Lochy

Brenda

- Mam znacząco wiecej doświadczenia od Ciebie. Nieprzyjemnego doświadczenia. - powiedziałam. Może nawet mnie to troche zabolało? Może. Ta jak-jej-tam zapewne była tu dłużej, lecz dla mnie - próżnej wilkołaczki nie miało to znaczenia. Brenda przeżyła w te kilka krótkich miesięcy więcej, niż niektórzy przez kilka lat swego żmudnego życia.
- Młoda i głupia. nie znasz życia, nie wymądrzaj się. - parsknęłam. Slaughter cały czas tracał mnie nosem, że już czas isć. I dobrze.
Rozejrzałam się i ruszyłam w stronę ściany ocierając o posadzkę swym nieśmiertelnym, ludzkim ubraniem. Wzięłam w dłonie jeden z zardzewiałych, niezbyt masywnych łańcuchów. Przyda się, lecz nie teraz. Zarzuciłam go na szyję feniksa, i wsiadlam na niego wychodząc z lochów.
- Zapomnij o tym spotkaniu. Nie powinnaś zaprzątać sobie nim głowy. - I znikłam, jak to miałam w zwyczaju - wzbijając się na ognistym ptaku, aż nie znikłam im z oczu. *NMMT*

Torak

Widząc jak te sprzeczały się ja siedziałem w tym czasie na schodach ostrząc Saksę.Gdy ta była naostrzona,schowałem ją,wstałem,podeszłem do Carly,położyłem swoją łapę na jej ramię-Chodźmy zapomnij o tym spotkaniu naprawdę to tylko zbędne myśli-powiedziałem z poważną miną do wilczycy.

Carly

- Każdo spotkanie z nią jest niczym ważna kartka w książce. - mruknęła cicho i zagadkowo - Torak, jestem Szpiegiem, o niczym nie zapominam, wszystko może być w przyszłości ważne.
Wstała i nagle nastawiła uszu. Z daleka było słychać ciche, cichutkie gruchanie. Carly zdecydowanym krokiem, a jednak lekkim jak piórko zmierzała ku wyjściu z lochów. Na powalonych przez Brendę kratkach siedziała Cariba, błyszcząc złotą obrączką na jednym ze szponów.
- Przejdziemy się w góry? Dawno tam nie byłam - zapytała, siadając przed wejściem.

Torak

Znów wystrzeliłem jak z procy i znalazłem się obok Carly-Jasne niemasprawy ale które góry wybierasz?-spytałem,byłem otwarty na każdą nową propozycję.

Carly

Carly poruszyła uszami, po czym odwróciła łeb w stronę lasu. Popatrzyła na Caribę, a ta jak na komendę wzbiła się w powietrze i zniknęła w odmętach ciemności. Carly truchtem pobiegła za nią. Chciała zaoszczędzić sił na wspinaczkę. Machała delikatnie ogonem, a na piasku, nim zaczęła biec, napisała krótkie "Chodź za mną."

z.t -> Góra Wilków

Torak

Widząc napis na piasku napiołem mięśnie ,przywołałem Willa,wsiadłęm na niego i już leciałem za Carly.

Psychopathic Ghost Doll

Ghost po prostu się tu pojawiła. Bez żadnych wstępnych wywodów. Chłodne powietrze najpierw pobielało, a po chwili uformowało kształtną wilczycę. Dusza Ghost, bo przecie nie ona rozejrzała się wkoło po stęchłych i mHrocznych lochach. No tak, oto i jakie Ghost ma szczęście, gdy chce trafić w przypadkowe miejsce.
Wisiała nieruchomo w powietrzu machając głową jak głupie szczenię i nucąc pod nosem jakąś starą, łacińską pieśń.

Luan

Cichy szmer i lekki powiew wiatru. Luan zjawił się tu niczym pantera... Dobra, dosyć tego 'poetyckiego' stylu. Wolnym krokiem przemierzał korytarze lochów. Mimo tego było to dziwne i mroczne miejsce. W takim chyba jeszcze nie był. Rozejrzał się uważnie. Czyżby ktoś tu był? Wyraźnie czuł czyjąś obecność.

Psychopathic Ghost Doll

- Łuuu, przyszedł obiad. - Zarechotało coś za plecami wilka. Ghost, jako że była szczenięciem, zmarłym, ale zawsze, postanowiła się trochę pobawić w straszenie. - Chłopaki, mam świeże mięso. - Zaśmiało się tak "upiornie" pokazując język Luanowi i szczerząc się tak dupiasto mrocznie jak tylko umiała. No cóż, wychodziło jej to nieźle.
Dzieciak.

Luan

Słysząc czyjeś głosy, uniósł uszy na sztorc i odwrócił lekko łeb. Kątem oka obserwował co się dzieje za jego plecami. No, hej... Nikogo tam nie było. Zaraz, zaraz... Uniósł lekko wzrok i ujrzał szczenię. Szczenię ducha. Czyżby bawiła się w straszenie? Przecież Halloween się już skończyło. Odwrócił się do niej i uśmiechnął cwanie.
- Dobry, duszyczko. -. mruknął do szczeniaka.

Psychopathic Ghost Doll

Obkręciłam się wokół siebie.
- Hej - Wyszczerzyłam się wlatując do pierwszej z brzegu klatki i sadowiąc się na ziemi. - Ciekawe, że się nie przestraszyłeś i nie wybiegłeś z piskiem, jak ostatni głupiec, którego spotkałam. Niegodzien uwagi, jedynie krzty litości.
Chyba zostanę Zombie. To fajne. Tak, zajefajne. Pójdę do jakiegoś Wskrzeszocioła i każę mu przywrócić mnie do życia. W końcu moje ciało leży dwa i pół pod ziemią w drewnianej trumience, a zatem po miesiącu, jeszcze powinno się utrzymać. Z resztą, jestem tylko szczenie. Chyba zaczynam się z tym godzić.

