Liryka Siomhy Lorcan

Siomha Lorcan

,, Zew krwi"

Spadł już deszcz i gwiazdy zakrył cień
Zostawiłam przy Tobie to co było ważne
Spaliłam w ogniu oczu mych tamten dzień
Nie wiem czy jeszcze kiedykolwiek zasnę

Stałam się mgłą człowieka odbiciem
Zimna tafla kryje moje chore sny
Nie chcę ranić a ciągle to robię
Wiem to straszne bo los jest zły

Gdy widzę Twoje oczy
Boję się i odejść chcę
Cień klątwy krwawej za mną kroczy
księżyc woła mnie to jego zew
To jego zew a me pragnienie
Pośród bólu drwin i grzechu
Krew plami całą wokół ziemię
trwać chcę w ciągłym cieniu...

To nieważne, że już nie ma nas,
Pisać nie warto zażaleń do Boga.
Osobno przyszło nam przeżyć grozy czas.
W nocy i mroku jest moja nadzieja.

Czuję, że drżysz gdy wschodzi Księżyc blady,
A z lasu zew dopada Cię śpiącego.
Czuję jak nie możesz dać sobie rady
Z zimnem ciała Twego ludzkiego.

A we mnie płonie dzika żądza krwi
I pali resztkę wspomnień, marzeń.
Mam tylko nadzieję, że nie nadejdzie świt,
Co zgasi mej natury płomień.

Gdy widzę Twój cień
To nie mój świat i odejść chcę.
Klątwa przemienia noc w dzień,
Księżyc woła mnie- to jego zew!
To jego zew, a me dziedzictwo,
Pośród bólu, grzechu i drwin.
Palę sny, a z nimi to wszystko,
Co strąciło mnie ku krwi.

Bo Słońce jest mą zgubą, przekleństwem,
Bo nie dane mi jest oglądać jego światła.
Odchodzę. Me pragnienie jest chorym snem
Umysłu dzikiego. Odchodzę! Gwiazda nasza właśnie zgasła.

To na razie tylko tyle ale będzie więcej :D

,, Egoistka"

Oddałam Ci Twe serce poto byś,
Mógł być wolny już od dziś.
Czemu? Nie pytaj mnie, bo złe
Intencje mam i chcę,
Byś zaznał szczęścia łyk,
A potem stracił sny...
Sukub? Nie... to nie ta natura,
Choć podobna jest ma skóra...
Do tej gadziej, pozłacanej,
W Wodzie Księżycowej lśniącej.
Lilith? Ona nikogo nie kocha,
A ja tak i często szlocham,
Kiedy zrani mnie ktoś bliski...
Zdrajca, jak płaz ślizgi.
Nikt nie nazwie mej natury bliskiej
Gwieżdzie, zimnym światłęm lśniącej.
Cepła przecież mego nie dostaniesz,
A jeśli już, to w ogniu spłoniesz.
Tak bywa! Przykro mi...
Teraz ronię srebrne łzy.
Czemu? bo nie potrafiłam
Do końca uwieść Cię, lecz siłą
Trzymać przy sobie nie będę.
Nie udało mi się, więc odejdę,
By pastwić się nad innym istnieniem
I, być może, pożreć je swym płomieniem.

Honi

Ten drugi mi się bardziej podoba. Ale obydwa są dobre.

Siomha Lorcan

Heh. Dzięki... :) Szczerze mówiąc to tylko tak na próbę, żeby sprawdzić czy się spodobają. Ale postaram się dać coś jeszcze. Może to...

- Być taką jak Ty,
Tak postrzegać życie...
- Nie chciałabyś!
- Lecz pragnę tego skrycie
I boję się, bo Twe istnienie
Skrywa mrok
I mroku cienie
Nie odstępują Cię na krok.
- Więc widzisz... ciężko mi...
- Niestety, nie pomogę Ci..
Lecz może... jeśli cicho powiesz...
Może... jeśli nocą wezwiesz...
Na zawsze połączą się natury dwie:
Bolesny dotyk Twój i moja krew...
Otworzę się na Twoje sny
I trwać będziemy: ja przy Tobie, a przy mnie Ty!

Sasori

Nieco dziwny ale w suie jakby się w nim nieco zatracić to ma ciekawą "głębie" ^^
Oby tak dalej, nieźle Ci idzie.. Dwa pierwsze również godne.

Siomha Lorcan

Dziękuję bardzo. Teraz może cosik bez rymów:

,, Brama"

Niczego już nie pragnę,
Oprucz ciszy.
Niczego już nie pragnę... a może...
Milczenie otula mnie.
Szczelnie składam skrzydła,
Utnę je toporem ze szkła
I pozostanę w leśnym cieniu.
Nigdy już nie usłyszysz
Mego głosu,
Tylko wilcze wycie ze smutku.
Me włosy lśnią Księżycem
I gwiazdy w oczach mam.
To, co było zabronione,
Zostanie w pustce słów,
A mgła otworzy przejście
Ku dusz odchłani...

Ważne są dla mnie Wasze opinie, więc piszcie, poprawiajcie, po prostu pomóżcie mi coraz to lepiej pisać. :)

Sasori

Hym.. powiem szczerze, że bardziej przypadł mi chyba twój styl pisania bez rymów. Wydaje mi się bardziej szczery, choć nie wiem co przeżywasz to własnie to powinnaś "przelewać na papier".
"Wiersz bez własnych emocji jest jak kopia czyjejś duszy..."

