek.

Alexy

Rozejrzała się wokół z niesmakiem i potraktowała chłodnym spojrzeniem nowe wilki. Nie przepadała za tłokiem.

Kaed'rin van Regis

[Ale monotonność. xdd Wszyscy to samo. A za to ja będę oryginalna. >P]
No... Nareszcie jakiś tłoczek., pomyślała morderczo Krejzi i natychmiast zarzuciła swój szalik, aby pomóc Visse.
Pierwsza próba znajomości za tobą, będziesz musiał się przyzwyczaić. Zaśmiała się morderczo i wyciągnęła Vissa na brzeg. Poleciała po jakiegoś królika i podstawiła go mu pod nos.

Visse

- Dzięki. - jęknął zimno, szczęka mu się trzęsła. Wiadomo, tak długo przebywać w mroźnej wodzie.. Wywrócił oczami, ale skusił się na zająca. Wbił w niego zęby odrywając pokaźny kawałek mięsa.

Kaed'rin van Regis

Pacnęła go w plecy na rozgrzanie.
Rozchmurz się! Uśmiechnęła się wesoło, kryjąc swoją samotność.
Westchnęła.

Visse

Uśmiechnął się ledwo dostrzegalnie. Nigdy bowiem nie spotkał tak szalonej wilczycy. Kiedy ta pacnęła go w plecy, odczuł miłe ciepło rozchodzące się po ciele. Siknął jej łbem, żeby podziękować. Wyciągnął do niej łapę i pchnął leciutko.

Kaed'rin van Regis

Nawet nie drgnęła. Stwierdziła, że wilk stracił swoje źródło mocy. xD
Nuda... Ziewnęła.

Visse

Oblizał pysk z pozostałości mięsa. Wstał resztkami sił. Trącił ją nosem z całej siły, przesuwając o kawałek. xD

Kaed'rin van Regis

Wyciągnęła z niego drugą tęczową owcę i ją pożarła.
Pyycha! Poczuła jej tyłek przesuwa się po ziemi, wywołując reakcję chemiczną... PFFF!
Wadera pociągnęła nosem i zaczęła kaszleć od smrodu. xDDD