Góra Świątyń - Wyprawa Watahy Wiatru

Siomha Lorcan

//Łoki :) //

Patrzyła na pracujące wilki i uśmiechnęła się. Nie mogła dłużej pozostać bezczynna, więc idąc dalej zastanawiała się co zrobić. Widzą mijającą ją Akeli, zastanawiała się o co chodzi. Niepewnie spojrzała na Jainę, ale uznała, że jest tu tyle osób, że w razie czego, ktoś się nią zaopiekuje. Poszła dalej. Wzięła szmatę od Akeli i przyłączyła się do Calepa.

Calep

Calep dalej nucił i machał ogonem, przy okazji parę razy obijając nim Siom. Drobna wilczyca wyglądała śmiesznie, starając sie wyczyścić wysokie ściany. Jednak to była jej sprawa. Gdy skończył, zabrał się za podłogę.

Crystal

Trzeba było coś wykombinować z kwiatami. Przydałby się przynajmniej mały wianek. Nagle Crystal coś olśniło...
- Poczekajcie chwilkę! - krzyknęła i wybiegła ze świątyni. Zerwała kilka gałązek z sosny i zawiązała je w takie jakby kółko. Wniosła je do świątyni, a do środka 'kółka' wrzuciła kilka szyszek. Był to trochę nijaki bukiet, ale na razie musiał on wystarczyć.

Akeli

/Skoro nie ma Jainy, to się wtrącę/

jedna komnata była już czyściutka, wszystko pachniało świeżością. Bardzo miło było w tym miejscu. Wilki spisywały się doskonale. Na dworze padał deszcz a wiatr hulał jak przed burzą, po komnacie rozchodził się cichy świst wiatru obijającego się o skały. Nieopodal jaskini znajdywały się zwiędłe kwiaty, mogłyby się przydać. To miejsce stało się nie do poznania, było ładnie i miło. Teraz czas na odpoczynek.

__

Akeli z uśmiechem przechadzała się po jaskini tak jakby szukała wiatr w polu, ale nie.. ona tylko dokładnie się przyglądała, a jak gdzieś było chociaż ciut kurzu to ścierała go ogonem. Wyszła z komnaty na dwór. Wiatr dął jej prosto w pyszczek i rozwiewał jej grzywę. Zaczęła szukać zwiędłych kwiatów, ba znalazła. Tuż przy jaskini. Dotknęła kwiatów, one natychmiast zmieniły kolor, ożywiła je. Znowu były niebieskie, fioletowe, białe i żółte. Wzięła wazon do którego nabrała kropli wody, wsadziła kwiaty do wody i wraz z wazonem przyszła. Postawiła go na ołtarzu. -O teraz jest ładnie! Sądzę, że za taką pracę powinniście zrobić sobie przerwę, porozmawiać i tak dalej, później zajmiemy się drugą jaskinią.- powiedziała i sama położyła się na czystej ziemi. To miejsce było nie do poznania..

Siomha Lorcan

Siomha również przyjrzała się pracy. Było świetnie. Komnata pałała pięknem i dawną świetnością. Usiadła obok Akeli, ale jednak niezbyt blisko.
-Proszę, opowiedz coś więcej o tym miejscu.- poprosiła. Chciała wiedzieć, kto zbudował to miejsce, czemu i takie tam.- Jak je znalazłaś?

Calep

Calep również przysiadł. Może usłyszy coś ciekawego. Jakoś nie potrafił uwierzyć w to, że wilki mają bóstwo, ale szanował to. Może i on z czasem uwierzy. Rozglądał się po pomieszczeniu. Było tutaj idealnie. Szkoda tylko, że nie wzieli ze sobą prowiantu.

Crystal

Crystal spojrzała na komnatę. Była wprost nie do poznania! Żadnych pajęczyn, wszystko przetarte, ziemia spulchniona i nawet ściany były przetarte. Wilczyca położyła się, wciąż podziwiając piękno owego miejsca. Nie żałowała, że tu przyszła. Fakt, droga wiodła pod górę, ale było warto.

Akeli

/Opis na razie jest nie potrzebny, ponieważ czas na odpoczynek, później wrócę do zabawy w Mg'owanie :D/

Akeli słysząc pytanie Siom podniosłą się i usiadła przodem do wilków, tak jak nauczycielka w szkole. -Sądzę, że to miejsce wyrzeźbiła natura, a wilki które przypadkowo tu dotarły i stwierdziły, że to miejsce idealnie nadaje się na Świątynię dla ich Boginki. Urządzili to miejsce, aby oddać jej cześć. Nie wiem dokładnie ile to miejsce może mieć lat, ale.. z jakiś wiek, nie mniej. Sądząc po warunkach które wcześniej tu panowały, nie mam innego pomysłu.- wyjaśniła z uśmiechem i zaraz przeszła do następnej odpowiedzi. -Jak ją odkryłam? Wędrowałam po Terenach Watahy, po Górach L'ael. Nagle zapuściłam się nieco dalej, wędrowałam tą ścieżką po której wy niedawno kroczyliście, dotarłam do tej góry. Drogę zastąpiła mi winorośl która zwisała z góry. Jakoś się przez nią przebiłam i.. znalazłam tą jaskinię.- wyjaśniła i owinęła łapy ogonem, obserwowała każdego z wilków.

Siomha Lorcan

Uśmiechnęła się w zamyśleniu, słuchając opowieści Akeli. No proszę. Sama Mateczka Natura to stworzyła.
-Rozumiem, że my mamy nadać świątyni blask i sprawić, by znów była użyteczna, dla Watahy?- zapytała, ale sądziła, że zna odpowiedź. Było w tym coś ciekawego. Na reszcie Wataha miała miejsce, gdzie można odpocząć i nie jest to własne legowisko.

