Legowisko Akinori'ego

Akinori

On mruknął coś i uśmiechnął się lekko. Całował ją tak namiętnie, że szkoda gadać. W końcu zaczął całować ją coraz niżej i niżej.(...) Następnie znów wychodził w górę. Zaczął pieścić ją swoim językiem i ogonem. Uśmiechnął się krzywo i pocałował ją z języczkiem. W końcu połączył się z nią i wiadome jest to wszystkim jak.. Początkowo jego ruchy były wolne, ale z czasem przyśpieszał. Teraz zobaczymy, jak to wszystko się potoczy.

Xerri

Wilczyca szczerze chciała więcej. Pojękiwała cicho z rozkoszy nad czynnościami samca. Tego jej było trzeba! Namiętność i gorąc! Tak...
-O tak! Tak!-krzyczała podniecona samica gdy samiec przybliżył swoje ciało do jej ciała i zaczął tą grę.
-Dobrze...-mówiła cicho samica.
Położyła swoje łapy na biodrach samca i ruszała nimi tak aby robiły to namiętniej, mocniej i szybciej.

Akinori

Akinori nie potrzebował żadnej instrukcji, ni zachęty. Uśmiechnął się jeno i zwiększył swoje ''obroty''. Jego ruchy były coraz szybsze i szybsze, a i płynniejsze. Może Xerri wprowadzi jakieś inne zasady? No nic, poczekamy, zobaczymy. Basior był teraz u szczytu swych jakichkolwiek granic. Nadal uśmiechał się do wadery, mm.. Była taka piękna! Ciężko się takiej oprzeć..

Xerri

Wadera to zamykała delikatnie oczy, to je otwierała. Nie umiała się zdecydować... Trudno. Lepiej mieć oczy otwarte ażeby widzieć tego jedynego partnera. Wilczyca posłała samowi delikatnego całusa. Niech wie, że ją zauroczył.
-Kocham cię...-szepnęła pełna miłości do wilka.

Akinori

- Ja ciebie też, słońce.- powiedział z lekkim uśmiechem i pocałował ją. Teraz był już u szczytów możliwości, a już po chwili odetchnął cicho i opadł na grzbiet, tuż obok Xerri uśmiechając się krzywo. Popatrzył na waderę i posłał jej ciepły uśmiech, po czym pocałował w usta. Po tej czynności zaczął gapić się w kamienny sufit, dziwna ta nora.

Xerri

Wilczyca odetchnęła. Nareszcie tego doznała... Miłości!
-Dlaczego akurat ja Aki? Dlaczego nie chciałeś być moim przyjacielem tylko kimś więcej? Nie powiem, że mi to przeszkadza!-powiedziała i zapytała samica. Po prostu chciała wiedzieć. Taka już była- ciekawska!

Akinori

On nadal wpatrzony w sufit westchnął i machnął lekko ogonem.
- No nie wiem.. Może dlatego, że jesteś piękna? Mamy te samy poglądy na przyszłość. Poza tym, już od dawna widziałem ''coś'' w tobie, ale nie miałem nawet czasu ci tego wyznać, albowiem przez ten cały czas opiekowałem się małą Ann.- powiedział z uśmiechem i postawił uszy na sztorc. Nikt nie wie, dlaczego patrzył w kamienny sufit, może coś tam widział? Eee, raczej nie, po prostu paczał się od tak.

Xerri

Wilczyca zaśmiała się i powiedziała:
-Powiedz mi kogo kochasz... Z całej krainy i nie tylko.-mówiła ze spokojem i opanowaniem. Naprawdę widziała coś w Akinorim, a co z Noish'em? Ciekawe którego wybierze wilczyca. Odpowiedź chyba jest prosta...

Akinori

- Kogo kocham? Poznałem wiele wader, miałem już pierwsze zauroczenia, ale kocham ciebie! Jesteś jedyna w swoim rodzaju i wyjątkowa przede wszystkim! Żadna wadera nie może się z tobą równać!- powiedział z czułością i popatrzył Xerri w oczy. Na prawdę coś do niej czół, ale czy ze wzajemnością? A jeżeli go porzuci to wiadome, że Aki stanie się tyranem, w stosunku do innych. No cóż, takie życie.

Xerri

Wilczyca zaśmiała się cichutko.
-Coś tak czuje, że ty naprawdę mnie kochasz co? Mój ty Bogu Miłości?-zapytała zalotnie. Userce się wydaje, że Xerri naprawdę pokochała Akinorusia. Ciekawe co z tego wyjdzie. Gdy za to Aki ją porzuci to może Xerri rzuci się z urwiska. Ona jest do tego na prawdę zdolna

Akinori

- Dobrze czujesz..- mruknął do niej i pocałował. No i teraz chwila prawdy, z kim pozostanie Xerri? Akinori nie znał nawet żadnego Noish'a, nigdy go na oczy nie widział.. Pociągnął nosem i przeciągnął się, ziewając. Na dworze było zapewne już ciemno. Tak, ciemna, zimna i dżdżysta noc.. Bez blasku księżyca, bez blasku gwiazd, po prostu jedna wielka ciemność i cisza. No cóż, teraz dowiemy się, jak to będzie.