Luan

Uniósł znacząco lewą brew.
- Bo ja taki nie jestem... -. wykrzywił pysk we wrednym uśmiechu. Przymknął ślepia, po czym przyjrzał się duszy.
- Jak się zwiesz? -. spytał ciekawy.

Psychopathic Ghost Doll

- Ghost - Pisnęła i się rozpłynęła. Zwyczajnie. Po prostu znikła zostawiając po sobie pustą klatkę. Jedyne co zniknęło to długi cienki łańcuch wcześniej przewleczony przez kraty. Luan mógł jeszcze słyszeć szalony śmiech ducha odbijający się echem o zimne ściany lochów.

NMMT

Ishaan · Wysłany: Pią 20:06, 25 Mar 2011 Temat postu:

Biegł szybko brudną, nieciekawą uliczką. Ciemno, zimno, cicho... Przemykał chyłkiem tuż przy budynkach, nie chcąc przypadkiem rzucić się komuś w oczy - kto wie, kogo można tu spotkać. Zatrzymał się przy ostatnim budynku. Dalej nie było już nic ciekawego... A o ile ta budowla nie wydawała się specjalnie bezpieczna, to nieciekawą na pewno nie można było jej nazwać! Obejrzał się, jakby chcąc sprawdzić czy nikogo za nim nie ma, zastrzygł uszami po czym zaczął lekkim krokiem zbiegać w dół po kamiennych stopniach.

Kyinra · Wysłany: Pią 20:11, 25 Mar 2011 Temat postu:

Ciemna postać z zielonymi włosami przemierzała tereny ludzkie, szła powoli. Stawiając łapę za łapą, delikatnie, bez szeptu ani szumu. Tylko po to aby nikt jej nie zauważył. W końcu jakimś cudem znalazła się w lochach, gruntu pod łapami jej zabrakło i wpadła do środka. Widząc jakiegoś wilczka uśmiechnęła się. -Hej.- przywitała się.

Ishaan · Wysłany: Pią 20:17, 25 Mar 2011 Temat postu:

Usłyszał lekkie kroki na na schodach. Nie zamierzał się ukrywać, udawać że jest tylko kawałkiem graffiti ani nic z tych rzeczy - po pierwsze byłoby to raczej trudne do wykonania, a poza tym do odważnych świat należy, prawda? Wpatrzył się wyczekująco w ciemną dziurę i odskoczył zaskoczony, gdy niemal wypadła na niego młoda wilczyca. Przyjrzał się jej z uwagą, na jego pyszczek powoli wypłynął szeroki uśmiech. Cudownie, towarzystwo!
- Cześć. Jestem Ishaan. - poinformował ją pogodnie.

Kyinra · Wysłany: Pią 20:29, 25 Mar 2011 Temat postu:

Podeszła blizej wilczka i mu się uważnie przyjrzała. -Jestem Kyinra, bardzo miło mi Cię poznać.- rzekła i się uśmiechnęła do niego. Wreszcie poznała kogoś nowego, nareszcie~! -Masz ładne futerko.- stwierdziła i machnęła wesoło ogonem, posadziła swój zacny tyłek na ziemi.

Ishaan · Wysłany: Pią 20:36, 25 Mar 2011 Temat postu:

Machnął ogonem w lewo, w prawo. Futerko? Nie poświęcał mu zbyt wiele uwagi, służyło do tego, żeby go ogrzać w zimne dni. Przyjrzał się wilczycy przechylając głowę w bok.
- A Ty masz fajne włosy. Możesz się ukryć w trawie. - stwierdził szczerząc ząbki. Przeniósł wzrok na słabo widoczną ścianę. Gdyby zeszli do końca po schodach i przeszli jeszcze kilka metrów, mogliby lepiej się jej przyjrzeć. Spojrzał na nową znajomą.
- Idziemy? - zaproponował. -Nie mam pojęcia co tam jest. Ale na sto procent uda nam się znaleźć coś ciekawego. - kusił.

Kyinra · Wysłany: Pią 20:39, 25 Mar 2011 Temat postu:

-Włosy? Dziękuję..- podziękowała i wyszczerzyła kiełki w uśmiechu, przeszła kawałek dalej, ona sama była ciekaw co tam jest, więc co jej szkodzi przejść się? -Jasne, możemy iść. Jestem ciekawa co na tej ścianie jest.- powiedziała i wesoło zamachała ogonem.

Ishaan · Wysłany: Pią 20:44, 25 Mar 2011 Temat postu:

Skinął krótko łbem. Naprawdę świetnie, że udało mu się spotkać kogoś zbliżonego do siebie wiekiem - prawdopodobnie była to gwarancja tego, że nie będzie się nudził.
- No to wygląda na to, że jesteśmy ciekawi tego samego! - stwierdził z entuzjazmem, po czym obrócił się i żwawym krokiem ruszył po schodach w dół. Budynek musiał być bardzo stary, gdyż właściwie nie zostały na nim żadne charakterystyczne zapachy, teraz wyczuwał jedynie wilgoć i jakby znikomą woń wilków. Ktoś musiał być tutaj już wcześniej. Obrócił się by spojrzeć czy Kyinra idzie za nim.