Opuszczone laboratorium ;P.

Morte

Tak, tak... Wilczyca najwyraźniej zaczęła się przebudzać. Wciąż trwała głucha cisza, która może doprowadzić do szału, jeśli przebywa się w jej otoczeniu tyle czasu! Nirdosa, wyszła chyba bez szwanku, no prawie. Nic nie złamane, nic nie uszkodzone, jedynie guz na łbie i... Świecące ''coś'' na łapie?! Hmm, prawda to, że na lewej łapie, były dwa dziwne wzorki i prawda to, że świeciły w kolorze turkusowym. Wadera może się domyślić, że stało się tak w skutek, wypicia dziwnej substancji. I w najgorszym z momentów, cisza atakuje po raz kolejny, a przyspieszony oddech wilczycy był na prawdę głośny, wszystko było słychać.

Nirdosa

Och, jakże to jej powieki zdają się być ciężkie. Och, z jakim to wielkim trudem unoszą się, by wesołe tęczówki w kolorze turkusu prześlizgnęły się niespiesznie po ścianach laboratorium. Wciąż tu była. Przysiadła, jęknąwszy pod nosem z bólu, kiedy uświadomiła sobie, że oto musiała oberwać czymś po głowie. Strzępki wspomnień sprzed wypadku jak i z momentu dostania po głowie starą półką układały się z wolna w miarę spójną całość. Opuszki jej palców powędrowały w obolałe miejsce łba, masując je delikatnie okrężnymi ruchami. Że też musiała wpaść na tak szalony pomysł, by się tu zjawić! Zganiła się w myślach. Fakt, że jest tu jakoś mniej ciemno, niźli przed chwilą, dotarł do niej z niemałym opóźnieniem. Spojrzała nerwowo na lewą łapę. Co to? To chyba jakiś żart? Miała w głębi duszy nadzieję, że to tylko chwilowe. Zdała sobie sprawę z tego, że ma w ustach jakiś dziwny posmak, dlatego odruchem rozejrzała się dookoła, dostrzegając przewróconą na blacie fiolkę, z której spadła jeszcze jedna kropla kolorowego płynu. Niedobrze. Oby jej to cudo nie zaszkodziło! Miała dość tego wszystkiego, to zbyt wysoki poziom adrenaliny jak na jej słabe nerwy. Warknęła głucho niezadowolona ni trochę, po czym rzuciła się do ucieczki. Tak, powracała jej zdolność logicznego myślenia, podejrzewała zatem, co mogło tutaj zajść podczas jej niedyspozycji. Co więcej: wcale jej się to nie podobało! Drzwi! Tak blisko, tak niedaleko... Przecisnęła się przez nie, spojrzała jeszcze raz na stary budynek, po czym odbiegła. Nigdy więcej! Nie igraj z wymysłem dwunożnych!

zt.

Atrita

Approved

Pozwolenie na ten mały dodatek przyznane.

Sergey · Wysłany: Nie 16:24, 30 Mar 2014 Temat postu:

To miejsce było podobne do tego, w którym wszystko się zaczęło. Z tą jedyną różnicą, że było puste. No cóż...
Skinął łbem martwym oczom kamer. Tak, to bez wątpienia ten sam typ laboratorium. Powinien więc znaleźć tutaj to, czego szukał.
Spokojnym, cichym krokiem przemierzał korytarze, aż dotarł do odpowiednich drzwi. To laboratorium miało podobny rozkład, co tamto. Tu też było coś w rodzaju składziku.
Z szafki wyjął trzy obroże i piloty. Umieścił w obrożach pomniejszoną wersję mechanizmu, który znaleźć można w lepszych latarkach, służący do ładowania baterii wstrząsami. Następnie podobny mechanizm umieścił w pilocie. Potrząsnął parę razy oboma, po czym przestawił pokrętełko pilota na najniższą moc, tak tylko, by sprawdzić, czy działa. Pierwszy komplet sprawny.
W podobny sposób przygotował drugi i trzeci. Sprawne.
Wyszedł, zabierając to wszystko ze sobą. Było mu potrzebne, do szkoleń następnych żołnierzy.

zt.

Kein

Przybył tutaj z swoim przyjacielem, a właściwie osobą towarzyszącą, bo nie wiadomo jak zareaguje jak wstanie z okropnym kacem. Ciekawe jak będzie się tłumaczył. Nie zwracając uwagi na to czy Arthas przyszedł za nim czy nie przyszedł od razu do tego miejsca, po czym wyjął nóż i położył go na blacie, jutro będzie się zajmował drobnymi modyfikacjami. Nie tracąc czasu i rozumu położył się przy jednym z stołów i usnął bez słowa.

