Zimny Wodospad...

Riven

Zrobił śmieszną minę . - Na .. - zaczął . - Ciebie ! - dokończył uśmiechając się .
- A ty co tu robisz ? - zapytał . - I skąd wiesz , że czekam na Ciebie ? - wybuchł śmiechem i machnął raz ogonem , nastawiając uszy .
W pewnym momencie usłyszał wycie wilka , - Ym , muszę iść , kiedy indziej pogadamy - szybko wypowiedział i myknął . Nawet nie było wiadomo kiedy , a odszedł z tego miejsca .

Torak

Will wleciał nad wodospad ze skrzekiem stanoł na samej górze wodospadu.Zeskoczyłem z niego pomagając zejść Sherii-Jesteśmy-powiedziałem do wadery z uśmiechem na pysku.

Sherii

- Transport niczego sobie - powiedziała i spojrzała na Toraka, potem Willa, a na końcu jej oczy spojrzały na otaczające ją miejsce.
- Całkiem ładnie - wyraziła swoją jakże skromną opinię. Jeszcze raz powędrowała wzrokiem po szumiącym wodospadzie, nie wielkim rozlewisku, które wydawało się dość płytkie na końcu jej ślepia spojrzały na kamienisty brzeg i szumiące na wietrze ogromne drzewo. Przybliżyła się do brzegu, zaczerpnęła świeżego, wilgotnego powietrza i schyliła łeb żeby się napić. Woda była zimna, więc na zaspokojenie pragnienia Sherii potrzebowała tylko kilku nie wielkich łyków.
- Woda jest chyba zbyt zimna na kąpiel, a poza tym jest tu strasznie płytko - powiedziała. Weszła do wody, przemierzyła kilka kroków i znalazła się na środku rozlewiska Zimnego Wodospadu. Usiadła w wodzie i patrzyła w stronę wilka i feniksa.

Torak

Wskoczyłem do wody ale na dwie łapy-No masz racje jest zbyt płytko no ale woda niejest znów taka zimna-powiedziałem z uśmiechem.Mi nieprzeszkadzało zimno bo byłem typem wilka górskiego.

Sherii

Ja tam wolę ciepłą wodę, no ewentualnie chłodną, ale ta przecież jest zimna jak lód - powiedziała. Wstała podeszła bliżej wilka i zaczęła go chlapać zimną wodą.
- Jak tak bardzo odpowiada Ci temperatura tej wody to masz! - krzyknęła i zaczęła z zapałem machać łapą w celu ochlapania Toraka jeszcze bardziej. Uskoczyła w bok na bezpieczną odległość i nawet nie wiedziała kiedy znalazła się na kamienistym brzegu rozlewiska.
- Toruś wyglądasz jak zmokła kura. Czyżby zabrakło Ci w odpowiedniej chwili parasola? - zapytała i zaczęła się śmiać z wyglądu swojego kompana.

Torak

Spojżałem na wilczycę-Dzięki przydało mi się ożeźwienie-powiedziałem z uśmiechem,podbiegłem do towarzyszki i zaczołem chlapać ją moim ogonem tak mocno do puki nie była tak jak ja,doskoczyłem do Feniksa który odrazu wyszuszył
mnie swoimi piórami lecz wyglądałem teraz jak puszysta biała kulka śnieżna xD.

Sherii

- Wiesz teraz wyglądasz jeszcze zabawniej niż przedtem. Taki z Ciebie Puszek, Okruszek - powiedziała i spojrzała na ściekającą z niej wodę. Mruknęła coś nie zrozumiałego pod nosem, otrzepała się z resztki wody i podbiegła do Toraka.
- Jak już wiesz jestem bardzo ciekawska. Może opowiedziałabyś mi coś jeszcze o sobie, bo na razie wiem tylko tyle, że nazywasz się Torak. Zdrobniale Toruś, jesteś zwiadowcą, masz feniksa, o imieniu Willa. A co z Twoją rodziną? Jak się tutaj znalazłeś? Długo już tu jesteś? - zasypała lawiną pytań wilka i usiadła liżąc wilgotne jeszcze futro obok niego.

Torak

Doprowadziłem futerko do porządku-Jestem od niedawna a moja rodziną jest matka Zira oraz ojciec Derin-powiedziałem w odpowiedzi-A jak się tutaj znalazłem?
Poprostu przyszedł kiedyś czas ze musiałem odejść z WASW-powiedziałem z uśmiechem-To znaczy Wilcza Akademia Sztuk Walki dlatego jestem wilkołakiem bo mistrz także był i wyuczył mnie na jednego z nich-dodałem w odpowiedzi z uśmiechem na pysku.

Sherii

- A czyli jesteś wilkołakiem nie wilkiem, tak? Nie wiedziałam, że można wyuczyć każdego wilka na, no jak się to nazywa.. Wilkołaka. Więc jeśli bardzo bym chciała też bym nim mogła zostać tak? Jakoś nie kojarzę Twoich rodziców. Najwidoczniej jeszcze ich tutaj nie spotkałam, ale mam nadzieję, że kiedyś spotkam i poznam - powiedziała i uśmiechnęła się promiennie do Toraka.
- Wiesz, znamy się już trochę. Może zostalibyśmy przyjaciółmi? Byłabym zaszczycona gdybyś odpowiedział twierdząco - odparła machając swoim puszystym ogonem przed nosem wilka.

Torak

Spojżałem na wilczycę-Jeżeli ty chcesz to przyjacielstwo najbardziej mi odpowiada-powiedziałem-A co do tego że jeżeli chciałabyś zostać wilkołakiem to odpowiedz brzmi nie ponieważ wilka aby zrobić z niego wilkołaka trzeba jak najszybciej uczyć chodu na dwóch łapach i innych żeczy-powiedziałem machając moim puszystym ogonem przed jej nosem.

