Mroźne Szczyty

Eskarina

Miejsce to jest tajemnicze i skryte, rzadko kiedy ktoś tu przychodzi. Mroźne szczyty to bardzo strome i niebezpieczne góry. Tuż pod nimi leży jezioro, polana i puszcza. Każdego kogo nogi tu przywiodą niech lepiej uważa. Bowiem czasami dzieją się tu różne rzeczy...

Chris

Chris wędrowała po krainie od terenu do terenu. Gdy w końcu natrafiła na Mroźne Szczyty, która zauroczona ich majestatem i wspaniałością, w ogólnie nie zważała no to, iż jest tutaj niebezpiecznie - a powinna o tym pomyśleć. Czuła się dziwnie, jakby ktoś ją zahipnotyzował. Nadal z wyraźnym zaciekawieniem zaczęła wchodzić wyżej bez żadnej ostrożności.

Star

Star szukając kogoś z Nocy, Wody lub Wiatru - jak mu Samuel nakazał wędrował po terenach neutralnych. Zobaczył jakąś wilczą sylwetkę, ach to Chris - dawno jej tu nie było! Może jej się zapyta o tereny Nocy, chociaż z drugiej strony może nie wiedzieć. Trudno, samiec powoli i ostrożnie zaczął wspinać się na szczyt.

Chris

Nagle poczuła zupełny brak świadomości, jakby nie miała już kontroli nad swoim umysłem.. W wyniku tego poślizgnęła się na lodzie i spadła z góry wprost do jeziora, przy okazji obijając swoje ciało przez kamienie w jeziorze. Straciła całkowicie przytomność - Nie miała nad sobą kontroli. Nie miała nawet zupełnego pojęcia o pojawieniu się tutaj Star'a.

Star

- Chris! - wrzasnął rozpaczliwie. - Chris! Nic ci nie jest? Coś się stało? Słyszysz mnie? - krzyknął.
Pognał na dół do jeziora i spostrzegł nieprzytomną przywódczynię wojowników. Nie trzeba mówić, przeraził się nie na żarty. Na całe szczęście, nie doznała większych ran niż jakieś drobne skaleczenia, straciła jednak przytomność i kto wie co będzie dalej.
- Trzymaj się! Zabiorę cię do lecznicy, Lea ci pomoże! - powiedział stanowczo.
Chwycił wilczycę i wziął ją na grzbiet, powolnie poruszając się szedł w stronę lecznicy. Starał się ogromnie, jednak samica była ciężka...

z.t (obydwoje)

Scarlett

Scarlett również chciała odwiedzić Mroźne Szczyty. Ostatnio miała ochotę pozwiedzać krainę, a to miejsce całkiem nadawało się na chwilę spokoju i relaksu dla Scar.
Usiadła więc sobie gdzieś z boku i wpatrywała się w niebo, myśląc o tym, jak poradzi sobie jako matka trójki szczeniąt.

Atrita

Scarlett, chcąc pozwiedzać Krainę, poszła nieco za daleko i wyszła poza jej bezpieczne, w miarę, granice. Przybyła tutaj, do Mroźnych Szczytów, siadając gdzieś z boku i rozmyślając. Rozmyślania owe przerwane zostały przez nagły zryw wiatru, który przyniósł za sobą gwałtownym szarpnięciem... śnieg.
Szybko i konsekwentnie strony te nawiedziła rodzącą się prędko burza śnieżna - okropna, mroźna i ograniczająca widok tak, iż ledwo się własne łapy widziało.

Scarlett

Scarlett podniosła się z miejsca, mrużąc oczy. Nie ma to jak się odprężyć i zrelaksować, walcząc o przetrwanie. Podczas zamieci zmysły mało się przydadzą. Rozszalałe płatki śniegu zmniejszały jej widoczność. Już raz jej się to przytrafiło. Przydałoby sie znaleźć schornienie. Wadera powoli pełzła przed siebie.

Atrita

Wszędzie była nieprzebita wzrokiem biel, lodowate w dotyku płatki wirowały wokół w szaleńczym tańcu, chłód - gryzący i nieprzyjemny - przedzierał się przez najgęstsze wilcze futra.
Scar pełzła przed siebie, lecz było to coraz bardziej utrudniane przez zwiększającą się drastycznie ilość puchu na ziemi. W uszach świstał jej wiatr, a zimno wdzierało się nieustępliwie do organizmu. Ale co to? Tak! Gdzieś z jej prawej strony zamajaczyła sylwetka wysokiej skały i wydrążonej w niej jaskini.

Scarlett

Scarlett nadal mrużąc mocno oczy, rozglądała się powoli. Choć widoczność nie była duża, waderze udało się dojrzeć górę z jaskinią. Powoli popełzła w jej stronę. Wkońcu do niej doszła, cała dygocąc z przeszywającego ją zimna. Oby tu było cieplej.

Atrita

Jaskinia znajdująca się przed waderą była niewielka - ledwo mieszcząca jednego dorosłego wilka - jednakże będzie musiała się nią zadowolić. Położenie groty było na tyle wygodne, że ani wiatr, ani też śnieg nie wdzierały się do jej czeluści. A ze względu na niewielkie jej rozmiary łatwiej było utrzymać w niej wyższą niż na zewnątrz temperaturę.