Arthas Merethil

Oho, ciekawe miejsce. Ciekawe jakie sprawy przyciągnęły tutaj Keina? No cóż rozmowa na ten temat w obecnym stanie wydaje się kompletnie bez sensu. Pochodził chwilę, szukając dobrego miejsca do snu. Gdy takowe znalazł, usadowił się na nim wygodnie i zamknął oczy. Nie trzeba było długo czekać, sen przyszedł błyskawicznie. Cóż takiego mu się śniło? Zlepek wszystkiego co dziś przeżył, czyli totalny sajgon.

Kein

Po pewnym czasie wstał, co mu się śniło? Ukochana... Wyprawa... no i ostatnia noc. Teraz pytanie w jakim stanie się obudził? Cholerny kac, mimo lat... przerw itp, alkohol źle na niego wpływał, nawet gorzej aniżeli na innych, przez co pojęcie wstał nabrało nowego znaczenia - podniósł się, po czym od razu upadł na ziemię zahaczając łapami o blat strącił nóż, który upadł na wprost jego pyska. Utknął w podłodze, wilk mógł jedynie popatrzeć jak jego ulubiona broń biała ''gapiła się na niego mówiąc - Żałosne.... potomek wojownika, uwiodłeś jakimś cudem piękną wojowniczkę która jest warta więcej niż Ty... a poddajesz się po jednej nocce.... pokonał Cię kac''
Fakt, był on żałosny no ale co poradzić? Taki pozostanie na zawsze, widząc po zachowaniu innych i nie chęci do pomocy. Nie miał sił żeby się podnieść.
-Żyjesz stary? Ku.... Nie wstanę.
A on będzie tak sobie leżał.... i leżał. Chyba dzisiaj nie da rady ruszyć dalej, a laboratorium nie dawało mu satysfakcji z spędzonej nocy. A poza tym... jak on spędził tą noc? Nie pamięta. Film się urwał.... Amnezja itd....

Arthas Merethil

Po chwili zbudził się również Arthas. Gdy próbował wstać, nagły napływ bólu powalił go z powrotem. Kac jest widocznie bronią która jest w stanie pokonać każdego. Lecz strażnik w pewnym sensie może oszukać nieco system. Szybkim ruchem nakreślił znak, a ból przeminął tak szybko jak się pojawił. Teraz wstał już bez problemu.

- Tak wszystko w porządku. Bardziej martwi mnie jednak moja amnezja, kompletnie nic nie pamiętam a jestem cały obolały. Widzę że i ciebie kac męczy, pozwolisz że coś przetestuję...

Wilk pochylił się nad towarzyszem. Zmodyfikował nieco wzór znaku i nakreślił go na czole Keina. Czy mu pomoże czy nie, to niech już użytkownik zadecyduje. Nigdy wcześniej tego nie próbował, zawsze musi być ten pierwszy raz. Jeżeli ta lekko zmodyfikowana formuła zadziała to będzie w stanie pomagać innym.

Kein

Niestety, modyfikacja tego znaku dała odwrotny efekt aniżeli powinna dać. Teraz to dopiero jest kac... Czarny wilk nie wstanie choćby nie wiadomo co, nie da zwyczajnie rady. Widać było że Kein zrobił się lekko agresywny. Jego oczy zaczęły coraz bardziej świecić na kolor krwisty, najeżył się oraz jego pazury były troszkę bardziej widoczne.
-CO TY MI ZROBIŁEŚ! - wykrzyczał - Przez Ciebie to w ogóle już nie dojdę do siebie...
Gdyby mógł to by teraz się podniósł i by wywołał bójkę pomiędzy nimi, no ale jak widać... nie może. Po dłuższej chwili zawył z bólu po czym zamknął oczy i stracił przytomność. Czyja wina? Nie wiadomo. Nawet nie można być do końca przekonanym że to była wina znaku którego użył szary basior. Może to jakaś reakcja na alkohol lub różne różności w tym laboratorium? Tego się nie dowiedzą.

Arthas Merethil

To jednak był zły pomysł, nawet bardzo. Zaraz jesteśmy w ludzkim labolatorium, w zakonie sporo mówiono na te temat. Głównie przestrzegali przed nimi, ludzi tutaj jednak nie ma, dobra nasza. Gdzie to dwunogi trzymają lekarstwa, ahh tak, dziwna skrzynka z czerwonym krzyżykiem. Chodził chwilę po całym kompleksie aż w końcu znalazł. W środku znajdowało się pudełeczko z napisem ASPIRINA. Z tyłu opakowania było napisane " stosowanie na ból głowy, jelit....". Chyba tego szukał. Wziął tabletki i ruszył z powrotem do towarzysza. Dalej nieprzytomny. Wziął więc trochę wody, nieważne skąd, i oblał Keina w nadziei iż ten się zbudzi...