Siomha Lorcan

To chyba zależy od nastroju :) Sama nie wiem, czemu, ale mam czasem ochotę pisać rymy, a czasem mam ich dość.... to jak? Bez rymów? Mogę Cię poczęstować czymś takim:

,, Myśliciele"

Osądzacie cienie!
Nie rozumiecie, że mrok
Jest leśną ostoją,
A jej dom, to śpiew wiatru?
Liście spadające
Tworzą mozaikę jej duszy...
Stąpajcie ostrożnie!
Niszczycie istnienie,
Które stworzone jest po to, byście
Mogli namieszać we mgle.
Słowa pozostaną lustrzanym odbiciem
Waszych czynów.
Napisaliście, że to, co w cieniu
Jest złem wcielonym,
Nie rozumiejąc, że zawsze
Najciemniej jest pod latarnią.

I jak?

Sasori

Noo... Wpasowałaś w mój gust dość trafnie. Jak dla mnie to właśnie Twoje wiersze bez rymów podobają się bardziej.
No tak, najlepiej przekonywujące są słowa, które odczuwasz. Czyli jeśli piszesz je pod wpływem nastroju to zaliczasz u mnie plusa ^^
Nie lubie czytać czegoś co do mnie nie trafia bo jest zerżnięte lub wymyślone po to żeby se było..

Siomha Lorcan

Cieszę się, że Ci się podoba. Jeszcze dorzucę to i na dzisiaj nie będę zamęczać. Co za dużo, to niezdrowo :) :

,, Spojrzenie poprzez"

Samotna w ciemności
Próbuję odnaleźć siebie
Droga prowadzi ku dali
Lodu i wody
Znam ją
A potykam się jak dziecko
Mgła dookoła
Kreśli horyzont wiatru

Samotnie w ciemności
Brnę dalej
Daj mi choć iskrę nadziei że
Nie spotkam Cię tutaj
Jednak pamiętam doskonale,
Kiedy pokazywałeś drogę w
Ciemności Swojej
Duszy

Samotna w ciemności
Odliczam sekundy do końca
Już nic się nie liczy
Może znajdę drogę
Może nie
Widzę czarny płomień
I czuję chłód i Ciebie
Odejdź bym mogła dalej trwać
Samotnie w ciemności

Sasori

No i chwila szczerości jest taka, że słabe są zwrotki dość, a właściwie to ta pierwsza, te później mają nawet sens.. ^^ Ale podoba mi się Twój sposób pisania i użyte zwroty.. ;> Będe czekał na dalsze dzieła ..

Siomha Lorcan

Kiedyś napisałam wiersz z takimi ,, metaforami", że sama nie wiedziałam co autorka ma na myśli. Poszło więc to coś do szuflady i czeka na rozszyfrowanie... i jeszcze pewnie poczeka :) Od tej pory staram się nie pisać niezrozumiale, ale sam widzisz, że nie zawsze mi się to udaje. Dziękuję za opinię :)

Sasori

Nie wiem ile już piszesz ale nie najgorzej Ci idzie, zapewne jedne będą lepsze od drugich ^^ Nic na siłę czyz nie? ;> Nmzc, wkońcu po to jest ten temat.

Siomha Lorcan

Masz rację. Dlatego nie piszę nic na siłę. A tutaj me wypociny pokazałam po raz pierwszy. Do tej pory kryły się po najciemniejszych kątach biurka. Ty też coś piszesz?

Sasori

Hymm... ja preferuje nieco inny sposób wyrażania siebie w tzw. sztuce ^^ Ale pisałe coś niecoś i wiem jak to jest, jednak jedynie pod wpływem emocji, bo od tak sobie nie potrafiłbym wymyslić nic sensownego. Moje dawne dzieła jednak byłyby możliwie gorsze jakościową i gustowo od twoich prac ;>

Siomha Lorcan

Nie powinieneś tak porównywać. Każdy pisze inaczej, a przecież inne, nie oznacza gorsze. Prawda? W jaki sposób ,, wyrażasz siebie"?

Sasori

No masz rację, w sumie szczególnie jeśli to własne odczucia ;>
Heh poprzez musssik ^^ I choć przeważnie nie gram i ... (;P) swoich tekstów to wiele utworów wyraża podobne odczucia..

Siomha Lorcan

Ciekawy sposób. Ja kieeeedyś grałam na pianinie i czasem cosik krótkiego zkomponowałam, ale znudziło mi się i czasu nie miałam. Potem przyszedł czas na gitarę, lecz jak zobaczyłam, że nawet zwierzęta uciekają, gdy po nią sięgałam, to przestałam. :) Uczuć niestety nie było w tym za grosz.

Sasori

Heh rozumiem xD Ja gram ze swoim zespołem, gitara i wokal głównie ale zdarzy się też perkusja czy bas. Sporo czasu juz w tym siedzimy i w sumie nawet na wychodzi, przeważnie utwory typu linkin park czy SOAD ^^ Sam też lubie pobrzdękolić na gitarce w domowym zaciszu ;]

Siomha Lorcan

Szczerze mówiąc chętnie posłuchałabym utworów linkina, w innym wykonaniu niż linkina. Ale systemu sobie nie wyobrażam, nie wiem czemu :)

Sasori

Heh w sumie szczerze mówiąc to chyba LP nam najlepiej wychodzi, a te trudniejsze typu "Sugar" Systema to już kwestia względna ale pracujemy nad tym heh ^^. Nie mówie, że wgl zachwycająco jakoś gramy ale mozliwe żebyś usiedziała z 5 minut ;]