Calep

Przysłuchiwał się Siom i Akeli. Widać, Siomha nie wiedziała tak dużo, jak myślał na początku, ale to nic. Dzięki jej pytaniom i on się czegoś dowiedział. Nie wiedizał tylko, do czego mogła służyć taka świątynia. Nigdy w żadnej nie był, aż do tej chwili. Co się tutaj robiło? Tylko sprzątało?

Crystal

Crystal z zaciekawieniem wysłuchała opowieści Akeli. Po chwili jednak spojrzała na obraz Kishy. W myślach zaczęła odmawiać modlitwę z prośbą. O co prosiła? O to aby Wataha Wiatru zawsze trzymała się razem oraz aby Jaina wróciła do sił... Dla niej jak i dla całej watahy śmierć Alfy byłaby katastrofą, dlatego chciała poprosić o zdrowie dla niej...

Akeli

-Dokładnie. Naszym zadaniem jest przywrócenie tej Świątyni do życia. Gdy wszystko będzie gotowe każdy będzie mógł przyjść do Świątyni, złożyć dar i pomodlić się do naszej bogini.- rzekła z uśmiechem na pyszczku wilczyc. -Cóż... któregoś dnia mogłabym wam przekazać historie zmarłych, być może dowiedzielibyśmy się coś o tej Świątyni... - powiedziała zawsze chętna do tego.

Siomha Lorcan

Pokiwała łbem.
-Jak najbardziej, chciałabym posłuchać tego.- przyznała. Zastanawiała się, cóż też takiego mogą im przekazać duch przodków. Zaraz pomyślała o swoim ukochanym Nathanielu... i ich małym synku. Oboje byli teraz w krainie zmarłych... tak daleko od niej...

Calep

Calep zauważył, że Siomha posmutniała. Teraz nie świątynia, a ona zajmowała jego umysł. Przysiadł się bliżej nie, udając, że chce lepiej słyszeć Akeli. Jednak chodziło o coś innego.
- Gdy tutaj szliśmy, słyszałem, że mówiłaś coś o polowaniu. Jesteś Łowcą?- spytał, chcąc zmienić temat i odciągnąć wilczycę od smutnych myśli.

Hiretsuna Shinigami

//Sory ale wczoraj zejśc musiałem//

Basior oczywiście przybiegł chwile po wszystkich jako iż zacząłgonić zająca któy wywiuzł go daleko za grupe. Jednak dołączył do nich szybko a kiedy już tam byl spojrzał na wszystkich
- Sorki za spóźnienie, moja wina - mruknął tylko i spojrzał na Talię po czym pokazał jej język i puścił jej oczko tak że nikt nie mógl tego zauważyć.

Karenaj

Nie było mnie, więc opiszę co robiła Karenaj przez cały czas.

Co prawda wilczyca nie wzięła udziału w kopaniu dziury, jednak bała się zostawić Chwiejącą się Jainę samą. Czekała też, aż alfa przejdzie, dopiero potem przeleciała nad konarem. Przez chwilę przeszło jej przez myśl przeniesienie członków watahy, jednak po chwili zdała sobie sprawę, ze nie byłaby w stanie. Zwłaszcza w nowym, mniejszym wcieleniu.
Gdy dotarli do jaskini razem z innymi wzięła się do pracy. Dzięki swoim skrzydłom udało jej się pozdejmować wszystkie stare ozdoby i wyrzucić je przed jaskinię.
W końcu, gdy wszyscy skończyli i ona usiadła.
- Chcecie usłyszeć Historię o Kishy i jej wiernym przyjacielu, Centi'stie? - zaproponowała z uśmiechem.

Siomha Lorcan

//Jako, że nie widzę ani Akeli, ani Crystal, ominę kolejkę i napiszę //

Spojrzała na Calepa. Znów się wtrącał. Prychnęła ciężko.
-Jestem Dowódcą Łowców.- powiedziała krótko. Przeniosła wzrok na Karenaj.- Chętnie posłucham.- przyznała.- Niewiele wiem na tema naszych bóstw, a chciałabym to zmienić.- machnęła ogonem.

Hiretsuna Shinigami

Basior nic nie odpowiadał poprostu położył się pare metrów dalej od Grupy na jakimś dużym starym kamieniu który jak widać był troche porośnięty mchem i na sobie mial jakieś dziwne pisane znaki. Ten nie przejał się tym i jak zrobił tak zrobił czyli, wygodnie legnął się na głazie. Zacząl wsłuchiwać się we wszystko mając zamknięte ślepia.

Calep

Calep westchnął. Powoli odechciewało mu się prób nawiązania kontaktu ze Siom. Ułożył się na podłodze i połozył łapy na pysku. Chyba słuchanie opowiadania wilczycy będzie ciekawsze, niż monolog ze Siomhą. Moze ma zły humor, może później będzie inna. Bał się jednak, że nie i jedyna osoba tutaj, która sprawiła, że poczuł się lepiej, dalej będzie taka oschła.

Siomha Lorcan

Siomha przewróciła ślepiami. Nie wiedziała, co w nią wstąpiło. Owszem, nie miała potrzeby poznawania innych, ale czemu była taka? To pytanie będzie ją teraz nawiedzać. Spojrzała na Calepa i szturchnęła go łapą.
-Czemu interesujesz się tak moją osobą?- spytała. Była ciekawa jego odpowiedzi, choć trochę się jej bała.