Kein

Może podanie Aspiryny to był kolejny zły pomysł? Przecież u czarnego wilka może to wywołać reakcję alergiczną. Szczęście dla Arthas'a - Ten basior nie ma problemu z takimi lekarstwami jak to. Oblanie wody nie dało za wiele, Kein mógł jedynie otworzyć jedno oko. Nadal czuł się okropnie, nie wyrabiał z bólu. Przytomność wróciła, ale za to postrzeganie świata nie. Wilk był zdezorientowany, nie rozpoznawał swojego przyjaciela. Z jego oka polała się łza ponieważ myślał że to już jego koniec - przecież czuł okropny ból, nie mógł się ruszać, a to jedyny wilk który stał przed nim... co prawda trzymał wodę, ale... takie metody były również stosowane do ocucenia jeńców wojennych. Może jest jednym z nich? A może ta łza poleciała z względu na ból? To już Arthas musi zdecydować sam.
-Kim TY JESTEŚ!
Pamięć poszła hen daleko. Nie widział już nic poza prostym czarnym scenariuszem którym była jego śmierć. Nie pamiętał już nic, nie wiedział co się teraz stanie. Gdyby nie to że nie da rady się ruszyć... pewnie by wykorzystał nóż do... zabicia? Siebie albo swego przyjaciela którego nie rozpoznawał.

Arthas Merethil

Pięknie, po prostu pięknie. Nie dość że cały obolały to jeszcze z amnezją. Oby tylko nie było to na zawsze. Byłby wtedy zmuszony poznawać wszystkich od początku, w tym także swoją miłość. Nie czekając za długo, odpowiedział:

- To ja Arthas, twój przyjaciel. Przypomnij sobie, wyprawa i popijawa.

Nawet się to zrymowało. Miejmy nadzieję że przypomnienie popijawy nie przysporzy mu jeszcze więcej bólu. Wiadro położył gdzieś z boku, po cichu. Natomiast basiora przykrył jakąś tkaniną leżącą w pobliżu.

- Musisz teraz odpoczywać, niepotrzebnie wczoraj piliśmy...

Kein

I pamięć wróciła, może i to nie jest najlepsza wiadomość dla Kein'a, ale i samo podróżowanie po pijaku mu się przypomniało.
Wstał z wielkim trudem przy okazji machnąwszy ogonem. Okazało się że ten zamach jest.... przydatny? Nóż przynajmniej wyleciał w powietrze uderzając o lampę w której strzeliła żarówka.
-E tam... Przecież można... tylko następnym razem postarajmy się nie podróżować aż tak co? I lepiej bez znaku.
Chwycił nóż po czym zapalił jakąś z świec. Nie miał już najmniejszego pomysłu na rozmowę.
-Pamiętasz co się wczoraj wydarzyło czy nie? Bo troszkę słów poleciało z twojej gęby nad falochronem.
Pamiętał, pamiętał wszystko, niestety.

Arthas Merethil

Widać czarny basior ma szczęście/nieszczęście iż wszystko pamięta, rzadka to umiejętność. Arthas kiwnął głową i powiedział:

- Z falochronów wszystko pamiętam, ale potem to jak przez mgłę. Po twojej minie sądzę że trochę poszaleliśmy...

Racja, lepiej nie eksperymentować z znakami. Pomieszczenie w którym się znajdowali było interesujące a zarazem tajemnicze. Ciekawe jakie eksperymenty przeprowadzali tutaj ludzie, no i na kim? Lepiej niech ten pytania pozostaną bez odpowiedzi.

- W zakonie przestrzegali nas przed takimi placówkami. Ludzie potrafią zrobić straszne rzeczy na innych stworzeniach. Na nasze szczęście to miejsce jest opuszczone...

Kein

Skoro i on coś pamięta, to oznacza że nie jest aż tak tragicznie nieprawdaż? Nie ważne, lepiej się teraz pozbyć kilku wspomnień, zniknąć z tego miejsca chwilowo... i wrócić do szarej codzienności.
-Przyznać muszę jedno, dobry odskok od rzeczywistości, ale wybacz... muszę jak najszybciej znaleźć się gdzie indziej, nie pytaj.
Tak nie tylko on ma parę spraw do załatwienia, okazuje się że nie potrzebnie ten temat był nawet zaczynany, cóż trudno się mówi. Kolejne miejsce, kolejny cel, kolejna tułaczka! Nie ma to jak cieszyć się z niczego nieprawda? Warto zwiedzić jeszcze jedno miejsce, póki jeszcze można.

zt.

Arthas Merethil

Arthas pomachał przyjacielowi na do widzenia. Zanim i on odejdzie, postanowił nieco rozejrzeć się po kompleksie. Na ścianach były dziwne plakaty z napisem "Better future","Umbrella corp" i inne podobne słowa. Może znajdzie tutaj coś przydatnego? Większość z tych przedmiotów jest nietypowa, nie przeznaczona dla wilków. Jednak w sosie tego wszystkie znalazło się coś co może nawet uratować życie, mianowicie ludzka apteczka. W pełni wyposażona i nieużywana. Przypiął ją sobie do pasa gdzie również miecz był. Potem opuścił to tajemnicze miejsce, kiedyś tu jeszcze wróci.

ZT