Delfinarium

Etien

Miejsce znajdujące się na uboczu miasta. To tu moi mili zostaną złamane granice międzygatunkowe, ale dosyć paplania.. przedstawiam Wam DELFINARIUM!
Delfinarium jest to punkt, gdzie można spotkać wodne ssaki (delfiny, orki, wieloryby)
Znajduje się tu niezliczona ilość akwenów wodnych,
gdzie każdy może sobie popływać i zaprzyjaźnić z wodnymi stworzeniami.
Co jakiś czas odbywają się tu przedstawienia,
w których głównymi aktorami są zwierzęta zamieszkujące owe miejsce.
Tylko tu dadzą one pokaz niesamowitych sztuczek i akrobacji!

Oto nasze [link widoczny dla zalogowanych]

Dam na przykład Zbiorniki Orek i Delfinów. W Delfinarium znajdują się też pojemniki z wielorybami ech.. z waleniami o!

Delfin:

Orka:

Kaisa

Śnieżnobiała wadera kroczyła obok jednego z wodnych akwenów, patrząc na dwa pluskające się w nim delfiny. Nie znosiła wszelkich wodnych stworzeń, toteż jej spojrzenie nie należało do najsympatyczniejszych. Wadera zatrzymała się wreszcie i usiadła, wciąż obserwując jednego z delfinów.
~ "Pluskaj się w tej klatce, ohydo, pluskaj... tyle ci z tego życia pozostało" ~ pomyślała. Choć Kaisie zwykle obojętny był los innych, nagle wezbrała w niej złość na ludzką rasę. Jak oni mogli lekką ręką pozbawić wolności tylu niewinnych stworzeń?!

Sekai

Na terenach Delfinarium zjawiła się Sekai. Rozejrzała się dokładnie. Dostrzegła jakąś waderę. -Witam.- powiedziała na przywitanie. Spojrzała na jedną z orek która właśnie wyskoczyła z wody i wpadła do niej z wielkim pluskiem. -Czemu ludzie pozbawili ich domu..- powiedziała ni stąd ni zowąd i westchnęła cicho.

Kaisa

Spojrzała na przybyłą wilczycę. No i koniec z samotnością. A chciała sobie jeszcze pofukać na te pływające paskudztwa! Teraz będzie musiała się pilnować...
- Dwunogi to bezmyślne zwierzęta. Witam - mruknęła w odpowiedzi.

Sekai

-Tak, popieram to w stu procentach... tak w ogóle.. jak masz na imię?- zapytała. Weszła na płyty znajdujące się tuż przy basenie orek. Nagle jedna wypłynęła i dmuchnęła jej powietrzem prosto w pysk. Sekai uśmiechnęła się i pogłaskała orkę. -Lubię te zwierzęta.. no nie lubię delfinów, ale orki tak.- powiedziała głaszcząc nadal orkę.

Kaisa

- Kaisa - odrzekła, przedstawiając się przy tym krótko. Z obrzydzeniem patrzyła, jak ruda wadera głaszcze orkę. Ona brzydziłaby się dotknąć tego oślizgłego, rybiego łba. Na słowa, że Sekai lubi te zwierzęta, zapytała. - Za co?

Sekai

-Cóż.. są naprawdę bardzo miłe, tajemnicze i potrafią nieźle zaskoczyć.- powiedziała i weszła na orkę siadając na niej. Orka zamachała ogonem uderzając z całą siłą o tafle wody. Lekko ją ochlapała ale co tam. -Wiesz.... gdy poznasz jakieś zwierze, to będziesz nim zafascynowana. Byłam do nich najpierw nastawiona tak jak ty, mówiłam że są obrzydliwe i tak dalej. Lecz okazała się, ze są to cudowne zwierzęta. Ach... ja jestem Sekai.- wypowiedziała się i przedstawiła przy okazji. Zeszła z orki i wróciła na ląd.

Kaisa

- Być może - odrzekła. Jak na razie, to nie miała nawet najmniejszej chęci na bliższe zapoznawanie się z tymi paskudztwami. Kiedy woda zmoczyła sierść Sekai, woń jej fura wzmogła się i Kaisa wyczuła od niej zapach Watahy Nocy. A więc spotkała współczłonkinię.

Sekai

-Należysz do watahy nocy..- powiedziała z uśmiechem. Zupełnie tak samo jak ona. Wilczyca uśmiechnęła się do Kaisy. Poruszyła ogonem. Orka już odpłynęła piszcząc wesoło. -Ciekawa jestem.. kiedy będą występy..- powiedziała tak jakby sama do siebie i zerknęła przelotnie na delfiny. -Skoro nie lubisz tych zwierząt.. to czemu przyszłaś do Delfinarium?- zapytała.

