Zimny Wodospad...

Balaa

Wilczyca uśmiechneła sie do Ryemi swoim promiennym uśmiechem.

Ryemi

A ona odpoweidziała tym samym. Wskoczyła do wody; sięgała jej do brzucha. Podeszła do Bali:
-Ceść! Jak sie masz?-spytała otrzepując się z wody.

Balaa

-Wspaniale!
Odrzekła wilczyca schylając łebek w strone malca.
-A ty Ryemi.Jak się masz?

Ryemi

-Aaa...nawet nieźle. Ale woda trochę zimna. Orany, gadamy jak staruchy! Może pogadajmy o czymś istotynyn, jak...W jakiej watasze jesteś?-rzuciła zadziornie.

Balaa

-Hmm...Na razie w żadnej.
Odparła wilczyca smutno spuszczając łebek.

Ryemi

-Ja chciałabym zostań samotnikiem...widzisz, trudno się przyznać, ale jestem samolubna. W starej watasze zawsze wszystko chciałam robić sama, a oni tylko razem. Więc ucikła i znalazłam sie tutaj. Ale jako młody wilk musze mieć watahę, samej nie wiadomo co by mi sie mogło stać... Jak będę starsza, opuszczę watahę i zostanę smatnikiem-Ryemi zawze miała takie przedsiębiorcze myśli.
-A ty jakie masz plany na przyszłość?

Balaa

-Nie mam planów i tak cału czas moje plany się zmieńaja.
Posłała Ryemi uśmiech elfa,i pogłaskała ją łapą po grzbiecie.

Reneesme

Wypadła głośno z krzaków. Hym, właściwie się wykulała.. Szybko wstała i otrzepała się gwałtownie, zaczęła krążyć sobie za swoim ogonem chichocząc przy tym jak szalony naukowiec, który właśnie wynalazł coś niegodziwego. Nie zauważyła innych wilków, z resztą jak to ona. Jej jaszczurzy, niebieski język zwisał jej z pyska, a niesforna grzywka zasłaniała mocno żółte, dzikie ślepia. Giętka, chuda sylwetka skakała po miękkiej glebie z jednego miejsca na drugie.

Arakael

Wszedł na niewielką polankę pod wodospadem jak zwykle z uśmiechem od ucha do ucha, zobaczył dużą ważkę za którą pobiegł aż na olbrzymią skałę, z której na wyciągnięcie "łapy" mógł dotknąć wody spadającej z góry. Położył się na plecach i patrzył w niebo...

Balaa

Odsuneła się od Ryemi i wygodnie położyła się spoglądając na wodospad.

Arakael

Machał łapkami leżąc na plecach jak dziecko ^^

Reneesme

Zauważyła jakiś dziwny owad latający koło jej nosa. Usiadł na końcu jej pyska. Zrobiła zeza by przyglądnąć się nieproszonemu gościu.. Hym wyglądało to dość dziwacznie. Potrząsnęła łbem, a owad odleciał gdzieś w górę, z braku laku zaczęła go więc gonić. W suie nie wiadomo czy owy skrzydlaty "ktoś" wogóle istniał, gdyż dla innych mógł wydać się niewidzialny. Zaczęła skakać i wymachiwać łapai w powietrzu łapiąc swą "zdobycz".. Powędrowała gdzieś, nie wiadomo gdzieś i nagle poczuła pod łapami coś miękkiego. Okazało się, że to był jakiś wilk, któremu włąśnie podeptała ogon. Spojrzała w dół i ujrzała samca. Stanęła jak wryta na dwóch łapach i patrzyła swyi wielkimi gałami na niego jak na ducha.

Yumi

Zza krzaków wyłoniła się w sylwetka wilczycy, a za nią podążał ogon oraz jego 6 braci oO xdd
Wyszła i rozejrzała się po okolicy. Spojrzała na białą wilczycę z niebieskim językiem. Potem zauważyła swojego znajomego-Arkiego.
-Witaj! - Krzyknęła do niego. I podeszła bliżej

Balaa

Wilczyca przez krótką chwile hihotała na widok wilka wierzgającego łapami .
Ale potem jej wzrok padł na wodospad i znowy przyglądała się spływającej na dno wodzie.

Yumi

Spojrzała znów na białą wilczycę. Uśmiechnęła się szeroko. I powstrzymywała się od śmiechu... Aż w końcu powiedziała.
-Cześć. :D

Arakael

- Auaaaaaaaaaaa!!! Krzyknął z bólu i pobiegł do przodu jak wystrzelony z procy, i sturlał się z kamienia prosto do wody. Wynurzył się i otrzepał z wody, usłyszał witającą go Yumi
- o, Cześć Yumi! Powiedział, wyszedł z wody i otrzepał się ochlapując wszystkie wilki wodą.

Reneesme

Kiedy wilk zerwał się z miejsca, dany ogon wyślizgnął się spod łap Sat, a tym samym wylądowała ona na ziemi. Walnęła o nią tak, że pysk leżał płasko na ziemi, a reszta ciała została w górze (jak w kreskówkach ^^). Nad głową poczęły krążyć jej złote gwiazdki, a ona chichotała do siebie głupwo.

Arakael

Spojrzał na białą niebieskoozorą wilczycę i podbiegł do niej.
- Nic ci nie jest??? Zapytał

Reneesme

Nie ruszyła się z dziwacznej pozycji "pieska w misce żarcia", jednak jej szalone, żółte ślepia powędrowały na wyraz pyska wilka. - Eee.. widzę podwójnie tylko.. se nie.. eee nie, nic.. - wymamrotała jakieś głupotki i wywiesiła jęzor spowrotem na wierzch. Jej chudy ogon machał tylko grzywiastą końcówką.

Arakael

- No dobraaaa......Powiedział i poszedł z powrotem na skałę i znów położył się na plecach oglądając niebo i co jakiś czas wesoło machając łapkami