Grób Mack'a

Kaed'rin van Regis

Wadera wkroczyła tuż za Mack'iem i zastała posępną atmosferę, typową dla grobowca.
Usiadła obok niego i.... i dopiero teraz spłynęły po jej policzkach łzy, dopiero wtedy kiedy siedziała na przeciwko jego grobu, a obok niej siedział jej były partner zrozumiała, jak bardzo go kocha.
Łzy leciały żeśko z jej policzek, wadera skuliła się, a jej ciało zaczęło drżeć...
nie.
Nie.
Nie!
NIE!

Mack

- Klej... - szepnął do niej. Żał mu było jej, a zarazem wstyd że tyle przez niego musi wycierpieć. Podszedł do niej. Czuć można było od niego chłód. Serce jego już nie biło. Był zwykłym duchem, który nic nie mógł. Szepnął po raz kolejny:
- Nie płacz, nie jestem jedynym basiorem w tej krainie...

Kaed'rin van Regis

Tym razem wadera zadrżała z wściekłości. Podniosła się.
-GDYBYM CIĘ NIE KOCHAŁA NAD ŻYCIE JUŻ DAWNO ZNALAZŁABYM PARTNERA!-Wykrzyczała mu prosto w pysk, gdyby mogła walnęła by mu liścia, jednak na szczęście był on duchem, na jego szczęście.

Mack

- Nie złość się. Nic już więcej powiedzieć Ci nie mogę. Nie chcę, abyś była nieszczęśliwa. Musi ninąć długi czas, abym i ja Cię obdażył tym samym uczuciem co ty. Jestem zagubiony, daj mi czas. - rzekł odwracając pysk. Nie był w stanie patrzeć jak wadera płacze.

Kaed'rin van Regis

-Pff.-Warknęła i naburmuszona wybyła z terenu.

*nmjt*

Mack

Spuścił łeb, przymknął oczy. Czy tak trudno było zrozumieć, iż Mack nie jest gotów na kolejną porażkę w życiu. Nie chciał skrzywdzić Klej, bo nie darzy ją tym samym uczuciem. Westchnął delikatnie. Teraz został sam... Wszyscy o nim zapomnieli, tak zwykle bywa.

Macky

-Witaj, Mack - powiedziała Wadera - Mamy wiele wspólnego. Chocby fakt, ze nazywamy się podobnie i jesteśmy duchami - uśmiechnęła sie wadera.

<offtop>PST. Jeden użytkownik - Lee - ma taki sam avek. Lepiej go zmień bo Lee jest modem. </offtop>