Sherii

- Oj tam, dla chcącego nic trudnego - powiedziała i zostawała przy twierdzeniu, że jednak by się dało przetransformować z wilka na wilkołaka.
- Ależ oczywiście, że chcę. W takim razie podajmy sobie łapy w przyjacielskim geście - dodała podając mu łapę.
- Tyryry, już się ściemnia. Co chcesz robić? - zapytała leniwie.

Torak

Takze podałem jej łape,po chwili puściłem,podeszłem do Willa i z plecaka na jego grzbiecie wyciągnołem biały kapelusz z czarnym paskiem podobny do tego który miał M.Jackson.Założyłem go na głowę,wyjołem z plecaczka mini radyjko(ukradłem na targu ludzkim xD) włączyłem muzyke (akurat leciał M.Jackaon) i zaczołem tańczyć zeskakując na dół.

Sherii

- No tak całe życie z wariatami - powiedziała i zaczęła uważnie przyglądać się ruchom Toraka. Trzeba przyznać, że całkiem nie źle mu szło.
- Czyli chcesz tańczyć? Przykro mi, ale raczej nie umiem tzn. nigdy nie próbowałam - wymówiła zresztą w połowie została zagłuszona przez radio, które grało dość głośno.

Torak

Gdy skończyłem wskoczyłem znów na górę i spojzałem na wilczyce,wrzuciłem kapelusz do plecaka to samo zrobiłem z radyjkiem.Wstałem,otrzepałem się i ponownie usiadłem -Spróbuj łatwe-powiedziałem z uśmiechem.

Sherii

- Osobiście wole się nie ośmieszać, a poza tym tańczą, tańczą, tańczą parabole. Parabole tańczą, tańczą, tańczą, tańczą, a nie wilki - powiedziała i zaczęła się śmiać najgłośniej jak umiała. Po chwili jednak przestała. Spojrzała na Toraka i puściła mu oczko, był najwidoczniej zagapiony, bo chyba tego nie zauważył.
- Zjadłabym coś - mruknęła, gdy zaczęło burczeć jej w brzuchu.

Torak

Spojżałem na wilczycę-A co naprzykład?-Spytałem,wstałem,otrzepałem się, zeskoczyłem z góry wodospadu,biegłem w stronę maleńkich lasów.Zobaczyłem niedaleko pasącą się małą sarnę,żuciłem się na nią i automatyczni wbiłem Saksę w jej gardło a ta padła martwa.Wziołem sarnę na plecy i na dwóch łapach przybiegłem spowrotem na miejsce kładąc zwierze przed nogami Sherii-Pierwszy kąsek dla ciebie-powiedziałem-Ty się najedz ja zjem później-dodałem z uśmiechem.

Sherii

- O, dziękuje - powiedziała przyglądając się martwej już zwierzynie z uśmiechem.
- Można powiedzieć, że moje życzenie jest dla Ciebie rozkazem. Nie bój żaby kiedyś się odwdzięczę - dodała po chwili powstrzymując śmiech. Po czym zaczęła pałaszować małą sarnę, która była wyśmienita, a w dodatku została podana jej pod nos. Kiedy najadła się do syta zaczęła oblizywać pysk.
- Wiesz Toruś punktujesz. Oj, punktujesz - mruknęła cicho i podreptała na brzeg żeby się napić. Schyliła łeb, a gdy już zaspokoiła swoje wszystkie pragnienia podeszła do drzewa. Zaczęła się kręcić po chwili jednak usiadła, a potem zmieniła swoją pozycję. Z siedzącej na leżącą. Skrzyżowała przednie łapy, tylne zaś otuliła puszystym ogonem. Nastawiła uszy. Z ciekawością nasłuchiwała i obserwowała wszystko, co dookoła niej się działo. Działo się nie wiele woda z wodospadu tak samo jak kiedyś spadała do rozlewiska, drzewa szumiały, a na niebie pojawiały się pierwsze gwiazdy i świecący bladym światłem księżyc. Nie interesowało ją to zbytnio, więc przypatrywała się swojemu kompanowi, który dzielnie i wytrwale towarzyszył już jej któryś dzień z kolei. Sherii z dnia na dzień coraz bardziej dziwiła się, że Torak tak z nią wytrzymuje, że nie zadaje pytań. Nie pyta praktycznie o nic. Rozmyślała tak dość długo, cały czas leżąc i patrząc w jego stronę.

Torak

Spojżałem z uśmiechem na towarzyszke i dziwiło mnie to ze wytrzymuje tak długo ze mną.Znalazłem sie jednym ruchem na pierwszej grubej gałęzi na drzewie,usadowiłem sie,wyciągnołem Saksę i zaczołem coś żeźbić w pniu.

Sherii

Wilczyca kiedy tak rozmyślała zrobiła się senna. Po chwili zapadła w błogi sen. Obudziło ją jakieś skrobanie, więc otwarła ślepia rozejrzała się dookoła i spostrzegła Toraka, który najwidoczniej bawił się swoim nożem. Podniosła się, przeciągnęła kości i usiadła. Ziewnęła kilka razy po czym powiedziała sennym jeszcze głosem.
- Co tam porabiasz ciekawego? Troszkę się zdrzemnęłam.

Torak

Spojżałem na wilczycę z uśmiechem-A nic takiego poprostu żeźbię konia-powiedziałem.W pniu wyżeźbiony był koń w którego krtań wbija się wilk i wilkołak.
Spojżałem na towarzyszke,wyciągnołem bukłak z wodą-Jeszcze zimnapomyślałem i zawartość wylałem na głowę Sherii aby się całkowicie ocudziła.