Ulica koło lasu

Kyinra

Zielono-Żółto- Czarne Coś wgramoliło się na ulicę. To była Kyinra! Wasza loffana i uwielbiana. - Panno Kyinro, na ulicy Cię nie było. Ale byłaś gdzie indziej. - powiedziała i skakała wesoło pogwizdując. Prawie, jak zawsze. Zatrzymała się i usiadła na środku drogi.

Torak

Spojżałem na wilczycę i od razu zatkałem jej pysk swoim ogonem-Cicho myślisz że tutaj ludzi nie ma?-spytałem i wskazałem miejsce gdzie dwoje ludzi w oknie kłuciło się-Umnie wszystko ok ale prosz mów cizej-szepnołęm z uśmiechem na pysku.

Siomha Lorcan

- Kurczę, przepraszam...- szepnęła. Rzeczywiście, jej teraźniejsze zachowanie nijak miało się do jej rangi. ,,Łowca powinien być cichy"- skarciła się w umyśle, ale zaraz na jej pysk powrócił uśmiech.- Co tu robisz?- spytała cicho. Zerknęła przelotnie na szczenię.

Kyinra

Spojrzała na tych ludzi co się kłócili. Szybko przebiegła przez drogę i stanęła im pod oknem. Oparła się o parapet i przyglądała się słuchając o czym oni gadają. Szczeniaki phi! Wścibskie lecz cóż.

Siomha Lorcan

Spojrzała na młode. Ciekawska istotka. Nie odezwała się jednak. Nie jest tu od prawienia kazań na temat odpowiedniego zachowania. Młoda i tak będzie się musiała nauczyć wszystkiego na własnej skórze.

Kyinra

Rozejrzała się dookoła domu. I nagle zauważyła drzwi do domu uchylone pf.., starego śpiącego psa w budzie i kilka kur. Stanęła przed drzwiami i usiadła. Zastanawiała się czy wejść czy nie.

Siomha Lorcan

Pokręciła tylko łbem, ale nie chciała ingerować. Niech wie, jacy są ludzie. Tylko tak może się przekonać, że to rasa morderców i palantów. Przebrzydłych barbarzyńców, którzy nawet nie potrafią walczyć... jeszcze raz pokiwała łbem.- Jesteś pewna, że chcesz tam wejść?- szepnęła w stronę wilczka. Sama nie mogła w to uwierzyć. ,, A swojemu młodemu pozwoliłabyś na to?"- usłyszała własny głos w myślach.,, Jasne, że nie, ale to nie moje młode."- zagryzła lekko wargi.

Sharera

Zobaczyłam białą wilczycę, po chwili usłyszałam ludzi w domu, podeszłam do okna i zaczęłam się im przyglądać z zainteresowaniem. Usiadłam na jakiejś skrzyńce a pyszczek na oknie i podniosłam uszy, abym ich dobrze słyszała.

Siomha Lorcan

Zobaczyła waderę... ,, Kolejna"- pomyślała. Zmarszczyła lekko brwi, ale się nie odezwała. Położyła się w cieniu, tak by być jak najmniej widoczną i móc w każdej chwili być w gotowości.

Torak

Spojżałem na Siom-Nic poprostu lubię się przechadzać-powiedziałem z uśmiechem.
Podeszłem do okna które było wysoko na 1 piętrze,wdrapałem się po deskach i zabiłem dwóch ludzi będących w domu.Wyszedłem spowrotem z kurami w łapach i połozyłem je na ziemi a sam zaczołem jeśc jedna z nich.

Siomha Lorcan

Spojrzała lekko z ukosa na Toraka. Nie wiedziała, co ma o nim myśleć. Zachował się dosłownie jak Ci ludzie. Tak po prostu... z zimną krwią... co się tu w ogóle dzieje. Bardziej przywarła do ziemi. Nie chciała by ktokolwiek ją zauważył.

Sharera

Spojrzałam na Toraka nie mogłam sobie tego wyobrazić,po czym spojrzałam z powrotem do domu, chciałam tam wejść, ale się obawiałam podniosłam wyżej łeb, by zobaczyć więcej.

Kyinra

-Jestem pewna. - stwierdziła i weszła do domu. Obejrzała cały aż dotarła do pokoju dziecinnego. A tam co? Małe łyse coś, leżące w kołysce. - Zaczęła go tykać łapą aż się obudził. Było słychać krzyk. Kyinra złapała dzieciaka i wybiegła na podwórko, położywszy je przed Siom powiedziała. - Spójrz na to.... co to jest?

Sharera

Zobaczyłam, że na ziemi leży coś łysego podbiegłam bliżej i zaczęłam się przyglądać, zaczęłam tykać to łapą, byłam bardzo ciekawa co to jest.

Siomha Lorcan

- To ludzkie szczenię.- powiedziała cicho, wąchając płaczące coś.- Skąd to masz?- spojrzała na młodą.- Powinnaś je odnieść...- spojrzała na dom, opuszczony już...- ale i tak nikt tam na nie nie czeka...- powiedziała smutno. Była wściekła na Toraka. Spojrzała na niego. A wydawał się równym gościem...- jesteś takim samym mordercą, jak ci ludzie.- syknęła. Odwróciła wzrok w stronę dwóch wilczyc.- Co teraz z tym zrobimy?- spytała.

Kyinra

A to coś zaczęło ryczeć. -Ojoj.. wiem! - wsadziła ogon do buzi temu czemuś i usiadła dumnie, spoglądała na Shar i resztę. - A w ogóle, jestem Kyinra.- przedstawiła się i ułożyła wygodnie nadal trzymając ogon w buzi dzieciaka. - Widzisz chociaż nie płacze. - śmiech. - Mam je, z dziecinnego pokoju o z domu. - wskazała na dom. - A z nim? - spojrzała na niego. - Chyba go nie zabijemy prawda?

Sharera

-Sama nie wiem-powiedziałam i pomyślałam przez chwilę patrząc na dziecko.
-Może byś my się nim zaopiekowały?-zapytałam nieco rozkojarzona.Po chwili spojrzałam na Toraka-morderca!-wykrzyknęłam w jego stronę.

Siomha Lorcan

-Kyinra! Chcesz to udusić?- zerwała się na równe łapy.- Nie tak się to robi!- spojrzała na drugą wilczycę.- My nie damy rady go wychować, ale mam pewien pomysł...

// Ej, co Wy na to, Sharera i Kyinra, żeby założyć temat w misjach i oddać dziecko jakoś w nocy do domu dziecka?//

Kyinra

/Dobbryy Pomysł: jestem za!/

Zastanowiła się chwilę. - Jaki pomysł? Wiem, że nie robi się tak, ale on na pewno jest głodny! - Wyjęła z jego mordy ogon i złapała kilka robali. Wsadziła dzieciakowi do buzi i złapała go za policzki robiąc tak aby żuł. - No! I nie płacze. -Faktycznie ni płakał.

Sharera

/jestem za/
-Przestań on je coś innego!-wykrzyknęłam do wilczycy i miałam nadziej, że przestanie.