Port

Kristal · Gość

Mała zatoka do której dopływają statki z ładunkami.Drewniana chata to magazyn portowy, jest w nim jedzenie, broń i inne ludzkie rzeczy.Uwaga nie radzę podjadać nic z magazunu ba może się zkończyć źle... :roll:

Kevin

przybiegł zobaczył stary magazyn wskoczył na drzewo i usiadł na dachu drewnianej chaty -ale tu cicho-pomyślał -szkoda,że nie można z kim porozmawiać

Gimera

-Cześć powiedziała obca wilczyca

Cześć, a może by tak dłuższe posty?
Upominam Cię przed otrzymaniem ostrzeżenia.
Polecam zajrzeć do działu 'regulamin'.
She.

Dyzman

Przyszedłem do magazynu w poszukiwani jedzenia na dachu ujrzałem dwie wilczyce. Było cicho postanowiłem przerwać to ciszę.
- dzieńdoberek

Kevin

elo Gimera od kiedy jestem twoim partnerem kochanie? podoba mi się to. czekaj ty jesteś w ciąży?

Dyzman

Ty nie wierz o swojej partnerce że jest w ciąży?

Gimera

-Ha może i jestem ale musiałabm to sprawdzić:x Od dzisiaj jesteś mój Kevin:O

Kevin

ok
zobacz wiadomości

Gimera

-Widziałam machnęłam ogonem lekko.Coś poza tematem:pisz dłuższe posty bo cię zbanują i co?
Spoglądała przez chwilę na Kewina i zemdlała.Wiedziała że się zaczyna.Sama tak chciała!!!
Omdlała z upokarzającego bólu który ją dręczył.Dręczył z całej siły i bardzo to bolało.Usiłowałam jeszcze wstrzymać poród.Jednak ból napierał z masową siłą.

Kewin

-kotku!-krzyknął wilk i polizał ją po ruszającym się brzuchu :wink:

Gimera

Wciąż jeszcze była omdlała i nic się nie poprawiało.Raz po raz bolało.Wilczyca nie wytrzymała bólu i polała się krew odrobinę z dróg rodnych.Wody coraz bardziej odchodziły.Omdlała jeszcze bardziej.Ani na chwilę nie ustawał ten ból.

Kewin

wilk podszedł do omdlałej wadery-strasznie wspuczuję-powiedział zaciskając zęby

Gimera

-Dzięki kiwnęła tylko głową
Dodała nieśmiało
-Na co masz ochotę...bo ja na ..wiesz...na zrobienie wilczątek :D Niewiem jak to ująć powiedziała
smętnie
Spoglądała na Dyzmana i po czym zwróciła sie do niego:
-Jak tyś wyrósł.Wilczyce dostaną zawrotu głowy xd

Brenda

Nieopodal wioski znajduje się las, z którego właśnie wyłoniła się postać, sunąca wzdłuż wybrzeża. Brenda nie myślała o niczym, starała się pozbyć myśli, które tylko jej przeszkadzały. Gdy przeszła obok wilków uderzyła w nią fala zapachu ich krwi. Ciepła, aromatyczna krew. Odruchowo chwyciła się za wychudzony brzuch i przymknęła oczy.
Poczuła zapach dwóch ludzi stojących przy łodzi i o czyś rozmawiających. Być może ludzka krew nie pachniała tak apetycznie jak wilcza, lecz leprze to niż nic.

Hakann

Hakann w oddali zobaczył Bernade. Wilk podbiegł do niej i zapytał:
- Cześć! Jestem Hakann. A ty ?? - Po tych słowach wilk zasiadł koło niej i zaczął machać ogonem. Basior cały czas spoglądał na Bernade , nie umiał od niej oderwać wzroku.

Brenda

Jakiś obcy zapach zamącił jej w głowie i powoli odchyliła powieki. Skrzywiła się na widok wilka. Taki słabiutki i malutki. Wręcz się robi żal. No ale cóż, wszystkich wyplenić się nie da.
- Ave. - Rzekła rozgoryczona do psiny.
Ruszyła brzegiem budynku powoli i bezszelestnie. Gdy już dotarła do końca przykucnęła lekko i jeszcze raz przymknęła oczy. Namierzyła kobietę po jej zapachu i po chwili bezruchu, bez żadnego ostrzeżenia skoczyła na grupkę ludzi. W ciągu ułamka sekundy namierzyła dokładnie kobietę i szybkim ruchem wskoczyła na nią, powalając na ziemię. Jej uszu dobiegł przerażony wrzask pozostałych dwóch kobiet, lecz Brenda była już zbyt omamiona zapachem krwi. Szybko wbiła kły w kark kobiety powoli go zaciskając. Im mocniej zaciskała, tym bardziej ofiara się szarpała. W końcu coś chrupnęło i wrzask ucichł. Brenda poczeła łapczywie chłeptać krew ofiary, póki jej skóra nie przybrała bladej barwy, a sama została pozbawiona soków. Łowczyni podniosła się i szybkim ruchem rozdarła kobiecie brzuch. Teraz zarówno kobieta jak i ręce Brendy pokryte były krwią. Krew rozlewała się wkoło barwiąc marmurowy chodnik. Brenda zaczęła wyjmować organy wewnętrzne i wyrzucać za siebie. Kiedy już niemal ogołociła jej ciało odgryzła kobiecie głowę i rozgryzła ze skóry. Cóż za słabe istoty z tych ludzi. Z czaszki wyjęła coś na kształt wątróbki. Mózg. Zaczęła majtać nim w rękach. Wręcz się nim bawić. Pozwoliła krwi swobodnie spływać po jej pysku i dłoniach. Jej głód został niemal zaspokojony.

Hakann

Gdy Hakann patrzał na Bernade opadła mu szczęka. Basior cały czas patrzał na nią i w pewnej chwili uciekł w stronę ku zachodzącego słońca. Wilk tak szybko uciekał ,że za nim nic nie było widać tylko bardzo dużo dymu.

Brenda

Otarła krew z pyska i ruszyła brzegiem póki nie znikła za pagórkami pozostawiając zakrwawione ciało przy porcie. Chciała być już daleko.

Heroine

Młoda wilczyca pomknęła szybko na dach magazynu i powitała wszystkich serdecznie
Witam

Wolfik

wbiegam szybko
-witaj-mówię z powagą