Xerri

Wilczyca przytuliła się do Aki'ego i zapytała:
-Powiedz mi, czemu miałabym ciebie wybrać? Dlaczego akurat ty miałbyś być tym jedynym? Odpowiedz szczerze!
Samica popatrzyła w oczy samca. Piękne żółte oczy. A Xerri zwykłe oczy koloru czerwonego.

Akinori

Aki objął ją jedną łapą i gładził nią jej piękne futro.
- Nie wiem.. Sama wiesz kogo kochasz, sama musisz więc dokonać jakiegokolwiek wyboru. Jednak powiem ci, że bardzo cię kocham i nigdy w życiu bym nie opuścił, nie pozwolił skrzywdzić. Zawsze bym cię bronił.. Może kiedyś mielibyśmy jakąś szczęśliwą rodzinkę? Kto to wie.. Jesteś jedyna w swoim rodzaju i to na prawdę w tobie cenię! Teraz sama już dokonaj wyboru..- powiedział i machnął lekko ogonem, patrząc w ślepia Xerri.

Xerri

Wilczyc posmutniała momentalnie. Dręczyło ją jedno pytanie:
-A co jeśli Noish będzie chciał zemsty i zabije mnie lub ciebie.
Nagle uśmiechnęła się i powiedziała z namysłem:
-Fajnie by było jakbyś ty wyzwał na pojedynek Noish'a o mnie! Ciekawe kto by wygrał...
A potem dodała cicho:
-To nie taki głupi pomysł...
Samica wczołgała się na samca i teraz sobie na nim leżała.

Akinori

Uniósł lekko brew ku górze i przyjrzał się Xerri, która na nim leżała.
- Łoł łoł łooł! Kto to jest Noish?- spytał z lekkim zdziwieniem. Teraz mu się wszystko we łbie układało! Może dlatego Xerri powiedziała temu małemu smarkaczowi, że on jest jej bratem, dlatego, dlatego, że.. Xerri jest w związku!?! Chciał wiedzieć jaka jest prawda, no nic.. Jeżeli ona jest z jakimś tam wilkiem, a jednak zauroczyła się w Akim, jego to nie obchodzi! Ważne, że się kochają i tyle.

Xerri

//To Aki wyzwie Noish'a do walki o nią? xD///
Wilczyca odpowiedziała ze skruchą:
-Najukochańszy mój skarbie, Noish to mój chłopak. Ale nic do niego nie czuje. Bardziej kocham ciebie. Zawsze tak będzie... Gdy cie poznałam poczułam jakieś ukłucie w sercu. Jakbyś ty naprawdę mnie kochał ,a ja odwzajemniłam to uczucie. Chce być z tobą Akinori. Tylko z tobą... Ja na prawde cie kocham... Wyobraź sobie co możemy zrobić razem, a co bez siebie. Teraz przejrzałam na oczy. Akinori chcę być z tobą...
Samica miała łzy w oczach.

Akinori

//Niee wiem, jeszcze się zobaczy. x'3//

Samiec skrzywił pysk i zszedł z łóżka, odsłaniając przy tym zasłonki od łoża. Łaził w tę i wewte. Zdenerwował się, nawet nie zważał na skruchę w głosie Xerri. Po chwili znów wskoczył na łoże i przysiadł na zadzie koło wadery.
- No cóż.. Szczerze mówiąc, mogłaś mnie o tym wcześniej poinformować. Ale, dobrze, że w ogóle mi powiedziałaś. Nie jestem na ciebie zły, ani trochę. Tylko tak szczerze mówiąc mam mętlik w głowie, bo nie wiem co dalej zrobić. Chcę być z tobą, ale mogą być problemy z Noish'em.- powiedział i machnął lekko ogonem, po czym przytulił do swojej piersi samicę.
- No dobrze, ale nie masz o co płakać.. Jakoś z tego wyjdziemy.- powiedział spokojnie, gładząc waderę. Ucałował ją w policzek i uśmiechnął się lekko.

Xerri

Wilczyca nadal płakała.
-Ale ja chcę być z tobą Akinori... Tylko z tobą! Ja cie kocham... Jeśli ty mnie nie to zaraz pójdę rzucić się w przepaść.
Teraz to wadera mówiła bardzo szczerze. Dla niego może porzucić Noish'a i uciec do Aki'ego. Na zawsze.

Akinori

- No cicho, cichoo.. Ja z tobą też chcę być, tylko jesteśmy w trudnej sytuacji, poradzimy sobie! Nie rób nic głupiego, ja ciebie też kocham, a teraz już nie płacz- powiedział z troską w głosie i uśmiechem. Nadal przytulał ją do swojej piersi, nadal lekko gładząc ją po futrze. Ona była dla niego najważniejsza, ale nie chciał rozwalać czyjegoś związku! To go bardzo niepokoiło.

Xerri

Wilczyca uśmiechnęła się i powiedziała mu:
-Żeby ci ułatwić sprawę to mogę powiedzieć, ze tego związku nie ma. Znaczy tego związku Noish'a ze mną. Bo jeśli się kogoś nie kocha to to się nie nazywa związek.
Otarła łzy swoim ogonem i nadal delikatnie uśmiechała się od samca.