Zimny Wodospad...

Idalia

Wstała i ruszyła, przysłuchując się krokom Yumi. W głębi duszy miała nadzieję, że już niedługo, kiedy będzie podążać za kimś, nie będzie musiała wytężać słuchu.

ZT

Britney

A ona siedziała jak siedziała, gapiąc się na wodospad i nawet nie patrząc na to, co dzieje się dookoła niej. Rozmarzyła się... Tak, robiła to coraz częściej. Jednak wszystko co piękne ma swój koniec. Otrzepała się z otępienia, kiedy już nikogo nie było. Westchnęła zwieszając łeb. - Zawsze zajmuję się tym czym nie powinnam... - Wyszeptała. Podniosła się z ociąganiem i odwróciła w stronę krzaków. Powoli ruszyła do przodu z opuszczonym łebkiem. Zastanawiała się, gdzie zapodział się jej przyjaciel - Helios. Małymi choć pewnymi kroczkiem wyszła z tego terenu, zamyślona. Oh, gdyby go teraz spotkała! Wyściskała by go jak najmocniej i być może ucałowała. Stęskniła się, jak każdy szczeniak. Po chwili nawet nie było słychać tupotu jej gipsu.

Luckie

Skoro kilka wilków już tutaj było to i jej nie powinno tutaj zabraknąć, nieprawdaż ?
Toteż powolnym krokiem wyszła zza krzewów, jednej z dzikich róż tutaj rosnących.
Oczywiście nie odczuwała nawet najdrobniejszego ukłucia, w końcu futro też po coś jest. [xD]

Helmi

Mała wilczyca o tęczowych uszach i niebieskiej grzywce wbiegła na teren wodospadu tanecznym wręcz krokiem. Przystanęła na chwilkę i rozejrzała się po okolicy. Wiosna! Nareszcie wiosna!

Reneesme

Ku zdziwnieu innych .. nie utopiła się. Na przekór tym, którzy chcieli by to zobaczyć. O tak była z pewnością szaloną "miłośniczką mocniejszych wrażeń", co mogło nie być zbyt bezpieczne. Ale cóż, raz się żyję. Już dawno wyszła z wody ale opadła nieco z sił i ułożyła się nie zbyt świadomie za taflą wodospadu, dlatego ogła być niewidoczna. Wkońcu ockneła się po pewnym czasie, znów w pełni sił do dalszej, dzikiej zabawy. Nagle wcisła łeb między strugi wody i patrzyła swymi szalonymi oczętami na obecnych.

Luckie

Kilkakrotnie spoglądała w stronę przybyłego szczenięcia. Zastrzygła uszami. Kąciki jej pyska uniosły się ku górze widząc zabawę Sats.

Helmi

W podskokach podbiegła do wodospadu. Usiadła przy brzegu i pochyliła się nad wodą, żeby zaczerpnąć kilka łyków. Wręcz rozpierała ją energia.

Luckie

Tak, Luck. chyba nie posiadała dzisiaj dobrego humoru, choć ?
Kilka razy machnęła ogonem. Usiadła obok krzewu z zza którego się pojawiła i obserwowała dalsze poczynania obu wilczyc.

Reneesme

O tak idealny oment na trochu zabawy. Spojrzała szyderczo na szczeniaka przy wodzie. Po chwili już zniknęła z wody. Wyskoczyła gwałtownie zza skał i popchnęła szczeniaka tak, by wpadł do chłodnej substancji. Manewr ten był całkowicie nieprzewidaywalny.. o tak Sat taka była. Zaczęła zanosić się jak szalona od śmiechu przewracając się na grzbiet i kulając po glebie jak małe dziecko.. Crazy.

Helmi

- Hii...? - zdążyła tylko pisnąć z zaskoczeniem, zanim wpadła do wody. Wyskoczyła z niej jak oparzona - zimno! Nie otrzepując się nawet z wody, od razu podbiegła do wilczycy i rzuciła się na jej ogon, wbijając w niego małe ząbki.

Luckie

Mruczała a za razem śmiała się z tego wydarzenia pod nosem. Jednak robiła to cicho by nie zwracać na siebie większej uwagi obu wader tutaj przesiadujących.

Reneesme

Jej cienki, dziwaczny ogon uniusł się w górę. Była bardzo silna, lecz nawet ona o tym nie wiedziała. Rzadko używała siły do walki, a właściwie daaawno już z nikim nie walczyła. Nie zdawała sobie więc sprawy ze swych zdolności, nawet nie zwracała na to większej uwagi. Tak więc ogon poszybował w górę, a drobne ciało szczeniaka razem z nim. Sat leżała nadal na glebie histerycznie zanosząc się od śmiechu. Była nie lada wariatką, znaną tu jako "nawiedzona"..

Helmi

Helmi wciąż trzymała się ogona wilczycy. Żeby mocniej się go złapać, objęła go dodatkowo przednimi łapkami i wbiła w niego pazurki. Podobało jej się to śmiganie w powietrzu.

Getsu

Getsu przyszedł i zaczął się rozglądać po terenie. szukał jakiegoś kamienia, na którym on by się zmieścił. Wkrótce znalazł więc się położył. Patrzał cały czas na trawę i usnął.

Reneesme

-Yaaaaah! Lotnik , lotnik. ty ry ry ry raaa! - zaczęła nucić i śpiewać jakieś głupoty pod nosem wciąż się śmiejąc. Machała ogonem , a mała wilczyca coraz bardziej zataczała kółka w powietrzu. Sat zmrużyła oczy i złapałą się za brzuch przednimi łapami, leżąc wciąż na grzbiecie.

Po dłuższym czasie zabawy z bachorami złapała się za brzuch, a mina jej jakby spłowiała.. Odetchneła ciężko, i postawiła młodą na ziemi po czym szybko zniknęła.

Helmi

Helmi usiadła na ziemi, a uszy smętnie jej oklapły. Znowu została sama. A z tą dziwaczną wilczycą była taka fajna zabawa... Mała wróciła do wodospadu.

Riven

Przybiegł tutaj truchtem . Rozejrzał się w koło . To Przecież tutaj poznał swoich pierwszych przyjaciół . Westchnął , usiadł i czekał z wielką nadzieją , że ktoś przyjdzie .

Katie

Agashar biegnąc przed siebie nagle zobaczył wilk siedzącego i czekającego na coś lub na kogoś więc postanowił podejść,i zaprzyjaźnić się z nieznajomym.
Zapytał:
-Jak się nazywasz-i przedstawił sie wilkowi .

Riven

Otrzepał się z transu zamyślenia , kiedy usłyszał słowa nieznajomego .
- Pochwalony ! - Krzyknął . - Jestem , Stworzeniem , które zwie się Riven - odpowiedział , szeroko się uśmiechając , a potem przyjrzał się wilkowi .

Katie

Agashar uśmiechając się do wilka zaciekawiony spytał:
-na co lub na kogo tutaj czekasz.