Hono-no Ninetails Fox · Wysłany: Pon 16:44, 19 Mar 2012 Temat postu:

Kruk pojawił się w tym miejscu, szybując na tyle wolno, aby wilki - zwłaszcza te niezwykle jeszcze młode - mogły za nim nadążyć. Musiał jednak obniżyć drastycznie lot, kiedy uderzył w niego silny podmuch oraz wirujące szaleńczo płatki śniegu. Prędko wylądował na granicy śnieżycy, na ziemi, czekając na Grupę Lewą.

April · Wysłany: Pon 17:16, 19 Mar 2012 Temat postu:

Gdy z rozpędem wpadła na tereny Mroźnych Szczytów od razu tego pożałowała. Całkiem zapomniała jak zimno było poza Lwią Skałą. Dygocząc podeszła do kruka i siadła obok niego.
- Zaraz będzie tu reszta - oznajmiła, po czym owinęła się szczelnie szarym ogonem. Zerknęła na swoją, obandażowaną łapę. Nigdy więcej żadnych bójek... Dobrze, że to tylko nieszkodliwe zadrapanie. Uśmiechnęła się sama do siebie i zanuciła wesołą piosenkę o wartościowościach pierwiastków.

Enney · Wysłany: Pon 20:48, 19 Mar 2012 Temat postu:

Gdy najmniejsza z grupy przybyła...To od razu przykuła jej wzrok zawinięta ogonem April. - Cześć... - Powiedziała zgrzytając zębami. Enni zagwizdała, a po pewnym czasie przyleciał jej feniks, a w tym czasie mała podbiegła do April usiadła koło niej i zrobiła kokon jak ona...Enni spojrzała na Roze, a ona zleciała kolo niej i usiadła na ramieniu i zaczęła ogrzewać swoim ciepłem dwie waderki. - Mozę zostaniemy przyjaciółkami. - Enni wystawiła głowę z kokonu i zrobiła uśmiech, który był od ucha do ucha.

Yenn · Wysłany: Pon 21:28, 19 Mar 2012 Temat postu:

Yenn pojawiła się tu ni z tego, ni z owego. Popatrzyła poważnym wzrokiem na kruka i na innych tu zgromadzonych. Są prawie wszyscy, taa.. Teraz tylko kwestia pomysłów itp. itd..

Morte · Wysłany: Pon 21:31, 19 Mar 2012 Temat postu:

Wadera przyszła w to miejsce nie zbyt śpiesznie, okropny wiatr spowalniał jej każdy krok.. Gdy już dotarła na miejsce usiadła i zwróciła swój wzrok w jeden punkt. Oczywiście był nim kruk, tak! Teraz miała grobową minę, jednak w głębi było inaczej.. Dawno nie była na wyprawie.

April · Wysłany: Pon 21:59, 19 Mar 2012 Temat postu:

- Węgiel, jod a nawet tleeen! Każdy z nich przyjazny jeeest! - zaśpiewała cichutko. I dobrze, że cichutko, bo fałszowała nie do wytrzymania. Rzuciła wzrokiem na młode, które najwyraźniej coś chciało. Uśmiechnęła się, wyszczerzając złowieszczo rząd białych kłów.
- A lubisz przeprowadzać wiwisekcje na żywych żabach i myszach? Ładnie się potem prezentują w słoikach! - zapytała szczenięcia z pasją w głosie. Przeżywała teraz nie do końca kontrolowane skoki osobowościowe. Normalna April nigdy nie skrzywdziłaby żadnego stworzenia, nawet w imię nauki. Cóż, ta druga jak widać niekoniecznie...
- Tylko formalina ma okropny zapach... Ale da się to wytrzymać - to mówiąc zaprezentowała jeden ze swoich firmowych uśmiechów z serii "Psychiczny naukowiec". Zerknęła na przybyłe wadery. To już wszyscy czy są jeszcze jacyś maruderzy?

Anastasie · Wysłany: Wto 10:04, 20 Mar 2012 Temat postu:

Kaori zjawiła się tu dosyć szybko. Ale nie za szybko.
-Coś mnie pominęło?- wycedziła przez zęby.
Ciężko oddychała. Bieganie raczej źle jej robi. Pomachała lekko ogonem i zamknęła oczy.
Nigdy więcej biegania.

Morte · Wysłany: Wto 15:38, 20 Mar 2012 Temat postu:

Morte zwróciła się ku Kaori i uśmiechnęła nikle.
Nie, puki co nic nie przegapiłaś-powiedziała i popatrzyła na April, potem na ducha, później na młodą waderę i na samym końcu na kruka, z którego wzrok jej nie schodził.

Hono-no Ninetails Fox · Wysłany: Śro 15:48, 21 Mar 2012 Temat postu:

Kruk rozejrzał się po zebranych, mierząc każdego białym spojrzeniem. Po tym wzbił się w powietrze, aby zaraz usiąść na grzbiecie Morte i skulić się w mały kłębek.
- Musicie spiąć się na najwyższy szczyt - poinstruował, wskazując odpowiednią górę ledwo widoczną przez szalejącą tu śnieżycę.
Podnóże ów giganta było skalne, z licznymi półkami i wystającymi kamieniami. Wyżej było już ich coraz mniej i na dodatek ponad połowę pokrywał śliski lód.