Kaisa

- Przypadkiem - odpowiedziała, sunąc wzrokiem po uwięzionych w wodnych basenach zwierzętach. Wzrok jej zaraz jednak powrócił na rozmówczynię o ognistej sierści. Dopowiedziała. - Nie znam za dobrze tych terenów, więc o zbłądzenie mi było nietrudno.

Sekai

-Aha. No cóż nie dziwię ci się. Tu jest wiele terenów o których nawet ja nie wiem. A tak to byłam obeznana zawsze i wszędzie.- powiedziała i westchnęła. Ona znała mnóstwo terenów. A tu proszę, o Delfinarium w tej krainie nigdy nie słyszała. No cóż bywa.

Kaisa

- Ciekawe, czy koś zdążył poznać te rozległe tereny naszej krainy - powiedziała do siebie, lecz na tyle głośno, by rozmówczyni ją dosłyszała. Położyła się i zanurzyła jedną łapę w wodzie. Poczęła zataczać kółka na tafli zmoczoną jej końcówką. Zerknęła na delfina, który akurat wyskoczył z wody, by zaraz z wielkim pluskiem doń powrócić.

Sekai

-Możliwe, że Inna, Star bądź Atrita. No nie zapominając o szanownych Qedrze.- powiedziała wilczyca i spojrzała na delfina który wyskoczył z wody. Odwróciła się. W kolejnym akwarium zauważyła 9m metrowego wieloryba. Cóż te zwierzęta mogą osiągać większe rozmiary. Zaczęła tykać Kaise aby ta zwróciła nań uwagę. -Zobacz jaki ten jest ogromny.- właśnie ten olbrzym wyskakiwał z wody. Wrócił do niej z wielkim pluskiem. Woda rozprysnęła się na boki prawie, że mocząc obie wilczyce.

Kaisa

Spojrzała we wskazywane przez Sekai miejsce, a na jej pysku mimowolnie wymalował się grymas.
- Jakie to okropne... -mruknęła pod nosem, mimo to z prawdziwym zafascynowaniem przyjrzała się wielorybowi. Jeszcze nie widziała tak ogromnego stworzenia. Zapytała Sekai. - Jak sądzisz, jak ludziom udało się złapać coś, co jest tak wiele większe od nich?

Sekai

-Wiesz.. sądzę, że jest to samica. Być może odłączyła się od stada. Mogła być w ciąży. Wyobraź sobie, że ona płynęła ze swoim dzieckiem, nagle otaczają ich statki. Samica złapała się w siatkę, a jej młode zostało postrzelone. Mogli jej strzelić środkiem nasennym w płetwę ogona. Gdy ta zasnęła to oni wyjęli ją z wody i przywieźli tu, wpuścili do basenu i tyle.- opowiedziała swoją wersję. Cóż.. była prawdziwa, bo inaczej nie mogliby złapać tej samicy wieloryba.

Stille

Za daleka było widać jakieś szczenię. Biegło do wilczyc, aby się przywitać i poznać je. Gdy już Annas dobiegła uśmiechnęła się i stanęła na tylnych łapkach. - Wwiittaamm, jjeesstteemm Aannaass. - zatrzęsła się z zimna.

Sekai

Warknęła pod nosem i odeszła dalej, do basenu z fokami. Usiadła machając ogonem i podziwiając wygłupy fok. Zachichotała i się położyła mocząc łapę w wodzie. Nic innego do roboty nie miała, a szczeniaków nienawidziła tak więc wolała się od nich trzymać z daleka.

Annas, tego ava ma Yuki >.<"

Kaisa

Kaisa popatrzyła na dziwne zachowanie rudej i ściągnęła brwi. Co ta mała jej zrobiła? W mniemaniu tej śnieżnobiałej wadery jedynie szczenięta były prawdziwie godne jej uwagi. Małe, niewinne, patrzyły na świat z zupełnie innej perspektywy od dorosłych. Kaisa pragnęła nauczyć się postrzegać świat tak, jak one - nie przez pryzmat własnych uprzedzeń i przekonań. Dostrzegła, że Annas jest zimno, więc otuliła ją jednym ze swych ogonów.
- Jestem Kaisa - przedstawiła się i uśmiechnęła do małej łagodnie.

Fari

//Przepraszam, że się wtrącę, ale już nie ma//

Przybiegła tu Fari. Wyłoniła si zza drzwi jakiegoś gabinetu i pobiegła do Annas. - Kochanie gdzie byłaś? - warknęła lekko. "Czy te szczeniaki zawsze muszą uciekać z legowiska?..." Pomyślała i usiadła przed córką.

Stille

- Miło mi cię poznać Kaisa. - zrobiła fikołka. Podeszła do mamy.
Mała potrząsnęła nerwowo głową. - Jak to gdzie? Tutaj! - ugryzła mamę dla zabawy w ucho i wdrapała się na jej głowę. Zauważyła orkę i zrobiła wielkie oczy. - Mamo co to są? - zapytała i podrapała się po główce.